Ο Αλ Πατσίνο μιλά αποκλειστικά στο δελτίο ειδήσεων του MEGA και στον δημοσιογράφο Γιάννη Μούτσο για την απώλεια του Μίκη Θεοδωράκη. Ο μεγάλος ηθοποιός συνδέθηκε με τον μεγάλο συνθέτη μέσα από την κλασσική πλέον ταινία «Σέρπικο».

«Θυμάμαι την πρώτη φορά που άκουσα τη μουσική για το Σέρπικο. Ήταν στο γραφείο του παραγωγού στο Μανχάταν, στον 16ο όροφο που είχαμε θέα τον ορίζοντα, και τότε έπαιξε το σάουντρακ. Φυσικά κατευθείαν όταν έμαθα για τον θάνατό του, αυτή η σκηνή ήρθε στο μυαλό μου. Ήξερα από την πρώτη στιγμή  ότι ακούγοντας τη μουσική εκείνο το βράδυ, «αυτό ήταν, το έχει, έχει την ταινία, έχει συλλάβει το νόημά της». Αυτή είναι η ανάμνησή μου!

Φυσικά θυμάμαι τον Ζορμπά και τα υπόλοιπα έργα της καριέρας του. Τι τεράστιο δώρο! Θα μας λείψει και θα τον θυμόμαστε».

Η ταινία «Σέρπικο» που προβλήθηκε στους κινηματογράφους το 1973 εν πολλοίς καθιέρωσε ως πρωταγωνιστή, τον Αλ Πατσίνο. Σήμερα το βράδυ το MEGA τιμώντας τη μνήμη του Μίκη Θεοδώρακη, θα προβάλει στις 22.30 την ταινία «Serpico».

Η μουσική του Μίκη Θεοδωράκη

Η αμερικανικής παραγωγής ταινία, σε σκηνοθεσία του Σίντνεϊ Λιούμετ και σενάριο που στηρίχτηκε στο ομώνυμο βιβλίο του Πήτερ Μάας, αναφέρεται στην πραγματική ιστορία του αξιωματικού της αστυνομίας της Νέας Υόρκης, Φρανκ Σέρπικο.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, ο Σέρπικο είχε καταγγείλει τη διάχυτη διαφθορά στο αστυνομικό σώμα της Νέας Υόρκης, γεγονός που τον έφερε σε σύγκρουση με τους συναδέλφους του που επωφελούνταν από τη «βρωμιά» που επικρατούσε.

Ο σκηνοθέτης του «Σέρπικο», Σίντνεϊ Λιούμετ είχε δηλώσει για τον Μίκη Θεοδωράκη:

«Το “Σέρπικο” δεν θα έπρεπε να έχει μουσική, αλλά στο τέλος προσέθεσα 14 λεπτά σε στρατηγικά σημεία για να προστατέψω την ταινία και εμένα τον ίδιο.

Ευτυχώς, την τελευταία στιγμή διάβασα στις εφημερίδες για την αποφυλάκιση του Μίκη Θεοδωράκη, του σπουδαίου αυτού Έλληνα συνθέτη -μόλις είχε βγει από τη φυλακή.

Ήξερα ότι εκείνα τα χρόνια οι αριστεροί στην Ελλάδα βρίσκονταν υπό διωγμό από το ακροδεξιό καθεστώς της χούντας. Δεν είχα άλλη επιλογή: αμέσως έτρεξα στο Παρίσι να τον βρω».

Εκείνη την περίοδο, ο Θεοδωράκης επρόκειτο να ξεκινήσει περιοδεία στις ΗΠΑ, κι έτσι είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει ένα rough cut του «Σέρπικο».

Στο τέλος της προβολής, ο Θεοδωράκης συμφώνησε με τον Λιούμετ:

«Η ταινία είναι… υπέροχη, αλλά δεν της χρειάζεται η μουσική -δεν υπάρχει χώρος γι’ αυτήν!», αναφώνησε.

Όμως αυτή τη φορά ήταν ο Λιούμετ που έδειξε επιμονή:

«Μίκη μου, σε παρακαλώ, σκέψου τη θέση μου! Ο Ντίνο θα ξετρελαθεί αν ένας συνθέτης του δικού σου βεληνεκούς βάλει την υπογραφή του στο σάουντρακ και τότε ίσως μπορέσουμε να τη “γλιτώσουμε” με ένα μίνιμουμ μουσικής περίπου δέκα λεπτών».

Τότε, ο Μίκης έβγαλε μια κασέτα από την τσέπη του και τον ρώτησε:

«Πριν από κάποια χρόνια έγραψα αυτό το χαριτωμένο τραγουδάκι [πρόκειται για το τραγούδι «Δρόμοι παλιοί» σε στίχους του Μανώλη Αναγνωστάκη]. Πιστεύεις ότι θα μπορούσα να ζητήσω -ξέρω ‘γώ… -75.000 δολάρια για αυτό;».

Ό,τι κι αν πίστευε ο Λιούμετ, ο Θεοδωράκης έλαβε πράγματι την αμοιβή του. Και η υπέροχη μελωδία έκτοτε συνδέθηκε για πάντα με τον Φρανκ Σέρπικο.

Τελευταία Νέα