Ηπεριπέτεια της πανδημίας ήρθε να προστεθεί σε μια δεκαετή οικονομική κρίση που υπονόμευσε την κοινωνική συνοχή και την ευημερία του ελληνικού λαού. Η Ευρωπαϊκή Ενωση με τις πρόσφατες αποφάσεις της μας δίνει τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουμε τις παρενέργειες της τελευταίας δοκιμασίας.
Η βασικότερη πρόκληση της επόμενης δεκαετίας είναι να αξιοποιήσουμε με διαφάνεια και αποτελεσματικότητα μια πρωτοφανή εισροή ευρωπαϊκών πόρων, που αθροίζει πάνω από 70 δισ. ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης, το νέο ΕΣΠΑ και την Κοινή Αγροτική Πολιτική. Είναι μία μοναδική ευκαιρία να προχωρήσουμε στις απαραίτητες δομικές αλλαγές, για να οικοδομήσουμε μια πράσινη, ανθεκτική στις κρίσεις και διεθνώς ανταγωνιστική οικονομία που θα προσφέρει ένα βιώσιμο μέλλον, κυρίως στη νέα γενιά.
Ζητούμενο αποτελεί η ενδυνάμωση της στρατηγικής αυτονομίας της ελληνικής οικονομίας. Για παράδειγμα, στον κλάδο των φαρμακευτικών προϊόντων, τον 4ο σε αξία εξαγωγικό κλάδο της οικονομίας, η χώρα μας μπορεί να αξιοποιήσει το υψηλού επιπέδου ανθρώπινο δυναμικό που διαθέτει, για να προωθήσει την έρευνα σε καινοτόμα προϊόντα και θεραπευτικές μεθόδους, προσελκύοντας διεθνή χρηματοδότηση. Σημαντική είναι επίσης, η διασύνδεση του συνεχώς αυξανόμενου τουριστικού ρεύματος, με άλλους τομείς της οικονομίας, όπως ο αγροδιατροφικός.
Για να πετύχουμε τα παραπάνω, χρειάζεται επένδυση στο ανθρώπινο κεφάλαιο, αλλά και στοχευμένες παρεμβάσεις στην κατεύθυνση της προοδευτικής φορολόγησης του πλούτου και της θέσπισης κινήτρων για την επανεπένδυση εταιρικών κερδών σε παραγωγικές δραστηριότητες υψηλής εθνικής προστιθέμενης αξίας.
Ο μετασχηματισμός της παραγωγικής βάσης θα μας δώσει τη δυνατότητα να οικοδομήσουμε ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος, που θα μειώνει τις ανισότητες και θα δημιουργεί τις προϋποθέσεις για ανοδική κοινωνική κινητικότητα. Ταυτόχρονα, για να καταφέρουμε να δώσουμε αποτελεσματική απάντηση στο εθνικό ζήτημα του δημογραφικού χρειάζονται μέτρα στήριξης και υπηρεσίες που θα επιτρέπουν στα νέα ζευγάρια να συνδυάζουν την οικογενειακή και την επαγγελματική ζωή.
Οι συνέπειες της κλιματικής κρίσης γίνονται όλο και πιο εμφανείς πλέον στη χώρα μας. Η Σοσιαλδημοκρατία με οικολογικό πρόσωπο οφείλει να πρωτοστατήσει στην υιοθέτηση μιας ολοκληρωμένης κλιματικής πολιτικής. Η διάχυση της παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές μέσω ενεργειακών κοινοτήτων δίνει τη δυνατότητα στους πολίτες να παράγουν μέρος της ενέργειας που καταναλώνουν, ενώ παράλληλα δημιουργείται κουλτούρα εξοικονόμησης. Η μετάβαση σε μια πράσινη οικονομία μπορεί να γίνει μόνο με δίκαιο τρόπο για όλους, χωρίς αποκλεισμούς, αντιμετωπίζοντας συγχρόνως την ενεργειακή φτώχεια.
Τέλος, στα εθνικά θέματα χρειάζεται πατριωτικός ρεαλισμός γύρω από δύο κεντρικούς στόχους. Την εμπέδωση των σχέσεων καλής γειτονίας και την ένταξη των Δυτικών Βαλκανίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μαζί με μια νέα ειδική σχέση της Ε.Ε. με την Τουρκία που θα κατοχυρώνει τον σεβασμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων της πατρίδας μας.
Ωστόσο, όλα αυτά τα πολύ μεγάλα ζητήματα δεν αποτελούν μέρος ενός ουσιαστικού δημοσίου διαλόγου, διότι η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ επενδύουν συνεχώς σε τοξικό και διχαστικό κλίμα. Μια ανανεωμένη, ισχυρή Δημοκρατική Παράταξη, ένα νέο ΠΑΣΟΚ, μπορεί να ηγηθεί της προσπάθειας για ευρύτερες συναινέσεις που θα κάνουν την Ελλάδα μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα.
Είναι χρέος μας να μετατρέψουμε τις εσωκομματικές εκλογές σε ένα μείζον πολιτικό γεγονός για όλη την κοινωνία. Να αισθανθεί η νέα γενιά ότι οι εκλογές δεν αφορούν κάποιους απρόσωπους κομματικούς μηχανισμούς, αλλά ότι ο αγώνας μας αγκαλιάζει κάθε της αγωνία. Στην πορεία προς την 5η Δεκεμβρίου, όλοι έχουμε χρέος να αφήσουμε οριστικά πίσω τεχνητούς διαχωρισμούς και ό,τι πλήγωσε τον ελληνικό λαό.
Αγωνίζομαι για την ενότητα και την πολιτική αυτονομία της Παράταξης, προσδοκώντας ότι οι προοδευτικοί πολίτες θα δώσουν την ευκαιρία στη γενιά μου να οικοδομήσει ένα καλύτερο μέλλον για την πατρίδα μας, με διαφάνεια και αξιοκρατία. Εχω πλήρη επίγνωση των δυσκολιών, αλλά είμαι αποφασισμένος να συγκρουστώ, χωρίς δεσμεύσεις και εξαρτήσεις, με τα μικρά και μεγάλα συμφέροντα που κρατούν τη χώρα πίσω. Στις 5 Δεκεμβρίου δεν έχουμε άλλη επιλογή από τη φυγή προς τα εμπρός.