Ο Χρήστος Παππάς της Χρυσής Αυγής δεν ήταν καθόλου τυχαίο στέλεχος του Νίκου Μιχαλολιάκου. Αυτοπροσδιοριζόταν ως ο «θεωρητικός» του μορφώματος. Τον αποκαλούσαν ακόμα και οι «δικοί» του…«Γκέρινγκ» και είχε μια θρασύτατη κοινοβουλευτική δραστηριότητα. Είχε εξυβρίσει, καλυπτόμενος πίσω από την βουλευτική του ιδιότητα, τον Μανώλη Γλέζο, αποκαλώντας τον «εσχατόγερο» και «σταλινοτσολιά». Πρωταγωνίστησε στις φασιστικές επιθέσεις εναντίον των συντελεστών του θεατρικού έργου Corpus Christi, απελευθερώνοντας μάλιστα, με το έτσι θέλω, έναν συλληφθέντα ταραξία από την κλούβα της Αστυνομίας.

Επιτέθηκε φραστικά στον Γιάννη Στουρνάρα (όταν ο σημερινός κεντρικός τραπεζίτης ήταν υπουργός Οικονομικών). Του επιτέθηκε κατά τη συζήτηση για το Μνημόνιο ΙΙΙ, λέγοντάς του με φρικαλέο ύφος: «Θα με ακούσεις…Το τραγουδάκι «Don’t cry for me Argentina» το ξέρεις;». Κατέθεσε μήνυση εναντίον του Πέτρου Τατσόπουλου (που τότε ήταν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ), επειδή αποκάλεσε τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής «νταβατζήδες».

Ο Παππάς και ο γιος του

Είναι ο άνθρωπος που χαρακτηρίστηκε από τους συναδέλφους του βουλευτές ως η πιο σκοτεινή μορφή που πέρασε ποτέ από το Κοινοβούλιο και ήθελε να εμφανίζεται ως το «νούμερο δύο» του εθνικιστικού αυτού μορφώματος και ως συνιδρυτής μαζί με τον Μιχαλολιάκο της Χρυσής Αυγής.

Ο επιπλοποιός… ιδεολόγος

Ο Χρήστος Παππάς, ήταν βουλευτής Επικρατείας του αυτοκαλούμενου εθνικιστικού συνδέσμου, καταστηματάρχης επίπλων στα Γιάννενα, χαρακτήριζε τον εαυτό του …«ιδεολόγο». Τι είδους όμως «ιδεολόγος»; Πάρτε ένα παράδειγμα; Στο περιοδικό της Χρυσής Αυγής με τίτλο «Αντεπίθεση», τεύχος 20 (που τότε έδινε μάλιστα και δώρο κασκόλ, «Γαλάζια Στρατιά») έγραψε ένα περισπούδαστο άρθρο για το…«Γαμμάδιον», όπως αποκαλείται στα ελληνικά το αιματοβαμμένο εγκληματικό σύμβολο των ναζιστών, η σβάστικα: «Είτε τελικώς διεσώθη όπως το 1923, είτε καταπλακώθηκε στη γη στην οποία ανέμισε για πρώτη φορά στην σύγχρονη εποχή, πνευματικά συνεχίζει να ανεμίζει και να συγκινεί τις ψυχές εκατομμυρίων πιστών σε ολόκληρο τον κόσμο». Αυτό το κείμενο το είχε υπογράψει το οποίο μάλιστα διάνθιζε με φωτογραφίες του Χίτλερ «να καθαγιάζει τα λάβαρα SA με την Blutfahme» ή του Χέρμαν Γκέρινγκ «να φορά το κράνος των Freikorps με τη σβάστικα.

Στο βιογραφικό του αναφέρει ότι «προέρχεται από οικογένειες που έδωσαν στην Ελλάδα ιερείς και στρατιωτικούς». Ο πατέρας του Ηλίας Παππάς ήταν όντως αξιωματικός του Πυροβολικού, πιστός ωστόσο στον αρχιπραξικοπηματία Γεώργιο Παπαδόπουλο. Μάλιστα ο Χρήστος Παππάς είχε γράψει για τον πατέρα του στην προσωπική του ιστοσελίδα: «Την νύχτα της 20ής προς της 21ης Απριλίου του 1967, υπηρετών στο 2ο Επιτελικό Γραφείο του ΓΕΣ, ήταν στον έμπιστο κύκλο του Γεωργίου Παπαδόπουλου, στον οποίο έμεινε πιστός έως το τέλος».

Ο Παππάς με το… πουλί

Αυτός ο άνθρωπος που υμνούσε τον Χίτλερ και επισκέφθηκε ως… προσκυνητής τον τάφο του Μπενίτο Μουσολίνι στο χωριό Πρεντάπιο της Ιταλίας χρημάτισε βουλευτής (και μάλιστα Επικρατείας) στο ελληνικό κοινοβούλιο. Ακόμα τον θυμάται ο Μπενίτσι Φερίνι, ιδιοκτήτης ενός καταστήματος με σουβενίρ με την ονομασία «Φερλάντια», στη γενέτειρα του Μουσολίνι, ο οποίος, όταν του ανέφερε το όνομα «Χρήστος Παππάς» ξεσπά με ενθουσιασμό ανακράζοντας  «Fratello Christos, Christos deputato…»