Αναζήτηση
O πολυβραβευμένος συγγραφέας Πίτερ Τζέιμς επιστρέφει με ένα εκρηκτικό αστυνομικό μυθιστόρημα που κρατάει το ενδιαφέρον αμείωτο από την πρώτη σελίδα έως και την τελευταία! Πρόκειται για «Το Τέλος θα Έρθει Αύριο» που μέσα σε τρεις μέρες κυκλοφορίας έγινε best seller στην εφημερίδα Sunday Times.
Είναι το πέμπτο βιβλίο της επιτυχημένης σειράς με πρωταγωνιστή τον αστυνομικό επιθεωρητή Ρόι Γκρέις και κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Χάρτινη Πόλη.
Κεντρικό πρόσωπο, η Κέιτλιν Μπέκετ, μια 15χρονη κοπέλα από το Μπράιτον, που θα πεθάνει εάν δεν υποβληθεί επειγόντως σε μεταμόσχευση ήπατος. Όταν το εθνικό σύστημα υγείας δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες της, η μητέρα της αναγκάζεται να καταφύγει σε ακραία και όχι νόμιμα μέσα: βρίσκει μία εταιρεία που εμπορεύεται παράνομα ανθρώπινα όργανα και αναλαμβάνει τις μεταμοσχεύσεις σε ιδιωτικές κλινικές. Μπορούν να της δώσουν αυτό που θέλει, αλλά με εξωφρενικό κόστος. Αποφασισμένη να κάνει τα πάντα, η Λιν καταφέρνει να συγκεντρώσει το ποσό και λίγες μέρες αργότερα βρίσκεται συμβατό μόσχευμα.
Ο αστυνομικός επιθεωρητής Ρόι Γκρέις αναλαμβάνει την υπόθεση και ανακαλύπτει τα ίχνη μιας συμμορίας διακίνησης παιδιών με έδρα την Ανατολική Ευρώπη. Σύντομα ο Γκρέις και η ομάδα του θα βρεθούν σε έναν αγώνα ενάντια στον χρόνο για να σώσουν τη ζωή ενός νεαρού παιδιού του δρόμου, ενώ μια απελπισμένη μητέρα δεν θα σταματήσει πουθενά αρκεί να σώσει τη ζωή της κόρης της…
Ο Πίτερ Τζέιμς μίλησε στα «Νέα».
- Πώς προέκυψε η ιδέα για το νέο βιβλίο;
Για κάθε νέο μυθιστόρημα που γράφω, επιλέγω ένα θέμα, για το οποίο θέλω να μάθω. Με αυτόν τον τρόπο ενθουσιάζομαι με την έρευνα, και ελπίζω ότι ο ενθουσιασμός από τις ανακαλύψεις μου θα μεταφερθεί από το χαρτί στους αναγνώστες μου! Για καιρό μου τραβούσαν το ενδιαφέρον ιστορίες για Βρετανούς τουρίστες που επισκέπτονταν την Τουρκία, τους έριχναν κάτι στο ποτό και ξυπνούσαν δύο μέρες αργότερα δίχως τον ένα νεφρό τους. Για πολύ καιρό πίστευα ότι ήταν απλώς ένας αστικός μύθος. Όμως κάποια στιγμή έπεσα πάνω σε μία είδηση από το 1990, που αφορούσε έναν Βρετανό χειρουργό μοσχευμάτων νεφρών, τον Δρ. Ρέιμοντ Κροκέτ, ο οποίος διαγράφηκε από το ιατρικό μητρώο για εννέα χρόνια για παράνομη αγορά νεφρών για Βρετανούς ασθενείς, από τέσσερις μαθητές στην Τουρκία. Συνάντησα τον Δρ. Κροκέτ και μου επιβεβαίωσε πως ήταν αλήθεια.
