Αναζήτηση
Ξεκάθαρη θέση υπέρ της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού πήρε ο ακαδημαϊκός, πολιτικός μηχανικός, αρθρογράφος και συγγραφέας, Θεοδόσης Τάσιος.
Ο ακαδημαϊκός, πολιτικός μηχανικός, αρθρογράφος και συγγραφέας, Θεοδόσης Τάσιος, ο οποίος μιλώντας για την πανδημία και τον εμβολιασμό τόνισε ότι «δεν είναι υποχρεωτικότητα, αλλά υποχρέωση» που έχουν οι «καλοί μας φίλοι», καθώς είναι μια «μεγάλη κοινωνική ανάγκη».
Παραδέχθηκε σε συνέντευξη του στο Πρώτο Πρόγραμμα ότι υπάρχουν και καλής πίστεως αντιεμβολιαστές, που σκέφτονται και λειτουργούν ο καθένας με τη δική του παιδεία και ευαισθησία, με τα δικά του ψυχικά τραύματα. Όμως, για την αντιμετώπιση των αντιεμβολιαστών, έφερε ως παράδειγμα το πώς αντιμετωπίζεις «ένα άτομο με σουγιά στο χέρι να ορμά προς μια ομάδα πολιτών». «Του στερείς την ελευθερία του. Πιθανότατα να μην είχε πρόθεση να σφάξει κανέναν, να ήταν τρελός, ή να ισχυριστεί ότι κάνει την πρωινή του άσκηση για την ψυχική του ισορροπία. Αλλά αυτή είναι η απολογία του, και μέχρι να απολογηθεί πρέπει να τον συλλάβω και να τον προφυλακίσω. Διότι στην ηθική φιλοσοφία, υπάρχουν οι αξίες από τη μια και η ιεραρχία των αξιών από την άλλη. Από τη μια είναι η αξία της προσωπικής του ελευθερίας, και από την άλλη η αξία της ζωής», είπε χαρακτηριστικά.
«Εμείς οι άλλοι, ερμηνεύουμε την επίθεση ως κίνδυνο της ζωής μας. Το ανάλογο στην περίπτωση του εμβολίου, παρά την καταρχήν σεβαστή αντίρρηση του ατόμου, η σύλληψή του είναι πράξη ηθική. Η τελική απόφαση λαμβάνεται σε μια δίκη, αλλά και εκεί εφαρμόζονται νόμοι ψηφισμένοι κατά πλειοψηφία και με βάση τις κρατούσες απόψεις και τις επιστημονικές αντιλήψεις. Και όχι με βάση τις απόψεις φωνακλάδικων μειονοτήτων ή οιωνεί θρησκευτικών αιρέσεων», διευκρίνισε.
Σύμφωνα με τον ίδιο, «ο φίλος μας που είναι αρνητής του εμβολίου, στην πραγματικότητα όταν τον υποχρεώσουμε να εμβολιαστεί, βεβαίως του στερούμε την προσωπική του ελευθερία, αλλά από την άλλη έχουμε τον φοβερό κίνδυνο της ζωής, εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων. Υποστηρίζουμε ότι έχει αποδειχθεί περίτρανα, πως όσο οι αρνητές δείχνουν χώρο και χρόνο στον ιό να αναπτύσσεται, τόσο θα αυξάνονται οι θάνατοι στον πληθυσμό.
Για τους επιστήμονες – αρνητές
Αναφορικά με τους λίγους επιστήμονες που επικαλούνται οι αρνητές, ο κ. Τάσιος επικαλέστηκε το παράδειγμα της κλιματικής αλλαγής, όπου το 99,8% των παγκόσμιων επιστημονικών εργασιών αναγνωρίζουν τα ανθρωπογενή αίτια, αλλά υπάρχει «και το 1% των επιστημόνων οι οποίοι δεν πιστεύουν ότι είναι ανθρωπογενής και λένε ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος».
«Το ίδιο συμβαίνει και με το μπετόν αρμέ. Έχουμε συναδέλφους, συντριπτική μειονότητα παγκοσμίως, οι οποίοι λένε ότι αυτά που κάνουμε ιδίως για τους σεισμούς, είναι λάθος. Μα ήθελαν να ξέρω; Ο καλός μου αρνητής, πως διάολο είχε το τουπέ και την πανσοφία από τη στιγμή που ο ίδιος, επιστήμονας δεν είναι, η συντριπτική πλειονότητα των επιστημόνων είναι υπέρ του εμβολιασμού και η συντριπτική μειονότητα κατά. Ο αρνητής από πού στο διάολο καβάλησε αυτή την αντινομία και ψήφισε υπέρ της πλειονότητας της επιστημονικής; Εάν ήταν επιστήμονας και έκανε προσωπική έρευνα, θα έλεγα ότι ανήκει απλώς στη μειονότητα και δημοσιεύει. Το μόνο που κάνει είναι να διαβάσει και κρίνει. Δεν συνειδητοποιεί ότι ενδέχεται να μην πρόκειται καν περί λογικής προτίμησης; Διότι είναι προφανές το παράλογο του πράγματος. Άρα να πρόκειται περί άλλης κρυφής αιτίας, π.χ. ψυχολογικής; Ή να είναι ένα τραύμα, να είναι ένα άλλο πρόβλημα; Αυτόν τον αρνητή βεβαίως και του στερούμε την προσωπική του ελευθερία όταν του λέμε έλα να σε εμβολιάσουμε με το ζόρι, αλλά το κάνουμε για να σώσουμε τη ζωή μας. Κι όταν αυτός θα λέει “κοιτάξτε, δεν απειλώ τη ζωή σας”. Εμείς κορόϊδα είμαστε να χάνουμε τις ζωές μας, περιμένοντας την προσωπική του αναρμόδια άποψη που υπακούει στη συντριπτική μειονότητα των επιστημόνων; με αυτή εγώ θα χάσω τη ζωή μου;», διερωτήθηκε.
