Αναζήτηση
Ποιον θα στηρίξει τελικά ο Γιώργος Παπανδρέου; Με αυτήν την ερώτηση ξεκινάει και τελειώνει αυτήν την εποχή κάθε κουβέντα που γίνεται για τις κεντροαριστερές εσωκομματικές εκλογές του φθινοπώρου. Ο πρώην πρωθυπουργός, βέβαια, δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά του και είναι αμφίβολο αν τελικά θα το κάνει δημόσια. Από την υποστηρικτική στάση που κρατάει για το κόμμα σε μια σειρά θεμάτων της επικαιρότητας, ωστόσο, αλλά και από την υιοθέτηση της δικής του σαφούς θέσης εναντίον μιας ενδεχόμενης μετεκλογικής συνεργασίας με τη ΝΔ, φαίνεται πως οι σχέσεις της Χαριλάου Τρικούπη με τον Παπανδρέου βρίσκονται σε καλή στιγμή – σε καμία περίπτωση δεν θυμίζουν την κατάσταση που επικρατούσε πριν από έναν χρόνο, μετά τη διαφοροποίηση του πρώην πρωθυπουργού στο θέμα των διαδηλώσεων.
Ο ρόλος που διεκδικεί
Για ένα διάστημα, στα κεντροαριστερά πηγαδάκια κυκλοφορούσε το σενάριο ο ίδιος ο Παπανδρέου να διεκδικήσει την ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής το ερχόμενο φθινόπωρο. Κάτι τέτοιο, ωστόσο, όσο περνάει ο καιρός θυμίζει όλο και περισσότερο επιστημονική φαντασία. Ο ρόλος που διεκδικεί είναι διαφορετικός και έχει να κάνει και με την αποκατάσταση της υστεροφημίας του. Σ’ αυτό το πλαίσιο, η περίοδος που διανύει ο πρώην πρωθυπουργός είναι ίσως από τις καλύτερες από τη στιγμή που έφυγε από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Ξεκίνησε τη νέα του θητεία στη Βουλή μάλλον διστακτικά, μετά την εκλογή του Τζο Μπάιντεν, ωστόσο, οι παρεμβάσεις του απέκτησαν και ιδεολογικό ορόσημο. Σ’ αυτή τη νέα παρουσία βοήθησαν οι μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης σε πεδία που ο ίδιος γνωρίζει καλά, όπως το ψηφιακό κράτος και η περιβαλλοντική πολιτική. Εντός της Ολομέλειας, λειτουργεί περίπου ως ειδήμονας της πράσινης ανάπτυξης – και σε αυτό δεν τον αμφισβητούν ούτε από τη ΝΔ ούτε από τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς στελέχη που αποτέλεσαν κομμάτι του δικού του μηχανισμού στο ΠΑΣΟΚ βρίσκονται σήμερα τόσο στην κυβέρνηση όσο και στην αξιωματική αντιπολίτευση. Παρά την ξεκάθαρη αντιδεξιά στάση του, πάντως, δεν δίστασε να στηρίξει τη ρύθμιση του υπουργείου Πολιτισμού για μακροχρόνια δανεισμό μουσειακών συλλογών.
Υποψήφιος από το ΚΙΔΗΣΟ
Η Βουλή είναι ένα μέσο να αναδιαμορφώσει την ανάγνωση της δική του εποχής, αλλά παράλληλα να εκφράσει ένα εναλλακτικό προοδευτικό αφήγημα που δεν είναι ανεφάρμοστο. Σ’ αυτό το πλαίσιο, η λογική της «Νέας Αλλαγής» που προωθεί η Γεννηματά φαίνεται πως τον καλύπτει. Αυτό που δεν έχει αποκλειστεί είναι η πιθανότητα μιας «παπανδρεϊκής» (προερχόμενης, δηλαδή, από το ΚΙΔΗΣΟ) υποψηφιότητας, όμως με τα σημερινά δεδομένα κι αυτό το ενδεχόμενο δεν συγκεντρώνει μεγάλες πιθανότητες. Παραδόξως, ο ίδιος δεν έχει κάνει σημαία την επιστροφή στο όνομα ΠΑΣΟΚ, όπως ίσως θα περίμενε κανείς από τον γιο του ιδρυτή. Επέστρεψε, άλλωστε, στην παράταξη μέσα από το σχήμα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και ανήκε στο πρώτο εκείνο Πολιτικό Συμβούλιο του Κινήματος Αλλαγής, όταν ακόμα το Ποτάμι και η ΔΗΜΑΡ αποτελούσαν κομμάτια του κόμματος.
H σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ
Το μεγαλύτερο ερώτημα για τον Παπανδρέου αφορά τη σχέση του με τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς τόσο οι αναφορές του στην προοδευτική διακυβέρνηση και στη σύγκλιση των προοδευτικών δυνάμεων όσο και οι μεταγραφές στελεχών που κάποτε βρίσκονταν στον στενό πυρήνα του, ανοίγουν κατά καιρούς τη σχετική φημολογία – πως ο Παπανδρέου, δηλαδή, θέλει να «σπρώξει» το Κίνημα Αλλαγής προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Η έντονη αντίδρασή του στα δημοσιεύματα που τον ήθελαν να διαπραγματεύεται με τον Αλέξη Τσίπρα την είσοδο του ΣΥΡΙΖΑ στη Σοσιαλιστική Διεθνή, οι παρεμβάσεις της οικογένειας Παπανδρέου για την υπόθεση των CDS για την οποία δικαιώθηκαν, αλλά και το παρελθόν που υπάρχει με το κόμμα που κάποτε τον περιέγραφε ως Πινοτσέτ δεν κινούνται, ωστόσο, στην ίδια κατεύθυνση. Ενα αστείο που κυκλοφορεί σε στελέχη του περιβάλλοντός του, πάντως, είναι ότι ακόμα τους χρωστούν κεράσματα όσοι στοιχημάτιζαν, από τη γέννηση του Κινήματος Αλλαγής και έπειτα, πως ο Παπανδρέου φιλοδοξεί να μετακομίσει στην Κουμουνδούρου.
