Στις 11 Ιουλίου 1995, ξεκινά το αιματηρότερο γεγονός στην Ευρώπη, από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά.
Ήταν η γενοκτονία των κατοίκων της Σρεμπρένιτσα στον εμφύλιο πόλεμο της Βοσνίας μεταξύ Μουσουλμάνων, Σέρβων και Κροατών (1992 – 1995).
Ύστερα από πολιορκία ετών η Σρεμπρένιτσα κυριεύτηκε από τους Σέρβους.
Τις επόμενες ημέρες πάνω από 8.000 άνδρες και έφηβοι μουσουλμάνοι σφαγιάστηκαν από τις σερβικές στρατιωτικές δυνάμεις του στρατηγού και στρατιωτικού διοικητή των Σέρβων της Βοσνίας, Ράτκο Μλάντιτς.
Τις πρώτες ημέρες, την ειδησεογραφία απασχόλησε η «πτώση» της Σρεμπρένιτσα και το κύμα προσφύγων που αυτή γέννησε.
Πάνω από 8.000 άνδρες και έφηβοι μουσουλμάνοι της σφαγιάστηκαν από τις σερβικές στρατιωτικές δυνάμεις του στρατηγού και στρατιωτικού διοικητή των Σέρβων της Βοσνίας, Ράτκο Μλάντιτς.
Τις πρώτες ημέρες, την ειδησεογραφία απασχόλησε η «πτώση» της Σρεμπρένιτσα και το κύμα προσφύγων που αυτή γέννησε.
Γράφουν «TA NEA» της 14ης Ιουλίου 1995.
«Το νέο κύμα προσφύγων της Σρεμπρένιτσα συνεχίζει τη μαρτυρική περιπλάνησή του. Δεκατέσσερις χιλίαδες μουσουλμάνοι που οι Σέρβοι απομάκρυναν με λεωφορεία, διέσχισαν χθες την εμπόλεμη ζώνη και μπήκαν σε έδαφος που ελέγχεται από τη βοσνιακή κυβέρνηση.
»Περίπου 8.000 γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένοι βρίσκονται σε αεροπορική βάση του ΟΗΕ στην Τούζλα και άλλοι 6.000 στο Κλαντάνι.
»Σε 23.000 ανέρχονται οι εκτοπισμένοι και παραμένουν στο Ποτοτσάρι και το γειτονικό Μπράτουνατς όπου οι Σέρβοι παίρνουν όσους πρόσφυγες βρίσκονται σε στρατεύσιμη ηλικία, ενώ περίπου 3.000 μουσουλμάνοι, κυρίως στρατιώτες, κρύβονται σε δάση στην περιοχή»
Λίγο αργότερα, άρχισε να αποκαλύπτεται η φρίκη που θα χαρακτηριζόταν τελικά και επισήμως, από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, ως γενοκτονία.
Ο Μιχάλης Μητσός και «ΤΑ ΝΕΑ» της 25ης Ιουλίου 1995 μεταφέρουν τις πρώτες μαρτυρίες.
«Ένας στρατιωτικός παρατηρητής αναφέρει σε έκθεση του με ημερομηνία 13 Ιουλίου ότι είδε να φορτώνουν Μουσουλμάνους σε φορτηγά και να τους παίρνουν προς άγνωστη κατεύθυνση. «Έπειτα ακούσαμε πυροβολισμούς». Ένας γιατρός που ανήκε στην ομάδα που πήραν μαζί τους οι Σέρβοι μέχρι το Μπράτουνατς, 15 χιλιόμετρα βορείως της Σρεμπρένιτσα, είπε στην ολλανδική τηλεόραση ότι είδε ένα ανοιχτό φορτηγό γεμάτο πτώματα, καθώς και πολλούς νεκρούς στον δρόμο. «Δεν ξέραμε πώς να αντιδράσουμε. Ήταν σαν ταινία. Αυτό που έχει μείνει στο μυαλό μου είναι η μυρωδιά του θανάτου. Δεν θα την ξεχάσω ποτέ»