Αφού περιόδευσε σ’ όλη την Ελλάδα, αλλά και την Κύπρο το καλοκαίρι που μας πέρασε, ο Γιώργος Χατζηπαύλου επιστρέφει στο καλλιτεχνικό του «σπίτι», στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης για θριαμβευτικό φινάλε! Last call! Δώδεκα τελευταίες παραστάσεις για το «Τάιμινγκ», κάθε Σάββατο και Κυριακή έως τις 28 Νοεμβρίου.

Στο «Τάιμινγκ» ο Γιώργος αναζητά, εντοπίζει και καταγράφει όλα τα αστεία και παράλογα που υπάρχουν, τόσο στις μικρές όσο και στις μεγάλες στιγμές της ζωής μας σήμερα. Όλα όσα ζούμε, όσα βλέπουμε και όσα σκεφτόμαστε, λογικά ή παράλογα, σημαντικά ή ασήμαντα σατιρίζονται με καταιγιστικό ρυθμό με στόχο, μέσα από την κωμωδία, να αποκαλύψει πώς μπορεί ο καθένας να εντοπίσει τη σημαντικότερη μέρα της ζωής του, αλλά κυρίως να συγχρονιστεί μαζί της.

Ο Γιώργος Χατζηπαύλου μίλησε στα «Νέα» για την εμπειρία της παράστασης μετά την καραντίνα, το γέλιο που χρειάζεται στις μέρες μας και το δικό του «Τάιμινκ» με το κοινό.

Στον τρίτο κύκλο του «Τάιμινγκ», τι αλλαγές έχετε κάνει σε σχέση με τους προηγούμενους δύο; 

Δεν υπάρχει κάποια αλλαγή στο περιεχόμενο και την κεντρική ιδέα, απλώς όπως συμβαίνει συνήθως την τελευταία χρονιά μιας παράστασης υπάρχουν σημεία που μπορεί να δοκιμάσω ένα νέο κείμενο. Μικρά κομμάτια 1-2 λεπτά το πολύ με κείμενα που ετοιμάζω για την επόμενη παράσταση.

Έχετε ενσωματώσει στην παράστασή σας στοιχεία επικαιρότητας με τον κορωνοϊό; 

Υπάρχει ένα κείμενο στην αρχή, όχι επικαιρότητας με την έννοια των γεγονότων αλλά με τις αλλαγές και τις προσαρμογές που έγιναν και πώς επηρέασαν τη ζωή μας. Όλες οι εικόνες με τη σειρά που ήρθαν αλλά και όλα όσα, υποθέτω, θα μας ακολουθούν στο μέλλον.

Εσείς πλέον με τι θα λέγατε ότι έχετε «Τάιμινγκ»; 

Με το γράψιμο κι ελπίζω με τη διάρκεια στην κωμωδία.

Σε μια τόσο δύσκολη καθημερινότητα που ζούμε τον τελευταίο χρόνο, πόσο σημαντικό είναι να γελάμε; 

Πάντα είναι σημαντικό πέραν από την εποχή ή τις ιδιαίτερες συνθήκες κάθε φορά. Είναι ψυχαγωγία, αλλά και η μόνη ανθρώπινη αντίδραση που δεν εκβιάζεται οπότε είναι πάντα κάτι που όλοι αναζητούμε, σε καλές ή πιο περίπλοκες εποχές.

Περιοδεύοντας στην Ελλάδα και το εξωτερικό με ελληνόφωνο stand up, τι εμπειρίες αποκομίσατε; 

Γενικά τον ρυθμό μεγάλων περιοδειών και σε αριθμό παραστάσεων και σε συχνότητα, αλλά και την ικανότητα της γρήγορης προσαρμογής σε άλλο θέατρο κάθε βράδυ.

Από σκηνής, διαπιστώνετε διαφορές στο κοινό προ και μετά κορωνοϊού; 

Ευτυχώς καμία, πέραν από τις μάσκες. Και στις δύο περιπτώσεις επιστροφής στις παραστάσεις ήταν σαν να μην είχε μεσολαβήσει τίποτα. Αυτό ήταν πολύ αισιόδοξο, γιατί όλη η κατάσταση ήταν πρωτόγνωρη και τουλάχιστον υπήρχαν κάποιες σταθερές αναφορές στη δουλειά μας πολύ σημαντικές.

Με ποια αστεία γελάει πλέον ο κόσμος περισσότερο; 

Κυρίως με όσα τον εκπλήσσουν είτε ως προς το θέμα, κάτι που δεν φαντάζεται ότι μπορεί να γίνει αστείο κι ο κωμικός το κάνει, είτε ως προς την ειλικρίνεια, θέματα που είναι λίγο πιο προσωπικά δηλαδή αλλά πετυχαίνουν να ταυτιστεί ο θεατής ή να καταλάβει καλύτερα τον κωμικό.