Ο αιφνιδιασμός της ΟΛΜΕ δεν πέτυχε. Το δικαστήριο έκρινε παράνομη τη στάση εργασίας που η Ομοσπονδία είχε ανακοινώσει το βράδυ της περασμένης Παρασκευής, οπότε οι εξετάσεις για την εισαγωγή στα πρότυπα και τα πειραματικά σχολεία θα διεξαχθούν σήμερα κανονικά. Τέλος καλό, όλα καλά. Ωστόσο, παρά την αίσια έκβαση, έχει ενδιαφέρον να εξετάσουμε τα κίνητρα που υπαγόρευσαν την απόφαση της ΟΛΜΕ, όπως και τη λογική που τη διέπει.

Στη σχετική ανακοίνωση της ΟΛΜΕ αναφέρονται, κατ’ αρχάς, η αντίθεση του συνδικαλιστικού οργάνου με τον «αντιπαιδαγωγικό και βαθιά ταξικό χαρακτήρα» του θεσμού των πρότυπων σχολείων, καθώς επίσης και με «τον τρόπο διαχείρισης των εξετάσεων», ο οποίος κατά την ΟΛΜΕ «ξεπερνά τα όρια». Τα όρια αυτά, διευκρινίζεται στη ολιγόλογη ανακοίνωση, είναι ότι η επιτήρηση των εξετάσεων «επιβάλλεται ως υποχρεωτική και άμισθη». Για τις ώρες που θα διαρκέσει η διαδικασία, τους προσφέρεται ως ανταμοιβή μία επιπλέον ημέρα άδειας, ενώ οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποί τους θα προτιμούσαν ένα επιμίσθιο. Ιδού, λοιπόν, ο (ακούσιος) παιδαγωγικός χαρακτήρας της απεργίας: ποτέ μην κάνεις κάτι παραπάνω στη δουλειά σου, εφόσον δεν πληρώνεσαι γι’ αυτό!

Δεν κήρυξαν όμως τη στάση εργασίας μόνο για τον εαυτό τους, δηλαδή για το νοούμενο με τη στενή έννοια συμφέρον του κλάδου. Προφανώς τους απασχολεί το συμφέρον των πολλών και αδύναμων, γι’ αυτό και προτάσσεται στην ανακοίνωση η αντίθεσή τους με τον «αντιπαιδαγωγικό και βαθιά ταξικό χαρακτήρα του θεσμού». Πώς εξυπηρετείται όμως αυτό το συμφέρον, εμποδίζοντας τις εισαγωγικές εξετάσεις σε πρότυπα και πειραματικά; Αυτό πραγματικά θα άξιζε τον κόπο να μας το εξηγήσει το ΔΣ της ΟΛΜΕ, δεδομένου ότι ο θεσμός τον οποίο πολεμούν απευθύνεται στους πολλούς και τους οικονομικά αδύναμους, αφού όποιος έχει την άνεση να πληρώνει 1.000 ή και περισσότερα ευρώ τον μήνα μπορεί θαυμάσια να στείλει το παιδί του σε ένα από τα γνωστά ιδιωτικά σχολεία, όπου το παιδί θα αποκτήσει και χρήσιμες γνωριμίες για το μέλλον του – σωστά;

Αν η αντιπαλότητά τους ήταν, πράγματι, με το «ταξικό» σχολείο, τότε ο στόχος του αγώνα τους θα έπρεπε να ήταν το ιδιωτικό σχολείο. Η ΟΛΜΕ όμως στρέφεται κατά των παιδιών εκείνων που οι οικογένειές τους δεν έχουν μεν την οικονομική δυνατότητα για να αγοράσουν τις υπηρεσίες ενός καλύτερου σχολείου, αλλά τα ίδια τα παιδιά έχουν τη μαθησιακή δυνατότητα για υψηλότερου επιπέδου εκπαίδευση. Αυτή την κοινωνική αδικία έρχεται να αποκαταστήσει το κράτος μέσω του θεσμού των προτύπων και πειραματικών. Διότι ποιος αμφιβάλλει ότι είναι αδικία να μπορείς το καλύτερο, αλλά να μην έχεις τα οικονομικά μέσα για να το αποκτήσεις; Ο συγκεκριμένος θεσμός φιλοδοξεί να γεφυρώσει το χάσμα των ίσων ευκαιριών ανάμεσα στα παιδιά του δημόσιου και του ιδιωτικού σχολείου.

Σε αυτό ακριβώς αντιτίθεται η ΟΛΜΕ με την απόπειρα σαμποτάζ των εξετάσεων. Επιλέγουν, φαίνεται, τη διαιώνιση της αδικίας εις βάρος των ικανών, αλλά οικονομικά αδύναμων. Οτι με τον τρόπο αυτόν λειτουργούν υπέρ των οικονομικά ισχυρότερων είναι κάτι που ίσως δεν τους περνά καν από τον νου – ενδεχομένως να μην τους απασχολεί καθόλου. Αντί των ίσων ευκαιριών, αυτοί προτιμούν την εξίσωση προς τα κάτω, την ισοπέδωση με τον κατά το δυνατόν χαμηλότερο κοινό παρονομαστή. Αν αυτό δεν είναι αδικία, τότε τι είναι αδικία;

Και, τέλος πάντων, αν τα μέλη του ΔΣ της ΟΛΜΕ ανήκαν στις παρατάξεις της Ακρας Αριστεράς, ίσως να το καταλάβαινα. Σε αυτή την περίπτωση, θα είχαν τουλάχιστον τα ιδεολογικά κίνητρα για να πολεμούν την κοινωνική ανέλιξη μέσω του εκπαιδευτικού συστήματος. Ομως ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ Θ. Τσούχλος είναι και πρόεδρος της ΔΑΚΕ, της προσκείμενης στο κυβερνών κόμμα συνδικαλιστικής παράταξης! Δεν είναι τρελό; Ειλικρινά τον λυπάμαι τον άνθρωπο, πρέπει να ζει ένα ψυχολογικό μαρτύριο, αν πολιτικά πρόσκειται στη ΝΔ και συγχρόνως υποστηρίζει τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και των κομμάτων της Ακρας Αριστεράς. Ας τον διαγράψουν, να βρει την υγειά του ο άνθρωπος! Είναι σαν να ζει αιχμάλωτος μέσα σε ένα σώμα διαφορετικού φύλου από εκείνο που ο ίδιος αισθάνεται. Είναι απάνθρωπο.

Ακόμη προτιμότερο, νομίζω, θα ήταν να καταργήσει τελείως η ΝΔ τη ΔΑΚΕ. Τι εξυπηρετεί η ύπαρξή της υπ’ αυτούς τους όρους δεν μπορώ να καταλάβω και, αν κάποιος μπορεί, παρακαλώ ας μου το εξηγήσει και μένα. Πέρα από την εμφάνιση στις αρχαιρεσίες ενός ποσοστού καθηγητών προσκείμενων στη ΝΔ, άλλο λόγο δεν βλέπω. Πρόκειται όμως για πλασματική υποστήριξη, χωρίς αντίκρισμα στην πραγματικότητα. Ας πάει λοιπόν το παλιάμπελο να ησυχάσουμε…

Τελευταία Νέα