Πέθανε σε ηλικία 97 ετών η αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης Σύλβια Ιωαννίδου-Αποστολίδου.
Γεννήθηκε το 1924 και αποφοίτησε από το Αρσάκειο. Το 1942 μπήκε στη Force 133, τη βρετανική μονάδα δολιοφθορών, με την κωδική ονομασία «Πατ» και συμμετείχε σε επικίνδυνες αποστολες με αυταπάρνηση και ηρωισμό, ενώ ανέλαβε και την ηγεσία της Force 133. Οι Γερμανοί τη χαρακτήρισαν κατάσκοπο και εχθρό της χιτλερικής Γερμανίας.
Για τη φύλαξη οπλισμού σε χώρο στα Πετράλωνα, μια από τις υποχρεώσεις της οργάνωσης, η Σύλβια είχε ορίσει υπεύθυνο τον τότε παλαιστή Χάρη Καρπόζηλο. «Του είχα πει», έχει δηλώσει, «πρόσεξε τσιγάρα και τέτοια, μη γίνουν τα Ανω Πετράλωνα, Ανω-Κάτω Πετράλωνα»!
Η γνωριμία της με τον Νεοζηλανδό Τομ Μπαρνς, τον αρχιτέκτονα της ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοποτάμου, την έφερε αρκετά κοντά του, αλλά «μη φανταστείτε κάτι άλλο», δήλωσε.
Οι κατοχικές δυνάμεις, μόλις πληροφορήθηκαν τη δράση της νεαρής Ελληνίδας, κινήθηκαν για τη σύλληψή της, την οποία γλίτωσε καθώς διέφυγε στο Κάιρο μόλις ενημερώθηκε από τον Άγγελος Έβερτ για τις προθέσεις των Γερμανών.
Στις 14/6/1944, οι Γερμανοί εισέβαλαν στο διαμέρισμα της οδού Ακαδημίας 4 και τη συνέλαβαν. Καταδικάστηκε σε θάνατο μαζί με τη θρυλική Λέλα Καραγιάννη και τις μετέφεραν στο Δαφνί, στις 8 Σεπτεμβρίου, για να τις εκτελέσουν. «Εκεί περιμέναμε το χάραμα», έχει πει. «Ημουν η πρώτη που φώναξαν έξω και η Λέλα προλαβαίνει και μου δίνει κουράγιο: “Ψηλά το κεφάλι. Είσαι Ελληνίδα. Μην αφήσεις τα γουρούνια να σε δουν να φοβάσαι”!».
Η Σύλβια, την τελευταία στιγμή, σώθηκε. Ενα τηλεφώνημα του Αυστριακού ανακριτή ματαίωσε την εκτέλεσή της. Οδηγήθηκε στην οδό Μέρλιν, δήθεν για συμπληρωματική ανάκριση και αφέθηκε ελεύθερη, αφού πέρασε και από τις γυναικείες φυλακές, απέναντι από το μαιευτήριο “Ελενα“.
Προβληματισμένη από την αναπάντεχη, ευχάριστη, κατάληξη της περιπέτειάς της, επισκέφθηκε, αργότερα, τον ανακριτή για να μάθει το λόγο της μη εκτέλεσής της. Η απάντηση ήταν κατηγορηματική. Ο Αυστριακός αξιωματικός επικαλέστηκε το γεγονός ότι η Αποστολίδου έμοιαζε καταπληκτικά με μια από τις κόρες του.
«Οταν σε κοιτάζω», είπε, «βλέπω μια από τις δίδυμες κόρες μου, σε βλέπω σαν σωσία της», στο τέλος δε, για να δείξει, προφανώς, ότι γνωρίζει πολύ καλά τη δουλειά του, συμπλήρωσε: «Ξέρω ποια είναι η Πατ, ξέρεις κι εσύ ποια είναι η Πατ, αλλά ακόμα ψάχνουμε για την… Πατ»!…
Μετά την απελευθέρωση, κυνηγήθηκε από τον ΕΛΑΣ και, για να αποφύγει το θάνατο, διέφυγε στο Κάιρο με βρετανικό αεροπλάνο, όπου παρέμεινε δέκα μήνες…
Τον Μάιο 1956, ο απαγχονισμός των Κυπρίων αγωνιστών Καραολή και Δημητρίου αναστατώνει το ζεύγος Αποστολίδου-Ιωαννίδη, οι οποίοι, χωρίς δισταγμό, επιστρέφουν στην βασίλισσα της Αγγλίας το παράσημο ανδρείας, που είχαν λάβει από τον Γεώργιο ΣΤ.
Το 1974, η εκλέγεται πρόεδρος του νεοϊδρυθέντα “Σύνδεσμος 1974“ και το 1983 αντιπρόεδρος της Πανελλαδικής Οργάνωσης “Παναθηναϊκή“.
Το 2008, από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια, της απονεμήθηκε ο Χρυσός Σταυρός του Τάγματος της Τιμής.
Τον Ιανουάριο 2018, η τιμήθηκε από την Παναθηναϊκή Οργάνωση Γυναικών και τον Σύνδεσμο 1974, παρουσία του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, της συζύγου του Προέδρου της Δημοκρατίας και κορυφαίων στελεχών της Ν.Δ.
Σε ανακοίνωσή της η ΝΔ εκφράζει τη θλίψη της για το θάνατο της Σύλβιας Ιωαννίδου – Αποστολίδου.
Αναλυτικά η ανακοίνωση της ΝΔ έχει ως εξής:
«Η οικογένεια της Νέας Δημοκρατίας εκφράζει τη θλίψη της για την απώλεια της Σύλβιας Ιωαννίδου – Αποστολίδου. Υπήρξε επικεφαλής της βρετανικής μονάδας δολιοφθορών Force 133 στην Αττική κατά την περίοδο της Κατοχής. Δρώντας με την κωδική ονομασία «Πατ» αναδείχθηκε σε μια από τις σημαντικότερες ηρωίδες της Εθνικής Αντίστασης, με καθοριστική συμμετοχή σε κομβικά γεγονότα της περιόδου.
»Από τις γραμμές αρχικά της ΕΡΕ και κατόπιν της Νέας Δημοκρατίας, υπηρέτησε αθόρυβα αλλά δυναμικά και με απόλυτη συνέπεια τις αξίες της ελευθερίας και της προόδου.
«Πάντα στον νου σας να έχετε την Ελλάδα», μας είχε προτρέψει σε ομιλία της το 2018. Την αποχαιρετούμε με τη δέσμευση ότι η παρακαταθήκη της αποτελεί για εμάς οδηγό. Στην οικογένεια και τους οικείους της απευθύνουμε τα πιο ειλικρινή μας συλλυπητήρια».
