Τρεις φορές έχει διεξαχθεί ως τώρα, από το 2019, οπότε ξεκίνησε, το διεθνές Masterclass και Διαγωνισμός νέων μαέστρων της Φιλαρμόνιας Ορχήστρας Αθηνών. Σε ένα κύκλο τριών συμφωνικών συναυλιών που θα γίνουν στο Μουσείο Μπενάκη, οι τρεις νικητές των διαγωνισμών του 2019, 2020 και 2021 θα έχουν την ευκαιρία να διευθύνουν την Φιλαρμόνια σε ένα πλήρες συναυλιακό πρόγραμμα.

Την αυλαία σηκώνει ο  Γκαντιέ Ντομμπράουνερ,νικητή του Διεθνούς Masterclass Διεύθυνσης Ορχήστρας του 2021 .

Ο γαλλο- ισραηλινός μαέστρος θα ερμηνεύσει τα έργα των Ottorino Respighi, Παλιοί χοροί και άριες για λαούτο – Σουίτα αρ. 3, Φίλιππου  Τσαλαχούρη, “Es winkt und neigt sich” φαντασία-παραλλαγές σε ένα θέμα του Fr. Nietzsche, για σόλο κλαρινέτο και βαρύτονο και του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ,  Συμφωνία αρ. 38, σε Ρε μείζονα, Κ. 504. Λίγο πριν ανέβει στην σκηνή του  μιλά για την σημασία της διάκρισής του , τις μουσικές επιρροές του και τα όνειρά του.

Τι σας ώθησε  να συμμετάσχετε στο Διεθνές Masterclass νέων Μαέστρων της Φιλαρμόνιας Ορχήστρας;

Για να πω την αλήθεια, ήθελα να πάρω μέρος σε αυτό το μάστερκλας πριν μερικά χρόνια, νομίζω στην πρώτη του χρονιά, αλλά τελικά είδα ότι η ημερομηνίες δεν ταίριαζαν. Αλλά το 2021, αυτό το μάστερκλας ήρθε την πιο κατάλληλη στιγμή, όταν τα μουσικά πράγματα άρχισαν σιγά σιγά να ξανανοίγουν. Εγώ προσωπικά δεν είχα διευθύνει κανένα μουσικό σύνολο από τότε που άρχισε η πανδημία στη χώρα μου τον Μάρτιο του 2020. Όλα ήταν κλειστά για μήνες… Έτσι είδα το μάστερκλας σαν μια εξαιρετική ευκαιρία να απολαύσω μια εβδομάδα «επανεκκίνησης των μηχανών» πριν από μερικούς άλλους διαγωνισμούς στους οποίους επρόκειτο να συμμετάσχω αργότερα. Αρχικά δεν ήρθα για τον διαγωνισμό, ήμουν απλώς ευτυχής να διευθύνω πάλι και να πάρω μια καλλιτεχνική ανατροφοδότηση μετά από μια πολύ θλιβερή χρονιά. Σαν νέος μαέστρος μπορώ να πω ότι μερικά μάστερκλας είναι υπερβολικά ακριβά και χωρίς πραγματικό λόγο. Το μάστερκλας της Φιλαρμόνιας δεν έδειχνε σαν μια διοργάνωση που το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν να βγάλουν χρήματα. Αυτό ήταν ένα καλό σημάδι ότι το μάστερκλας θα ήταν ενδιαφέρον. Και ήμουν ευτυχής να διαπιστώσω ότι πράγματι είχα δίκιο.

Ποια είναι  κατά τη γνώμη σας τα χαρακτηριστικά ενός εξαιρετικού διευθυντή ορχήστρας;  

Ο εξαιρετικός μαέστρος πρώτα απ’ όλα ακούει τους μουσικούς του. Είναι αστείο να το λες, γιατί ο περισσότερος κόσμος νομίζει ότι «μα φυσικά τους ακούει, αφού έχει αφτιά…» Μπορώ όμως να πω ότι το να ακούς πραγματικά τους μουσικούς σου και να μην εστιάζεις μόνο στις κινήσεις των χεριών και στην παρτιτούρα είναι απίστευτα δύσκολο και θέλει πολλή εξάσκηση. Ο εξαιρετικός μαέστρος νοιάζεται πιο πολύ για το πώς ακούγεται παρά για το πώς φαίνεται. Δεν είναι εύκολο πράγμα στον 21ο αιώνα, που καμιά φορά η εμφάνιση είναι το παν. Και για μένα, ο καλός μαέστρος είναι εκείνος που ενθαρρύνει τους μουσικούς του και δεν τους μειώνει. Αυτός που είναι συνάδελφος και όχι αφεντικό. Ο ιδανικός μαέστρος για μένα δεν υπάρχει. Σε κάθε μεγάλο μαέστρο που θαυμάζω υπάρχουν πράγματα που εγώ προσωπικά και ταπεινά θα έκανα διαφορετικά. Κυρίως προσπαθώ να πάρω έμπνευση από χαρακτηριστικά πολλών διαφορετικών μεγάλων μαέστρων: Από τον Bernstein να πάρω την εξαιρετική γνώση και τον τρόπο που μιλούσε για τη μουσική, από τον Kleiber την φυσική ευλυγισία με τη μουσική, από τον Maazel την εκπληκτική ακοή, από τον Celipidache την ηρεμία και τη φιλοσοφία της μουσικής και ούτω καθ’ εξής.