Το ηθικό δίλημμα του Σαρτρ
Ο ακαδημαϊκός, έκανε ιδιαίτερη αναφορά στον Σαρτρ, που τον είχε γνωρίσει αν και δεν τα πήγαιναν καλά, και ο οποίος είχε ένα θεμελιώδες παράδειγμα για την ηθική, με έναν νέο που είχε τη μάνα του κατάκοιτη και κλήθηκε να στρατευθεί για έναν πόλεμο. «Ό,τι και αν κάνει από τα δυο θα σκοτώσει. Τελικά, υπηρέτησε την πατρίδα του και πέθανε η μάνα του», σημείωσε. Στο ίδιο μήκος και η στράτευση των νέων, οι οποίοι στερούνται την ελευθερία τους, προκειμένου να υπηρετήσουν ένα υπέρτατο αγαθό.
«Οι αρνητές πρέπει να το πάρουν απόφαση, όπως ο μαχαιροβγάλτης ή όπως ο στρατευόμενος. Πρέπει να υπηρετήσουν μια υπέρτατη αξία και για αυτό κάμπτεται το δικαίωμά τους για την προσωπική ελευθερία», υπογράμμισε.
Περί συνταγματικότητας
Ερωτηθείς για το εάν είναι συνταγματική η αντισυνταγματική η υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού, ο κ. Τάσιος απάντησε ότι δεν είναι νομικός, αλλά πρόσθεσε ότι «οι νομικές ρυθμίσεις, δεν είναι παρά ρυθμίσεις δικαίου σε μια ομάδα πολιτών στην οποία έχουν επικρατήσει ορισμένες αξίες ή ιεραρχήσεις αξιών. Αυτή την ηθική πραγματικότητα, την επενδύει η ομάδα με το ένδυμα του νόμου. Ένας νόμος που θα ερχόταν σε αντίφαση με τις ηθικές αρχές στις οποίες ωρίμασε μια κοινωνική ομάδα, δεν θα ταίριαζε».
«Η συνταγματικότητα είναι ένας πρακτικός τρόπος στο πλαίσιο του κράτους Δικαίου για να μιλήσουμε για την προτεραιότητα των αξιών. Και το ΣτΕ αποφάσισε ότι η υποχρεωτικότητα είναι συνταγματική, δηλαδή είναι δυνατόν να έχουμε συννόμως μια υψηλότερη προτεραιότητα της αξίας των ανθρώπινων ζωών σε σχέση με την προσωπική ελευθερία», επεσήμανε.
Για την εκκλησία και τους «πνευματικούς»
Κληθείς να σχολιάσει τη στάση «πνευματικών» και ιερωμένων που επηρεάζουν ανθρώπους να μην εμβολιάζονται, ο ακαδημαϊκός – αφού διευκρίνισε ότι είναι πολύ κοντά στη βυζαντινή παράδοση και στην Ορθοδοξία- δήλωσε ότι «η θρησκεία που αφορά τη μυστική σχέση του ανθρώπου με το επέκεινα, δεν είναι δυνατόν να αποφασίζει για το τι καιρό θα κάνει αύριο και για το πόσα φασόλια θα φάω».
«Αυτά τα ταπεινωτικά κατηγορήματα για τον Θεό, πρέπει σιγά-σιγά με τον Πολιτισμό να αμβλυνθούν και ευτυχώς αυτό συμβαίνει», τόνισε, σημειώνοντας ότι οι αρνητές των εμβολίων εν ονόματι της θρησκείας, βρίσκονται «στο κατώφλι του μεγάλου αμαρτήματος της αλαζονείας». «Έρχεστε πάνω από τη σκέψη και τη βούληση του Θεού και λέτε ότι αν μπείτε σε μια εκκλησία δεν ισχύουν οι νόμοι του Θεού και σας κάνε τα χατιράκια σας, είστε αλαζόνες και βέβηλοι», συμπλήρωσε. «Δεν είναι απλώς παραλογισμός, είναι αντιθρησκευτικές θέσεις, εν αντιθέσει με τη σύσταση της Ιεράς Συνόδου», υπογράμμισε ο κ. Τάσιος.
