Το δυστύχημα που κόστισε τη ζωή του στον 21χρονο Θεοφάνη – Ερμή Θεοχαρόπουλο στα Τζουμέρκα συγκλόνισε όλη τη χώρα, ενώ ο πατέρας του Γιάννης επανέρχεται με νέα ανάρτησή του και ένα βίντεο όπου εξηγεί τι συνέβη τις κρίσιμες ώρες μετά την πτώση του στη χαράδρα.
Να σημειώσουμε ότι ο Γιάννης Θεοχαρόπουλος λίγες μόνο μέρες μετά τον χαμό του γιου του θρηνεί και για τον θάνατο ενός πολύ καλού του φίλου, ο οποίος ήταν ανάμεσα στους τρεις που σκοτώθηκαν στα Καλάβρυτα.
«Δεν υπάρχει ορεινή διάσωση στην Ελλάδα»
Ο Γιάννης Θεοχαρόπουλος σημειώνει στην ανάρτησή του ότι: «Έχουν γραφτεί όλες αυτές τις μέρες τόσες ανακρίβειες, τόσες ανακρίβειες. Το ατύχημα έγινε στο παιδί μου στις 13:00 περίπου. Αντιλήφθηκα αμέσως την πτώση του και έτρεχα να φτάσω κοντά του γιατί κατάλαβα ακριβώς που είχε πέσει και είπα σε όσους ήταν μαζί μου όποιος μπορεί να έρθει για βοήθεια μαζί μου και να ειδοποιήσουν τους πάντες».
Στη συνέχεια ο πατέρας του Ερμή περιέγραψε με κάθε λεπτομέρεια τι συνέβη.
«Στις 13:10 ειδοποιήθηκε το 112. Στις 13:45 ήμουν κοντά του.
Έκανε να σηκωθεί φωνάζοντας μπαμπάκα μου αλλά δεν μπορούσε να σηκωθεί πέρα από την καθιστή θέση.
Είχε συντριπτικά κατάγματα στα άκρα αλλά τίποτα στο θώρακα και το κεφάλι. Μπορούσαμε να μιλάμε.
Ο αστυνόμος Βασίλης ήξερε από το 112 για το περιστατικό ήδη και με είχε καλέσει πολλές φορές αλλά δεν το είχα σηκώσει γιατί έτρεχα προς το παιδί.
Όταν το σήκωσα ήμουν δίπλα στο αγόρι μου και προσπαθώντας να μαζέψω τα κομμάτια του και να σταματήσω την αιμορραγία του είπα Βασίλη «ο γιος μου είναι πολυτραυματίας και θέλω ελικόπτερο άμεσα χάνει πολύ αίμα το κάθε δευτερόλεπτο είναι κρίσιμο, πρέπει να διασωληνωθεί άμεσα».
«Σε 10 λεπτά θα έρθει ελικόπτερο»
Μου είπε «το ξέρουν ήδη όλοι και σε 10 λεπτά θα έρθει ελικόπτερο»
«Βασίλη μην αργείτε γιατί θα το χάσω το παιδί, δεν μπορώ να τον πάρω στην πλάτη του είπα θα μου πεθάνει σε λίγα λεπτά» του είπα.
«Όχι Γιάννη μην κουνιέστε με έχουν ενημερώσει ότι έχει ξεκινήσει ελικόπτερο».
Το αγόρι μου έσβηνε λίγο λίγο καθώς περνούσαν οι ώρες και δεν ήταν κανείς άλλος κοντά μας εκτός από 4 φίλους που με είχαν ακολουθήσει από την αρχή.
Στις 16:10 περίπου άρχισε να μην έχει ζωτικά σημεία και του έκανα ΚΑΡΠΑ περιμένοντας μάταια την βοήθεια από τον ουρανό.
Συνεχίζαμε εναλλάξ ΚΑΡΠΑ μέχρι τις 17:48 που τον πήρε το βιτσι του ελικοπτέρου……
Δεν υπάρχει ορεινή διάσωση στην Ελλάδα.
Εάν το πάθαινε το αγόρι μου αυτό στις Άλπεις θα τον είχαν εντοπίσει διασώσει διασωληνώσει και μεταφέρει πριν προλάβω να φτάσω εγώ κοντά του.
Άλλος ένας θάνατος στα ελληνικά βουνά από…».
Τι ζητάει από την κυβέρνηση
Στη συνέχεια ο Γιάννης Θεοχαρόπουλος προσθέτει: «Το αγόρι μου ήθελε να σηκώσει την ελληνική σημαία σε διεθνείς αγώνες και αναγκαζόταν να ταξιδεύει όποτε μπορούσε σε γειτονικές χώρες ξοδεύοντας το χαρτζιλίκι του για να κάνει προπόνηση στην αναρρίχηση όπως κάνουν και οι φίλοι του γιατί οι εγκαταστάσεις στην Ελλάδα απλά δεν υπάρχουν ή είναι σε αρχάριο επίπεδο.