Έπειτα γνώρισα τη σεβαστή δημιουργό τηλεοπτικών ντοκιμαντέρ, Κέιτ Μπλιούιτ (The Dying Rooms), η οποία μου είπε πως είχε προσπαθήσει να γυρίσει ένα ντοκιμαντέρ πάνω σε αυτό το θέμα, αλλά δύο από τους ερευνητές της δολοφονήθηκαν στην Κολομβία, τη χώρα που αποτελεί μία εκ των κύριων προμηθευτών παράνομων οργάνων. Με εξέπληξε λέγοντάς μου ότι ένα υγιές ανθρώπινο σώμα μπορεί να αξίζει 1 εκατομμύριο συνολικά, χωρισμένο σε μέρη –καρδιά, πνεύμονες, ήπαρ, νεφροί, μάτια, κόκκαλα, μαλλιά– όλα. Μου είπε πως, αν σκόπευα να γράψω για το συγκεκριμένο θέμα, θα μου έδινε όλη της την έρευνα, η οποία κατέληξε να είναι ένα μαγευτικό αλλά ταυτόχρονα τρομακτικό ανάγνωσμα. Μία ιστορία που μου αφηγήθηκε, αποτέλεσε την έμπνευση για αυτό το μυθιστόρημα: ήταν για ένα οχτάχρονο κορίτσι που το έλεγαν Χουανίτα, το οποίο ζητιάνευε έξω από το αεροδρόμιο Ελ Ντοράντο της Μπογκοτά στην Κολομβία. Την περιμάζεψε η Αστυνομία και την παρέδωσε σε έναν οργανισμό περίθαλψης. Από εκεί πήγε σε ένα ορφανοτροφείο, ένα όμορφο σπίτι στην εξοχή με άλλα παιδιά της ηλικίας της. Όταν ήταν δεκατεσσάρων, οι γονείς ενός έφηβου κοριτσιού στις Ηνωμένες Πολιτείες, απεγνωσμένοι για ένα μόσχευμα ήπατος, πλήρωσαν τη μαφία της Κολομβίας 450 χιλιάδες δολάρια. Η Χουανίτα ήταν συμβατή. Δολοφονήθηκε και της πήραν όλα τα όργανα.
- Συνδέεται με τα προηγούμενα της σειράς;
Ναι, το «Το τέλος θα έρθει αύριο» είναι το πέμπτο της σειράς με τον Ρόι Γκρέις. Το κάθε βιβλίο είναι αυτόνομο και μπορεί να διαβαστεί δίχως καμία αναφορά στα άλλα, αλλά για όσους θέλουν να τα διαβάσουν με τη σειρά, υπάρχει το μπόνους της ιστορίας για τη γυναίκα του Ρόι, τη Σάντι, η οποία αγνοείται πολύ καιρό.
- Καταπιάνεστε μ’ ένα θέμα αρκετά σοβαρό για τη διακίνηση οργάνων. Χρειάστηκε να κάνετε κάποια έρευνα για να συλλέξετε υλικό;
Για εμένα η έρευνα είναι ένα ισάξια σημαντικό στοιχείο στη συγγραφή των μυθιστορημάτων μου, όσο οι χαρακτήρες και η πλοκή. Βλέπω κάθε ένα από αυτά τα στοιχεία σαν μία αδιαχώριστη τριάδα. Όλα τα βιβλία μου με τον Ρόι Γκρέις οφείλουν τη γέννησή τους σε μια αληθινή ιστορία ή σε γεγονότα που ανακαλύπτω από την έρευνα –όπως και όλα τα προηγούμενα μυθιστορήματά μου. Στο πλαίσιο της έρευνάς μου επισκέφθηκα τη Ρουμανία, έπειτα από μία πρόσκληση από τους εκδότες μου εκεί, που ευγενικά προθυμοποιήθηκαν να με βοηθήσουν: η Ρουμανία αποτελεί για πολύ καιρό ένα από τα κέντρα της παράνομης διακίνησης ανθρώπινων οργάνων –και με 10.000 παιδιά να ζουν στους δρόμους, δύσκολα δημιουργεί έκπληξη.
Συνάντησα έναν πρώην αστυνομικό, ο οποίος είχε ιδρύσει ένα ξενοδοχείο για άστεγους ανθρώπους, και με σύστησε σε μία γυναίκα. Μάντεψα από την εμφάνισή της πως ήταν το λιγότερο κοντά στα πενήντα. Αποδείχθηκε ότι ήταν δέκα εφτά. Μέσω διερμηνέα μού είπε ότι ζούσε στους δρόμους, όπου την πλησίασε ένας άντρας, λέγοντάς της ότι θα της έβρισκε μια καλή δουλειά σε ένα μπαρ στο Λονδίνο και θα της παρείχε και ένα όμορφο διαμέρισμα. Αλλά πρώτα θα χρειαζόταν ιατρική περίθαλψη. Την οδήγησε σε μία ιδιωτική κλινική στο Βουκουρέστι, όπου τη νάρκωσαν. Ξύπνησε τρεις ημέρες αργότερα, ξαπλωμένη σε ένα χαντάκι, υποφέροντας από εσωτερική αιμορραγία, απαίσιους πόνους και με ράμματα στη μία πλευρά της κοιλιάς της. Στο νοσοκομείο ανακάλυψαν ότι της έλειπε ένας νεφρός… 
