Πώς το Twitter γίνεται μία οικογένεια; Μερικές φορές μία εικόνα και μόνο είναι αρκετή.

Συγκεκριμένα, η Σόφη Μιχαήλ ανέβασε το άδειο της ψυγείο στο Twitter ως απάντηση σε όλους εκείνους που γκρινιάζουν για το παραμικρό που τους συμβαίνει, θέλοντας έτσι να τους δείξει πως υπάρχουν πολύ πιο σημαντικά προβλήματα στη ζωή.

Μάλιστα όπως φάνηκε δεν ήταν η μόνη που έχει στο ψυγείο της μονάχα ένα νερό.

Η κινητοποίηση των χρηστών του Twitter ήταν άμεση και… θερμή.

Αν και υπήρξαν και εκείνοι που δεν μπορούσαν να κρύψουν την κακία τους, εν τέλει φαίνεται πως η ανθρωπιά νίκησε και έτσι το ψυγείο της Σόφης γέμισε ξανά.

Η ιστορία της είναι συγκλονιστική.

Η  Σοφία είναι 52 ετών και ζει στη Σαλαμίνα.

Το News247 και ο δημοσιογράφος Χρήστος Μπαρούνης, ανέδειξαν την ιστορία της και αποκάλυψαν τι συνέβη ύστερα από την ανάρτησή της στο Twitter

«Έχασα τον πατέρα μου το 2017 και τη μητέρα μου το 2019. Οι δύο μου γονείς είχαν άνοια και οι δύο. Εγώ τους φρόντιζα και δεν μπορούσα να δουλέψω. Τον μπαμπά μου τον έχασα το 2017 και τη μητέρα μου το 2019. Αυτό μου έκανε μεγάλη ζημιά, ψυχολογική αλλά και οικονομική. Αυτά τα χρόνια μένω μόνη μου σε ένα σπίτι νεκρικό, το οποίο δεν είναι ακόμα στο όνομά μου. Υπάρχουν κάποιες εκκρεμότητες. Αλλά και να το περάσω, φοβάμαι πώς θα μπορέσω να ανταπεξέλθω στα έξοδα, λέει αρχικά για να παραδεχτεί πως: “Δεν είμαι σε θέση να βρω δουλειά, η κατάστασή μου είναι λιγάκι περίεργη. Δεν είμαι σε θέση να εργαστώ. Χρειάζομαι φροντίδα. Παλεύω πολύ με την κατάθλιψη, βλέπω μία ψυχοθεραπεύτρια που κάνει δωρεάν συνεδρίες».

«Έχω φτάσει 43 κιλά. Αν δεν πάθω τίποτα άλλο, θα πάθω τη ζημιά από τη ΔΕΗ. Είχε ένα χρέος από παλιά ο πατέρας μου που δεν το πλήρωνε. Είχε ανέβει στις 2,5 χιλιάδες. Είχαμε κάνει έναν διακανονισμό, αλλά μετά δεν μπορούσα πια να πληρώνω τις δόσεις. Όταν ερχόταν το εκκαθαριστικό 500 ευρώ, όσα και η σύνταξη της μητέρας μου μου τι να πλήρωνα. Κατάφερα να το μαζέψω κάπως αλλά συνεχίζω να χρωστάω 2.100».

«Από τη μία μου λένε ότι δεν κινδυνεύω για διακοπή, άλλοι μου λένε ότι πρέπει να εξοφληθεί άμεσα. Μα δεν είναι στο όνομά μου. Με ένα ΚΕΑ ζω, τι να κάνω; Να με εξοντώσετε θέλετε; Βάζω ό,τι μπορώ για να μειώνεται το ποσό. Αυτό είναι το μεγάλο μου πρόβλημα τώρα. Αυτό είναι το μοναδικό μου χρέος και ένα μικρό δάνειο στο όνομα του πατέρα μου. Εγώ εδώ δεν καίω τίποτα. Μόνο ένα φως. Ούτε θέρμανση δεν έχω. Με γάντια είμαι τους χειμώνες. Κι αυτή τη στιγμή έχει πολύ κρύο το σπίτι. Από το κράτος παίρνω μόνο το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης. Με αυτό προσπαθώ να βγω. Αλλά τελειώνει μέσα σε λίγες ημέρες. Δεν έχω ούτε στη ΔΕΗ να δώσω, ούτε φάρμακα να πάρω. Δεν έχω πολλές απαιτήσεις για το φαγητό. Λίγα πράγματα θέλω. Ένα τοστ, ένα γιαούρτι, λίγα μακαρόνια. Πηγαίνω στο Κοινωνικό Παντοπωλείο του Δήμου. θα ήθελα να με δεχθεί ο δήμαρχος το έχω ζητήσει».

Μόνο τη ΔΕΗ με νοιάζει να εξοφλήσω

«Μόνο τη ΔΕΗ με νοιάζει να εξοφλήσω. Τίποτα άλλο. Να μην κοπεί το ρεύμα θέλω. Μόνο αυτό με νοιάζει. Αλλά αδυνατώ να πληρώσω».

Δεν έχω πέσει στο κρεβάτι όλα αυτά τα χρόνια να κοιμηθώ και να πω «Σοφία, μη φοβάσαι»

«Το Twitter το έχω για πλάκα. Δεν είχα καμία επαφή με κανέναν. Ήταν μία αυθόρμητη ανάρτηση. Δεν το είχα ξανακάνει ποτέ.Έλαβα πάρα πολλά μηνύματα. Ήταν πολύ συγκινητικό. Μου έστειλαν χρήματα, μου ζητούσαν τη διεύθυνσή μου για να μου στείλουν τρόφιμα. Ήταν τεράστια η στήριξη του κόσμου. Ελπίζω να μη μου βγει ξινό όλο αυτό. Ούτε από την αδερφή μου δεν έχω λάβει βοήθεια».

«Κουράστηκα. Κουράστηκα να φοβάμαι. Κουράστηκα να φοβάμαι με την αγωνία μη μείνω στον δρόμο. Δεν έχω πέσει στο κρεβάτι όλα αυτά τα χρόνια να κοιμηθώ και να πω «Σοφία, μη φοβάσαι».