Τη φράση την είχα ξανακούσει. Δεν μου προκαλούσε έκπληξη. Αυτό όμως που μου έκανε πολύ δυσάρεστη εντύπωση ήταν ότι την άκουγα από έναν νέο μόλις 20-25χρονών. Ήταν πεζός μαζί με μία φίλη του στο φανάρι στο Σύνταγμα και τη στιγμή που περνούσαν μπροστά του δύο ποδήλατα τον άκουσα να αναφωνεί: «Με ποδήλατο στο Κέντρο; Ε, δεν πάτε καλά… ».
Δεν τον ενοχλούσε το κυκλοφοριακό χάος από τα χιλιάδες αυτοκίνητα. Δεν τον ενοχλούσε η ρύπανση. Δεν τον ενοχλούσε η ηχορύπανση. Αλλά οι δύο πολίτες που είχαν επιλέξει μία μετακίνηση χωρίς ρύπους, χωρίς θόρυβο, χωρίς, χωρίς, χωρίς…
Λυπάμαι αλλά αν δεν γίνει κάτι γρήγορα σε επίπεδο υποδομών άλλη μία νέα γενιά στην Ελλάδα θα εξακολουθεί να έχει παρόμοιες απόψεις, όπως ο νεαρός. Κι αυτό διότι και οι σημερινοί νέοι έχουν μεγαλώσει με τη νοοτροπία πως όλα στη ζωή μας πρέπει να γίνονται με το αυτοκίνητο. Από τα ψώνια στο σούπερ μάρκετ της γειτονιάς μας, από τη βόλτα στο κοντινό πάρκο, από τη μετακίνηση στο Κέντρο.
Δοκιμάστε να μετακινηθείτε με ποδήλατο στο Κέντρο της Αθήνας.
Ειδικά αν μένετε στις γειτονιές πέριξ του Κέντρου δεν είναι τόσο δύσκολο. Το βλέπετε και στο βίντεο. Γνωρίζω ότι αν υπήρχαν ποδηλατικές υποδομές θα ήταν πολύ, μα πολύ ευκολότερο για όλους. Αλλά και τώρα δεν είναι απαγορευτικό να κινηθείτε με ποδήλατο.
Δοκιμάστε το, κινηθείτε με πετάλι στο Κέντρο. Θα διαπιστώσετε ότι υπάρχουν κι άλλοι που επιλέγουν το ποδήλατο. Για να πάνε στη δουλειά. Για να κάνουν τα ψώνια τους. Για να πάνε τη βόλτα τους. Είναι λίγοι, ναι. Αλλά αν το δοκιμάσετε κι εσείς θα γίνουν λίγο περισσότεροι. Και αν βοηθήσουν συντονισμένα και ο Δήμος, η Περιφέρεια, τα συναρμόδια Υπουργεία – αμήν και πότε – θα γίνουν ακόμη περισσότεροι.
Με ποδήλατο στο Κέντρο, λοιπόν. Γίνεται!