- Αν ήσασταν εσείς στη θέση της μητέρας της Κέιτλιν, θα κάνατε τα πάντα για να βρει το παιδί σας ένα μόσχευμα και να μην πεθάνει;
Δεν νομίζω ότι κάποιος μπορεί καν να σκεφτεί πόσο αφάνταστα φριχτό θα ήταν να βλέπεις το παιδί σου να αρρωσταίνει σταδιακά όλο και περισσότερο και να οδεύει προς τον θάνατο, γνωρίζοντας ότι η ζωή του θα σωζόταν αν βρισκόταν απλώς ένας συμβατός δότης. Ένα από τα πρώτα και πιο σημαντικά βήματα στην έρευνά μου για αυτό το βιβλίο ήταν να προσπαθήσω να βρω μία οικογένεια που είχε μια παρόμοια εμπειρία –και δεν χρειάστηκε να ψάξω και πολύ μακριά. Εντόπισα ένα αξιαγάπητο ζευγάρι στο Μπράιτον, γιατροί και οι δύο, του οποίου ο 15χρονος γιος έφτασε πολύ κοντά στον θάνατο, έχοντας περιμένει για πάνω από έναν χρόνο ένα μόσχευμα ήπατος. Στην πραγματικότητα τρεις άνθρωποι πεθαίνουν κάθε μέρα στο Ηνωμένο Βασίλειο περιμένοντας ένα. Μέσα στην απόγνωσή τους στράφηκαν στο διαδίκτυο και εντόπισαν έναν ντίλερ οργάνων στη Γερμανία, ο οποίος προσφέρθηκε να τους βρει ένα συκώτι από –έτσι ισχυρίστηκε– ένα παιδί που είχε σκοτωθεί σε τροχαίο, συνολικά για 450 χιλιάδες δολάρια… Οι γονείς είχαν προετοιμαστεί για αυτό, όμως την τελευταία στιγμή ένα νόμιμο μόσχευμα έγινε διαθέσιμο. Ο γιος τους αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο πρόσφατα και είναι μια χαρά.
- Ο Ρόι Γκρέις σε αυτήν την υπόθεση θα συνεχίσει ψύχραιμα να κάνει τις έρευνές του ή θα έχει και κάποιες συναισθηματικές εξάρσεις λόγω της εμπλοκής παιδιών στην υπόθεση;
Ο Ρόι Γκρέις είναι ένας βαθιά στοργικός και ανθρώπινος ντετέκτιβ. Αγαπάει τους ανθρώπους και τα ζώα και πάντα θα κάνει ό,τι μπορεί για εκείνους. Η βία και η αδικία είναι δύο πράγματα που τον θυμώνουν πολύ, και αυτό είναι κάτι που μου αρέσει πάνω του. Πάντα λέω, και αστειεύομαι μόνο εκ του ήμισυ, ότι, αν βρισκόμουν στην ατυχή θέση να δολοφονηθεί ένα μέλος της οικογένειάς μου, ο Ρόι Γκρέις είναι ο ντετέκτιβ που θα ήθελα να ηγείται των ερευνών.
- Βάζετε τον αναγνώστη σας σε αυτό το βιβλίο μεταξύ ενός ετοιμοθάνατου παιδιού κι άλλων που χάνουν τη ζωή τους άδικα για να το σώσουν. Παίρνετε θέση για το τι είναι σωστό και τι λάθος σε όλο αυτό;
Αγαπώ να γράφω για πράγματα που θα μπορούσαν να συμβούν στον καθένα μας, γιατί η ζωή είναι ακριβώς έτσι: εντελώς απρόβλεπτη. Όπως έχει πει ο Τζον Λένον «Η ζωή είναι τα πράγματα που συμβαίνουν όταν κάνεις σχέδια…» Οι εκδότες μου ονομάζουν το θέμα των βιβλίων μου «το κακό της διπλανής πόρτας». Μου αρέσει! Μου αρέσει να γράφω για θέματα όπως «καμία καλή πράξη δεν μένει ατιμώρητη», όπου κάποιος, χωρίς να κάνει κανένα λάθος, προσπαθεί να κάνει ηθικές πράξεις, αλλά η ζωή φέρνει τα πάνω κάτω. Ή να δημιουργώ ένα σχεδόν αδύνατο δίλημμα και να δίνω την ευκαιρία στους αναγνώστες μου να αποφασίσουν και να κάνουν τις δικές τους ηθικές κρίσεις. Αν ο μόνος τρόπος να σώσεις ένα παιδί ήταν αν ένα άλλο παιδί, που δεν έχεις συναντήσει ποτέ, πέθαινε, τι θα έκανες; Ποιον δρόμο θα επέλεγες; Ποιο είναι το σωστό; Υπάρχει σωστή επιλογή σε αυτήν την περίπτωση; Αυτό είναι που θέλω να αφήνω τους αναγνώστες μου να σκέφτονται μετά από αυτό το βιβλίο, για την ηθική, ταυτόχρονα με κάποιες συγκινήσεις στην πορεία!
