Μια σπουδαία προσφορά φιλοξενούν αυτό το Σάββατο και κάθε Σάββατο τα «ΝΕΑ.
Ενα συναρπαστικό ταξίδι στα αριστουργήματα του ελληνικού πολιτισμού, που βρίσκονται στα μουσεία του κόσμου!
Το Μουσείο του Λούβρου
Σε μια καλαίσθητη έκδοση
Η Αφροδίτης της Μήλου, η Νίκη της Σαμοθράκης και όλα τα ελληνικά εκθέματα που προσελκύουν το ενδιαφέρον και τον θαυμασμό παγκοσμίως.
Η αρμονία, η αισθητική τελειότητα, η διαχρονικότητα, η ακτινοβολία του ελληνικού πολιτισμού.
Με τη σφραγίδα των Εκδόσεων Μίλητος.
Για την εκπληκτική αυτή έκδοση μιλά ο αρχισυντάκτης του πολιτιστικού τμήματος των «Νέων», Δημήτρης Δουλγερίδης
Η ιστορία
Το μουσείο του Λούβρου (γαλλικά: Musée du Louvre) είναι ένα από τα μεγαλύτερα και παλαιότερα μουσεία τέχνης στον κόσμο. Βρίσκεται στο κέντρο του Παρισιού, στις όχθες του Σηκουάνα και εκθέτει 35.000 έργα τέχνης – το 8% των αποκτημάτων του, που υπολογίζονται στα 445.000 κομμάτια. Οι μόνιμες συλλογές του μουσείου καταλαμβάνουν συνολικά έκταση 60.600 τετραγωνικών μέτρων και ανάμεσα σε αυτές είναι και οι ελληνικές, που καλύπτουν 25 αίθουσες ή χώρους.
Το Λούβρο αρχικά ήταν αμυντικό φρούριο και υπάρχουν διάφορες εκδοχές για την ονομασία του. Σύμφωνα με την πρώτη, ονομάστηκε Λούβρο λόγω του τοπωνυμίου της περιοχής όπου οικοδομήθηκε – αυτή λεγόταν Λουπάρα. Πιθανολογείται ότι η περιοχή ονομαζόταν έτσι επειδή είχε πολλούς λύκους (στα λατινικά lupus και το θηλυκό, δηλαδή λύκαινα, στην καθομιλουμένη της εποχής εκείνης στη Γαλλία, λεγόταν lupara). Μια άλλη εκδοχή είναι ότι η ονομασία προέρχεται από την σαξωνική λέξη lauer ή lower, η οποία στα ελληνικά αποδίδεται ως «οχυρωμένο φρούριο».
Τρίτη εκδοχή: από τη φράση «L’oeuvre» για το αριστουργηματικό έργο, που όμως δεν είναι ιδιαίτερα πιθανή, αφού το κτίσμα αναφέρεται ως Λούβρο ήδη από το 1200, όταν ακόμα στο φρούριο δεν υπήρχε καμία συλλογή.