«ΤΑ ΝΕΑ» γιορτάζουν τα 90 τους χρόνια. Σε συνέχεια των δύο τόμων που εξέδωσαν τον Μάιο με ιστορικά πρωτοσέλιδα της εφημερίδας, ένας ακόμα έρχεται τώρα για τη μεγάλη επέτειο της ιστορικής εφημερίδας. Τόμος μοναδικός για τον ελληνικό Τύπο. Γιατί σε αυτόν δεν «μιλούν» πια «ΤΑ ΝΕΑ» μέσα από τις σελίδες και το αρχείο τους, αλλά άλλοι γι’ αυτά. Και το «άλλοι» αφορά μία πλειάδα πρωταγωνιστών της ελληνικής κοινωνίας σχεδόν από κάθε πεδίο της ζωής: την πολιτική, την οικονομία, την τέχνη, την κοινωνική δράση, την Εκκλησία. Το επιτελείο των «ΝΕΩΝ» απευθύνθηκε σε όσους τα κείμενά τους φιλοξενούνται σε αυτή την έκδοση και τους ζήτησε να συμμετάσχουν αποτυπώνοντας τις σκέψεις και τις μαρτυρίες τους για την ιστορική εφημερίδα. Η ανταπόκριση ξεπέρασε κάθε προσδοκία.
Ετσι, στα κείμενα που ακολουθούν, ο αναγνώστης τους μπορεί να διαπιστώσει, ουσιαστικά, το πώς σκέπτεται για «ΤΑ ΝΕΑ» ένας ολόκληρος κόσμος που, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της χώρας.
Πώς γεννήθηκαν «ΤΑ ΝΕΑ»
Οι εφημερίδες δεν γεννιούνται εν κενώ. Το πρώτο φύλλο των «Αθηναϊκών Νέων», όπως ήταν η ονομασία της εφημερίδας μέχρι το 1945, εκδόθηκε στις 28 Μαΐου 1931. Ομως, μετά τις εκλογές του 1928, όταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος ξεκίνησε την τελευταία πρωθυπουργία του, ένα νέο στοιχείο έκανε την επιθετική εμφάνισή του στην πολιτική αντιπαράθεση ως εργαλείο της: ο κιτρινισμός εναντίον του Βενιζέλου και της κυβέρνησής του. Και άρχισε να καταλαμβάνει σταδιακά την πολιτική ζωή της χώρας. Οπως και σήμερα, έτσι και τότε, η σημασία της αντιμετώπισής του ήταν πολύ μεγάλη. Ηταν μια μάχη σχεδόν «υπαρξιακού» επιπέδου για την ποιότητα της Δημοκρατίας στην Ελλάδα, για το επίπεδο της δημόσιας συζήτησης, αλλά και για τον διεθνή προσανατολισμό της χώρας, καθώς ήδη η Ευρώπη βρισκόταν πια στον ύστερο Μεσοπόλεμο. Και η μάχη κατά του κιτρινισμού ήταν, όπως εξακολουθεί να είναι, εξίσου και μάχη κατά του ολοκληρωτισμού. Παράλληλα, ήταν ξεκάθαρο ότι υπήρχε «χώρος» για μία νέα, σύγχρονη, διαφορετική κεντρογενή εφημερίδα στη ζώνη του απογευματινού, τότε, Τύπου.
Αυτά ήταν τα δεδομένα όταν ο μακεδονομάχος Δημήτριος Λαμπράκης, στενός φίλος του Βενιζέλου, κορυφαίος δημοσιογράφος και εκδότης και προσωπικότητα με τεράστια πολιτική επιρροή, πήρε την απόφαση να εκδώσει τη δεύτερη κατά σειρά, μετά το «Ελεύθερον Βήμα», εφημερίδα του.
Οι στόχοι που τέθηκαν για τη νέα τότε εφημερίδα εξακολουθούν να την καθορίζουν μέχρι και σήμερα. Μία εφημερίδα έγκυρη, πολέμια του κιτρινισμού, ανοιχτή στην κοινωνία, στα νέα ρεύματα και τις τάσεις, με εξαιρετικά έντονα στραμμένες τις κεραίες της στον Κόσμο, αλλά και με πολύ ισχυρή παρουσία στη ζωή της ελληνικής κοινωνίας. Οχι μόνο στο αυτονόητο «βαρύ» πολιτικό και εθνικό επίπεδο και στην οικονομία, μα εξίσου και στην καθημερινότητα. Στα ζητήματα που δέσποζαν στην καθημερινή ζωή και την καθόριζαν. Σε αυτούς τους άξονες διαμορφώθηκε η εφημερίδα που έμελλε έκτοτε να γράψει Ιστορία στον ελληνικό Τύπο. Και να δημιουργήσει όχι μόνον ισχυρότατη ταυτότητα, αλλά και δημοσιογραφική «σχολή» αδιάλειπτα ενεργή από την πρώτη της στιγμή μέχρι τις μέρες μας.
Αποτελεί μέγιστη ικανοποίηση για όλους όσους αποτελούν σήμερα το δημοσιογραφικό δυναμικό των «ΝΕΩΝ» να διαβάζουμε ότι οι στόχοι αυτοί παραμένουν ζωντανοί. Και αυτό να μην το λέμε οι ίδιοι, αλλά τόσοι άλλοι. Η συγκέντρωση τόσων και τέτοιας σημασίας υπογραφών αποτυπώνει την επιδραστικότητα, την παρουσία και την ζωντάνια των «ΝΕΩΝ» στη σημερινή πλέον ελληνική πραγματικότητα. Είναι ένας δείκτης της σημασίας μιας εφημερίδας που όχι απλώς κατέχει σταθερά την πρώτη θέση στις επιλογές του αναγνωστικού κοινού του ελληνικού Τύπου, αλλά και που μετράει στις εξελίξεις. Με τη δημοσιογραφική τους ποιότητα, την εγκυρότητά τους, τη σπάνια πολυσυλλεκτικότητά τους, «ΤΑ ΝΕΑ» πρωταγωνιστούν και σήμερα, όπως και θα εξακολουθήσουν να το πράττουν και στο μέλλον. Τα κείμενα που φιλοξενεί αυτός ο τόμος δείχνουν το γιατί.
