Στο θέατρο Vault παρουσιάζεται σε πανελλήνια πρώτη μετάδοση το έργο «Τα πουλιά» του Κόνορ ΜακΦέρσον σε σκηνοθεσία Λεωνίδα Παπαδόπουλου. «Τα Πουλιά» του βραβευμένου Ιρλανδού συγγραφέα αποτελούν μια ατμοσφαιρική θεατρική διασκευή της συναρπαστικής ιστορίας της Daphne du Maurier στην οποία βασίστηκε και η ομώνυμη κινηματογραφική ταινία του Alfred Hitchcock.
Μυστηριώδη σμήνη πουλιών αρχίζουν να επιτίθενται βίαια κατά τη διάρκεια της παλίρροιας οδηγώντας δυο ξένους τον Νατ, έναν τύπο που πάσχει από πονοκεφάλους, και την Νταϊάν, πρώην μυθιστοριογράφο να καταφύγουν σε ένα απομονωμένο και εγκαταλειμμένο σπίτι δίπλα σε μια λίμνη προσπαθώντας να επιβιώσουν. Χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και με λίγα αποθέματα τροφίμων οι σχέσεις δοκιμάζονται την ίδια ώρα που οι ελπίδες για σωτηρία εξανεμίζονται. Ξαφνικά η άφιξη μιας νεαρής μυστηριώδους γυναίκας, της Τζούλια, που παραθέτει εδάφια από τον Εκκλησιαστή και φλερτάρει με τον Νατ, απειλεί να καταστρέψει τις εύθραυστες ισορροπίες.
Ένα μυστηριώδες παραμύθι για την εκδίκηση της φύσης απέναντι στον άνθρωπο, γίνεται ένα ψυχολογικό θρίλερ που διαπραγματεύεται θέματα που αφορούν τον Θεό, την επιβίωση και την λογοτεχνία. Το έργο ανέβηκε στο Gate Theatre του Δουβλίνου και παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο Vault Theatre Plus κάθε Δευτέρα και Τρίτη. Πρωταγωνιστούν οι Ειρήνη Αρβανίτη, Έκτορας Γασπαράτος, Άννα Θεοδωρίδου και Στέλιος Ψαρουδάκης.
Ο Λεωνίδας Παπαδόπουλος μιλάει στα «Νέα» για την παράσταση, τον Χίτσκοκ και τα μυστηριώδη παραμύθια.
Πώς προέκυψε η ιδέα για την παράσταση;
Η ιδέα για την παράσταση γεννήθηκε μέσα από τη γοητεία που προκαλεί η ίδια η ιστορία των Πουλιών και η ανάγκη κατάδυσης, μέσω του δραματικού έργου του McPherson, στα άδυτα της ανθρώπινης ψυχής αναζητώντας το φως.
Πόσο βασίζεται το θεατρικό στην ομώνυμη ταινία του Χίτσοκ;
Αν και κινηματογραφικό ως προς τη δομή του, αλλά και τον τρόπο προσέγγισης του, το έργο βασίζεται περισσότερο στη νουβέλα της Daphne du Maurier, παρά στην ταινία η οποία επίσης στήριξε την βασική της ιδέα στο έργο της du Maurier. Ωστόσο το θεατρικό έργο του McPherson πλάθει μια καινούρια ιστορία βάζοντας στο επίκεντρο τις ανθρώπινες σχέσεις σε κατάσταση εγκλωβισμού και παρά το γεγονός ότι το έργο γράφτηκε το 2009 είναι πιο επίκαιρο παρά ποτέ.
Η εκδίκηση της φύσης προς τον άνθρωπο που πραγματεύεται μεταξύ άλλων το έργο, πόσο επίκαιρο θέμα είναι στις μέρες μας;
Η σχέση του ανθρώπου με τη φύση είναι ένα από τα πρωταρχικά στοιχεία που θέτει το έργο, ωστόσο αυτό που κυρίως προβάλει, και δυστυχώς η πραγματικότητα έρχεται να επιβεβαιώσει, είναι η συνθήκη του εγκλωβισμού, σαν αυτήν που ζήσαμε και ζούμε όλοι μας τον καιρό της πανδημίας. Και είναι πραγματική πρόκληση τόσο για εμάς που δημιουργήσαμε την παράσταση όσο και για τους θεατές, σε μια περίοδο όπου όλοι επιδιώκουμε να ξορκίσουμε το εγκλωβισμό ως μια τραυματικά βιωμένη εμπειρία, να έρθουμε αντιμέτωποι με όλα όσα μας φοβίζουν αλλά και να ανακαλύψουμε όλα εκείνα που μπορεί να μας κάνουν ευτυχισμένους. Δεν είναι εύκολο αλλά είναι πολλές φορές λυτρωτικό.
Η παράσταση παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Σας αγχώνει το γεγονός πως πρόκειται να συστήσετε ουσιαστικά το έργο στο κοινό;
Επιλέγω συνήθως το ανέβασμα έργων που δεν έχουν παρουσιαστεί στην Ελλάδα και στόχος μου είναι η παρουσίαση σύγχρονων δραματικών συγγραφέων, Ελλήνων και ξένων, που τα κείμενα τους συμβαδίζουν με τη σύγχρονη μας εποχή και θέτουν ζητήματα που διαχειριζόμαστε στο εδώ και το τώρα. Με τον τρόπο αυτό η ενθαδικότητα και η παροντικότητα της θεατρικής πράξης εκτιμώ πως «καθρεφτίζει» με τον πιο άμεσο τρόπο τις ανησυχίες και τα όνειρα μας.
Εσάς η σχέση σας με τον Χίτσκοκ ποια είναι; Μοιράζεστε ίσως τις ίδιες ανησυχίες για το έργο;
Οι ταινίες του αποτελούν σημείο αναφοράς και η διαχρονικότητα τους επιβεβαιώνει την αξία τους. Τα Πουλιά του Χίτσκοκ αποτέλεσαν ένα ανοιχτό πεδίο ανάλυσης σχετικά με το τι εκπροσωπούν, τους λόγους της επίθεσης τους και τους συμβολισμούς της, ενώ είναι και από τις πρώτες απόπειρες κινηματογραφικής καταγραφής της ανησυχίας για το τέλος του κόσμου. Το έργο του McPherson και η παράσταση που δημιουργήσαμε προβάλει αυτές τις ανησυχίες αλλά φωτίζει και την ευθύνη, προσωπική και συλλογική, που καθιστά, μεταξύ άλλων τον άνθρωπο, ένα πολιτισμένο ον και όχι ένα άγριο ζώο.
Το μυστηριώδες παραμύθι τι στοιχεία μπορεί να κρύβει από πίσω του που ίσως ο θεατής να μην αντιλαμβάνεται αμέσως;
Τα Πουλιά είναι ένα μυστηριώδες παραμύθι που κρύβει την πάλη ανάμεσα στο καλό και το κακό. Κρύβει όμως και μια σειρά από ερωτήματα που αναζητούν απαντήσεις, στοχασμό και τρόπους δράσης. Τα μηνύματα που εκπέμπει ένα έργο και η αντίληψη τους είναι μια συχνά υποκειμενική διαδικασία. Αυτό που μετράει είναι το τι μπορεί να πυροδοτήσει στη σκέψη και στην καρδιά μας.