Ποιες είναι οι καλλιτεχνικές σας επιρροές;

Έχοντας γεννηθεί στη Γαλλία, μπορώ να πω ότι το Γαλλικό σύστημα του να μαθαίνεις και να τραγουδάς τη μουσική είναι μια σταθερά για μένα. Μέχρι σήμερα περισσότερο τραγουδώ τις παρτιτούρες που μελετώ παρά τις παίζω σε ένα όργανο. Αλλά είχα τόσο πολλούς σπουδαίους δασκάλους στο Ισραήλ κατά τα πρώτα χρόνια των σπουδών μου στην Ιερουσαλήμ, και μετά επίσης στο Κλίβελαντ, όπου συνάντησα τόσους σπουδαίους μαέστρους! Όλοι τους άσκησαν επίδραση επάνω μου. Επομένως, είναι δύσκολο να αναφέρω μόνο ένα ή δύο ονόματα. Εν τέλει είμαστε όλοι μας μια συνισταμένη των εμπειριών της ζωής μας. Νομίζω ότι κάπως έτσι συμβαίνει και στη μουσική. Για όλη μας της ζωή συναντιόμαστε με άλλους μαέστρους και προσωπικότητες που θαυμάζουμε και ακούμε γι’ αυτές και τη ματιά τους στη ζωή. Και στο τέλος όλα αυτά συγκεντρώνονται και σχηματίζουν τη δική μας ξεχωριστή μουσική προσωπικότητα.

Πού θα θέλατε να βρίσκεστε επαγγελματικά σε 10 χρόνια;

Αν υπάρχει κάτι που έμαθα τα τελευταία δύο χρόνια της πανδημίας είναι ότι κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα συμβεί σε 10 χρόνια, ούτε καν σε 5. Τόσοι πολλοί από εμάς τους νέους μαέστρους είχαν σχεδιάσει μια διαδρομή είχαν ετοιμάσει προγράμματα συναυλιών, και μετά – στοπ! Έχω φίλους μαέστρους που αποφάσισαν να αλλάξουν διαδρομή μακριά από τη μουσική εξαιτίας της πανδημίας. Έτσι, εγώ προσωπικά προσπαθώ απλώς να απολαμβάνω την παρούσα στιγμή και να είμαι απίστευτα ευγνώμων που μπορώ να κάνω αυτό που αγαπώ και να ακολουθώ το δρόμο του μουσικού. Αν υπάρχει ένα πράγμα που δεν θέλω πια να κάνω είναι να ανησυχώ για το τι θα γίνει σε δέκα χρόνια από τώρα.

Με ποιον καλλιτέχνη θα θέλατε να συνεργαστείτε στο μέλλον;

Υπάρχουν τόσο πολλοί, εξαιρετικοί και ταλαντούχοι καλλιτέχνες στις μέρες μας και έχω τόσους πολλούς καλούς φίλους που θα ήθελα να συνεργαστώ μαζί τους, που είναι δύσκολο να διαλέξω μόνο έναν. Απλώς ελπίζω ότι θα έχω πάντα τη δυνατότητα να συνεργάζομαι με καλλιτέχνες που είναι ολοκληρωτικά απορροφημένοι και αφοσιωμένοι στη μουσική που ερμηνεύουν και απόλυτα αφιερωμένοι στο κοινό μας πάθος να μοιραζόμαστε μουσική με τον κόσμο. Αυτό θα μας δώσει την ευκαιρία να συζητάμε παραγωγικά για τα έργα που ερμηνεύουμε και να έχουμε πάντα ανοιχτό μυαλό για διαφορετικές γνώμες. Αυτό είναι τόσο σημαντικό στις μέρες μας!

INFO

Μουσείο Μπενάκη , Πειραιώς 138, στις 20.30

Τελευταία Νέα