Θέλω στην μνήμη του να φτιαχτεί μια πλήρης εγκατάσταση αγωνιστικής αναρρίχησης Ολυμπιακών προδιαγραφών που να έχει το όνομα του ΘΕΟΦΑΝΗΣ-ΕΡΜΗΣ έτσι ώστε οι φίλοι του που συνεχίζουν με πάθος να έχουν έναν χώρο και να τον θυμούνται.
Πολλές φορές στις βόλτες μας στα βουνά που λάτρευε, συζητούσαμε για την ανυπαρξία στην Ελλάδα μιας ομάδας ορεινής διάσωσης και ήταν κάτι που τον προβλημάτιζε.
Θέλω να φτιαχτεί ομάδα ορεινής διάσωσης στην Ελλάδα με ελβετικά στάνταρ, με κανονική και εφεδρική ομάδα με κανονικό και εφεδρικό ελικόπτερο για την κάθε περιφέρεια.
Θέλω το τμήμα που θα είναι στην περιφέρεια Ηπείρου, ένα μέρος που είναι όλο βουνά, να φέρει το όνομα του ΘΕΟΦΑΝΗΣ-ΕΡΜΗΣ.
ΘΕΛΩ να δεσμευτεί δημόσια ο πρωθυπουργός ορίζοντας ακριβές χρονοδιάγραμμα για να υλοποιηθούν άμεσα και τα δυο παραπάνω αιτήματα των οικογενειών μας που είναι καταρρακωμένες.
«Για να ξέρω ότι ο Ερμούλης μου δεν πήγε άδικα»
Για να ξέρω ότι ο Ερμούλης μου δεν πήγε άδικα και θα σωθούν άλλοι άνθρωποι που πάνε στο βουνό και τους έτυχε ατύχημα.
Άνθρωποι που μπορεί απλά να είναι συνταξιούχοι κυνηγοί και παραπάτησαν σε μια πλαγιά.
Άνθρωποι που πάνε με την οικογένεια τους απλά μια επίσκεψη σε ένα ορεινό χωριό και γλίστρησαν με το αμάξι τους σε μια πλαγιά.
Για την ΕΜΑΚ
Σε μια πλαγιά που χαρακτηρίζεται πάντα ΔΥΣΒΑΤΗ και πίσω από αυτή την λέξη καλύπτεται η ανεπάρκεια των περισσοτέρων στελεχών της ΕΜΑΚ έκτος ελάχιστων από αυτούς που είναι και καλοί μου φίλοι, που είναι εξαίρεση, να μπορέσουν να μετακινηθούν γρήγορα σε τέτοιο πεδίο είτε από έλλειψη φυσικής κατάστασης είτε από έλλειψη εξοπλισμού, είτε από έλλειψη γνώσεων είτε και από τα τρία μαζί.
Της ΕΜΑΚ που τρέχει σε σεισμούς, σε πυρκαγιές, σε πλημμύρες, σε χημικά, σε πνιγμούς κλπ κλπ. σε οποιαδήποτε καταστροφή.
Η βοήθεια της στα βουνά πρέπει να είναι επικουρική.
Στα βουνά που δεν φθάνουν οι δρόμοι η μεταφορά ενός τραυματία είναι πολύωρη με τα πεζοπόρα τμήματα και πάντα σχεδόν καταφέρνουν να μαζεύουν σωρούς ανθρώπων που θα είχαν ζήσει εάν άμεσα γινόταν επέμβαση από αέρος όπως γίνεται στις παρά άλπειες χώρες.
Η ομάδα ορεινής διάσωσης πρέπει να είναι εξειδικευμένη στα ελβετικά πρότυπα και να είναι μόνο για τα ατυχήματα στα βουνά μας.
Αυτά τα βουνά και τις δραστηριότητες που μπορεί να κάνει κανείς σε αυτά, που με τόσο καμάρι διαφημίζει ο ΕΟΤ, για τα οποία δεν υπάρχει μέχρι τώρα το 2022 καμία μεριμνά για την διάσωση σαν να ζούμε μέσα σε παράγκες μέσα σε σπηλιές.
Μόλις γίνουν τα παραπάνω θα πιστεύω ότι το παιδί μου δεν άφησε το αίμα του στα Τζουμέρκα και την τελευταία του πνοή στην αγκαλιά μου άδικα.
Το έκανε για να έχετε ελπίδες σωτηρίας εσείς και τα παιδιά σας όταν πάτε για μια εκδρομή η για μια δραστηριότητα στα βουνά.
Και σχεδόν όλοι έχετε παιδιά.
Να μην βρεθεί κανείς στην θέση του Ερμή μου ούτε στην θέση την δική μου…
Ευχαριστώ».
