Βάζει τα χέρια της γύρω από το στόμα της, σκύβει πάνω από το κιγκλίδωμα και φωνάζει μέσα στη νύχτα, στη Λωζάνη, «Είναι η γυναίκα της νυχτερινής σκοπιάς! Μόλις σήμανε 10!». Όπως γράφουν οι New York Times, η Κασάντρ Μπερντόζ είναι η πρώτη γυναίκα που αναλαμβάνει τη νυχτερινή σκοπιά στη Λωζάνη, μία θέση που υπάρχει πάνω από 600 χρόνια.

Αν και η δουλειά αυτή δεν έχει τη χρησιμότητα των περασμένων αιώνων- όταν βοηθούσε να προστατευθούν οι πολίτες από πυρκαγιές και άλλες καταστροφές που μπορούσαν να συμβούν κατά τη διάρκεια της νύχτας- η παράδοση συνεχίζεται.

Παρότι δεν είναι απαραίτητη η ανακοίνωση της ώρας- σε μια χώρα που είναι διάσημη για τα ρολόγια της- αυτό συνεχίζεται από τη νυχτερινή σκοπιά. Από τις τέσσερις πλευρές του καμπαναριού η 28χρονη φωνάζει κάθε ώρα, αμέσως μόλις χτυπήσει η μεγάλη καμπάνα του καθεδρικού.

«Έδειξα πείσμα»

Όπως λέει η Μπερντόζ, να μπει στη νυχτερινή σκοπιά ήταν το όνειρό της. Το να το καταφέρει όμως ήταν εξαιρετικά δύσκολο.

Την πρώτη φορά που ρώτησε για τη δουλειά, πριν από λίγα χρόνια, δεν πήρε απάντηση από τις δημοτικές αρχές. Τους έγραψε ξανά, αλλά και πάλι δεν πήρε απάντηση. Οπότε, άρχισε να τηλεφωνεί στο δημαρχείο κάθε ημέρα.

«Πιστεύω ότι μπορώ να πω με σιγουριά ότι έδειξα πείσμα», δηλώνει.

Η αρχή για την αλλαγή φαίνεται ότι έγινε τον Ιούνιο του 2019, όταν εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες σε όλη την Ελβετία έκαναν 24ωρη απεργία, διαμαρτυρόμενες για την ανισότητα σε μία από τις πλουσιότερες χώρες στον κόσμο.

Φωτογραφία: Clara Tuma for The New York Times

Στη Λωζάνη, τέσσερις γυναίκες σκαρφάλωσαν στο καμπαναριό του καθεδρικού για να φωνάξουν την ώρα, μια συμβολική κίνηση που την επικρότησε το πλήθος που είχε συγκεντρωθεί από κάτω. Και πέρυσι, όταν προέκυψε μια κενή θέση στη νυχτερινή σκοπιά, η τοπική κυβέρνηση κάλεσε γυναίκες να κάνουν αίτηση. Από τις περίπου 100 που δέχθηκε, οι 80 ήταν από γυναίκες.

Έπειτα από δύο γύρους συνεντεύξεων, στις οποίες μεταξύ άλλων έπρεπε να δείξει πόσο δυνατή ήταν η φωνή της η Μπερντόζ πήρε τη δουλειά τον Αύγουστο.

Μπορώ να φωνάζω στο όνομα των γυναικών

«Δουλεύω σε ένα όμορφο παλιό μέρος, δίνω κάτι στην πόλη που αγαπώ, κρατάω ζωντανή μια απίστευτη παράδοση», λέει. «Αλλά επίσης μπορώ να φωνάζω στο όνομα των γυναικών, που είναι η συνεισφορά μου στον φεμινισμό», συμπληρώνει.

Η Νάντια Λαμάμρα, ειδική στα ζητήματα φύλων λέει ότι ο διορισμός είναι «ένας ισχυρός συμβολισμός που καλωσόρισαν πολλές φεμινίστριες», αλλά υπογραμμίζει ότι η πόλη πρέπει να δείξει ότι έχει παραπάνω από αυτό ως απάντηση στην απεργία των γυναικών.

«Θα παραμείνει αυτή η συμβολική ενέργεια μια εξαίρεση; Το ότι άνοιξε ένας δρόμος σε σημαίνει ότι είναι ευκολότερος για εκείνους που ακολουθούν», τονίζει.

Η Ελβετία, όπου οι γυναίκες απέκτησαν δικαίωμα ψήφου το 1971, πρέπει ακόμη να κάνει μεγάλη πρόοδο σε ό,τι αφορά τις ίσες αμοιβές για τις γυναίκες, μια δίκαιη ισορροπία στη φροντίδα των παιδιών και τις δουλειές του σπιτιού αλλά και στο να μπουν περισσότερες γυναίκες σε παραδοσιακά ανδροκρατούμενους κλάδους, επισημαίνει η Λαμάμρα.

Τελευταία Νέα