Δεν γίναμε σοφότεροι από όσα είδαμε στους «Ζωσιμάδες». Ίσως έγινε ο Μαρτίνς που αποφάσισε σε ένα ακόμα παιχνίδι να αφήσει στον πάγκο τον Ελ Αραμπί. Όταν «έσφιξαν τα γάλατα» έβαλε το μαροκινό εκτελεστή και ο Ολυμπιακός βγήκε από τα αδιέξοδα που ο ίδιος δημιούργησε με τη μέτρια εμφάνισή του. Ήταν μια από τις σπάνιες φορές που ομάδα του ελληνικού πρωταθλήματος έχει μεγαλύτερα ποσοστά κατοχής αλλά και τελικές προσπάθειες από τον Ολυμπιακό.
Αναφέρομαι σε όσα γινόντουσαν στον αγωνιστικό χώρο μέχρι να ισοφαρίσει ο ρωμαλέος ΠΑΣ. Ο Ολυμπιακός φαινόταν σαν να μην θέλει να παίξει κανονικό ποδόσφαιρο και ίσως του άξιζε να τιμωρηθεί γι’ αυτήν τη δυσανεξία. Κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ότι οι Ερυθρόλευκοι έχουν κρίσιμο ευρωπαϊκό ματς την Πέμπτη, αλλά χαλαρώνεις όταν δένεις το γάιδαρό σου, όχι όταν διαπιστώνεις ότι ο αντίπαλος δεν αστειεύεται και σε πιέζει για να ισοφαρίσει.
Οι αρρυθμίες στη μεσαία γραμμή έριχναν όλο το βάρος στην άμυνα και η ζημιά έγινε με ένα αμφισβητούμενο πέναλτι. Ο κόουτς του Ολυμπιακού κρατούσε στο γήπεδο τον εμφανώς αρνητικό Τικίνιο, αλλά όταν έγινε η ισοφάριση έριξε στο ματς τον Ελ Αραμπί, που άλλη μια φορά έβγαλε την ομάδα του από τη δύσκολη θέση και την εγκατέστησε στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα. Είναι φανερό ότι η συγκατοίκηση με τον Τικίνιο στην κορυφή της επίθεσης δεν αποδίδει. Όχι με αυτήν τη λογική που φαίνεται να επικρατεί. Δηλαδή ο Τικίνιο στην περιοχή και ο Ελ Αραμπί να μάχεται έξω από αυτή σαν να είναι δεκάρι και όχι εννιάρι.
Ο ΠΑΣ είναι καλά οργανωμένη ομάδα που παίζει ποδόσφαιρο κατοχής με καλή κυκλοφορία της μπάλας και κίνηση ανάμεσα στις γραμμές του αντιπάλου. Ο Ολυμπιακός για μεγάλα διαστήματα του παιχνιδιού τα βρήκε μπαστούνια και χρειάστηκε να επιστρατευτεί η ατομική κλάση του Εμβιλά και του Ελ Αραμπί για να πετύχει το γκολ της νίκης. Η κορυφή, όταν μάλιστα έρχεται από δύσκολο ματς εκτός έδρας, είναι τονωτική ένεση στην ψυχολογία. Ωστόσο, ο προπονητής του Ολυμπιακού έχει να προβληματιστεί σοβαρά γιατί η ομάδα του ήταν σε παθητικό ρόλο για μεγάλο διάστημα του παιχνιδιού.
Οι Ερυθρόλευκοι είναι η μόνη αήττητη ομάδα στο πρωτάθλημα και λίγο πριν από μια απότομη στροφή παίρνουν κεφάλι στη βαθμολογία. Δεν μπορεί κανείς να προσπεράσει αυτήν την πραγματικότητα που δείχνει ανάμεσα σε άλλα την ποιότητα του ρόστερ. Ο Εμβιλά και ο Ελ Αραμπί ήρθαν από τον πάγκο, όπως ήρθε ο Βαλμπουενά και ο Γκάρι Ροντρίγκες. Είναι τέτοιος ο… οπλισμός του Ολυμπιακού, που του δίνει τη δυνατότητα να παίρνει νίκες από τις ενέργειες κλάσης των ξεχωριστών παικτών του.