Ωστε στο όνομα καταπολέμησης του (λευκού βέβαια) ρατσισμού θα πρέπει να οδηγηθούμε στην κατάργηση των κλασικών σπουδών! Και ιδιαίτερα της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών και των λατινικών. Κάποιοι επαΐοντες, στις ΗΠΑ κυρίως, διεπίστωσαν πρόσφατα πως ο ρατσισμός της Δύσης, και των Αμερικανών ιδιαίτερα, εκπηγάζει από την πρωτοκαθεδρία της λευκής φυλής που διαδίδεται μέσω των κλασικών σπουδών. Ισως θα ήταν καλύτερο, όπως κάνουν τελευταία κάποιοι αγγλοσάξονες σκηνοθέτες, να εμφανίζουμε τους ήρωες της αρχαιότητος, όπως ο Αχιλλέας, ο Εκτορας ή ο Αίας, σαν προερχόμενους από τη μαύρη φυλή. Οπως και να πρωταγωνιστούν σε ρόλους συμβούλων των βασιλιάδων της μεσαιωνικής Βρετανίας ή σαν μέλη της βικτωριανής αριστοκρατίας ηθοποιοί αφρικανικής ή ασιατικής προέλευσης.
Στο όνομα δηλαδή της πολιτικής ορθότητας ή της «ολοκληρωμένης» παρουσίασης της Ιστορίας, να διαγράφουμε την πραγματικότητα και να εξευτελίζουμε το πραγματικό ιστορικό παρελθόν. Μα είναι πασιφανής ο λογικός τραγέλαφος στον οποίο έτσι μπορούμε να οδηγηθούμε. Με την εμφάνιση αφρικανικών προσωπικοτήτων σε ρόλους πραγματικών, αλλά πραγματικά ανύπαρκτων, προσώπων της Ιστορίας θα καταλήξουμε να βλέπουμε Αφρικανούς ή Ασιάτες να προκαλούν φυλετικές αντιπαλότητες και διώξεις κατά ομοφύλων τους! Πώς ακριβώς έγινε αυτό; Ακατανόητο…
Αν επίσης οι κλασικές σπουδές εξαφανισθούν, σε τι επάνω ακριβώς θα στηριχθεί η ανάπτυξη της φιλοσοφικής σκέψης της Δύσης; Ξάφνου ξεφύτρωσε από το πουθενά; Και γιατί ο ρασιοναλισμός, η αναγέννηση, η μεταρρύθμιση, η κοινωνία της ανοχής και της αποδοχής του διαφορετικού ρίζωσαν στη Δύση; Ενώ αντίθετα στην Ανατολή και στην Αφρική αναπτύχθηκαν τάσεις απολυταρχίας, βίαιης καταστολής και εξιδανίκευσης θεολογικών απολύτων;
Πώς γίνεται και το συνεπακόλουθο της επιβολής, κατά κάποιους, της λευκής φυλής είναι η δημιουργία πολιτισμού που όλοι οι άλλοι, ανεξαρτήτως φυλής, χρώματος ή θρησκείας αποφάσισαν να μιμηθούν και να ακολουθήσουν; Η επιστήμη πάντως έχει ξεκαθαρίσει πως η ανάπτυξη και η ανωτερότητα της Δύσης δεν προήλθαν από λόγους φυλετικής διαφοράς (βλ. λχ. Jared Diamond, «Guns, Germs and Steel: The Fates of Human Societies», 2011).
Παραδόξως, είναι οι φανατικοί της πολιτικής ορθότητας και των ταυτοτικών πολιτικών (identity politics) που υπαινίσσονται πως μέσω των κλασικών σπουδών έντεχνα το φυλετικό στοιχείο της «λευκής ανωτερότητας» παρεισφρέει σαν ο ουσιαστικός παράγων της ιστορικής πρωτοκαθεδρίας του δυτικού πολιτισμού. Με τα ίδια τους τα χέρια δηλαδή βγάζουν τα μάτια τους. Τι ακριβώς έχουν να μας διδάξουν οι όποιοι πολιτισμοί υπήρξαν πριν ή και γύρω από την αρχαία ελληνική και τη λατινική αρχαιότητα; Αν σβήσουμε από τη μνήμη μας τον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό προς τα πού ακριβώς θα στραφούμε; Με ποιες αξίες και αρχές θα μεγαλώνουν στο μέλλον τα παιδιά μας;
Το χειρότερο όμως είναι πως οι παραλογισμοί αυτοί της πολιτικής ορθότητας οδηγούν σε συναισθηματική απόγνωση και σε σταδιακή αλλοτρίωση τον μέσο πολίτη στις δυτικές δημοκρατίες. Του προκαλούν απέχθεια αυτές οι απόψεις και τον στέλνουν σταδιακά στα χέρια των λαϊκίστικων άκρων πείθοντάς τους πως οι ελίτ των δικών τους κοινωνιών παραλογίζονται, δεν τους καταλαβαίνουν και τους αποστρέφονται. Ολα αυτά καλλιεργούν εντάσεις που κινδυνεύουν να πυροδοτήσουν βίαιες αντιπαραθέσεις. Θέτοντας σε αμφιβολία πλέον το μέλλον της ίδιας της δημοκρατίας.