Στις γυναίκες που ψάχνουν τρόπους να ξεπεράσουν τους δαίμονές τους, τις φοβίες τους, τις καταθλίψεις τους, τις εμμονές τους, τους ψυχαναγκασμούς, τις ενοχές και τα ξεσπάσματά τους. Στις γυναίκες που αναζητούν πρακτικά εργαλεία, τα οποία θα τις βοηθήσουν ν’ απολαμβάνουν τη ζωή, με τα καλά και τα δύσκολά της. Σ’ όλες τις γυναίκες, τις δυναμικές και ευάλωτες συνάμα, απευθύνεται το βιβλίο της Νανάς Παλαιτσάκη και του Δημήτρη Τσουκνιδή «Είσαι γυναίκα. Αξίζεις!», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρμός.
Η έμπειρη δημοσιογράφος Νανά Παλαιτσάκη αφηγείται, με γραφή γρήγορη και χρονογραφηματική, δέκα πραγματικές ιστορίες γυναικών. Τη σκυτάλη παίρνει ο Δημήτρης Τσουκνιδής ο οποίος, με βάση τις ιστορίες αυτές, προτείνει λύσεις που στηρίζονται σε έγκριτες ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις.
Το «Είσαι γυναίκα. Αξίζεις!» δεν είναι ένα ακόμη εγχειρίδιο αυτοβελτίωσης. Είναι ένα διαδραστικό βιβλίο ζωής για κάθε γυναίκα που αξίζει να διεκδικήσει τη χαρά, την αγάπη, την αφθονία, τον έρωτα, ανεξαρτήτως μορφωτικού επιπέδου, οικογενειακής κατάστασης, ηλικίας ή εξωτερικής εμφάνισης.
Οι αναγνώστριες θα ταυτιστούν με την Άννα, την Ειρήνη, την Νένα, την Σύλβια, την Μάρω και όλες τις άλλες ηρωίδες γιατί είναι πρόσωπα πέρα για πέρα υπαρκτά, ενώ θα βρουν, ούτε ένα ούτε δύο αλλά πενήντα πρακτικά «εργαλεία» και λύσεις, ώστε ν’ απαλλαγούν από τα βαρίδια, ν’ απελευθερωθούν και να χαρούν τις στιγμές της ζωής της. Γιατί η ζωή μας είναι μία και είναι πολύτιμη!
Ο Δημήτρης Τσουκνιδής μιλάει στα «Νέα» για το βιβλίο, τις γυναίκες και την αυτοβελτίωση.
Πώς προέκυψε η ιδέα για το βιβλίο;
Η ιδέα για το βιβλίο προέκυψε ως φυσικό επακόλουθο της εργασίας μου. Ως υπνοθεραπευτής συνεργάζομαι κυρίως με γυναίκες, γεγονός που σημαίνει πως αφουγκράζομαι καθημερινά τα προβλήματά τους. Παράλληλα, διαπίστωσα πως στην Ελλάδα υπήρχε ένα εκδοτικό κενό διότι τα μεταφρασμένα – κυρίως από την Αμερική – βιβλία αυτοβοήθειας δεν αφορούν την κουλτούρα της μέσης Ελληνίδας γυναίκας.
Σε ποιες γυναίκες απευθύνεται;
Απευθύνεται στις γυναίκες που κουράστηκαν να ζουν μια ζωή που δεν αξίζουν. Σε όλες εκείνες που ψάχνουν τρόπους να ξεπεράσουν τις φοβίες τους, τις καταθλίψεις τους, τις ενοχές και τα ξεσπάσματά τους. Σε όλες εκείνες που αναζητούν πρακτικά εργαλεία για να απολαύσουν το δώρο της ζωής με δύναμη και τόλμη.
Γιατί χρειάζεται τον 21ο αιώνα να υπενθυμίζουμε στις γυναίκες ότι αξίζουν; Δεν είναι αυτονόητο;
Εάν ήταν αυτονόητο δεν θα έλειπαν σήμερα τόσες γυναίκες από κοντά μας. Συνεπώς τίποτα πλέον δεν είναι αυτονόητο. Ειδικά σε μια κοινωνία όπως η ελληνική που παραμένει ακόμα ένα πατριαρχικά δομημένο οικοδόμημα, χτισμένο πάνω στο μοτίβο “κυριαρχίας – υποταγής”, όπως το είχε ονομάσει η πρωτοπόρος οικογενειακή θεραπεύτρια Βιρτζίνια Σατίρ.
Οι ιστορίες των γυναικών που περιλαμβάνονται στο βιβλίο, τι μηνύματα στέλνουν στις αναγνώστριες;
Ο συγγραφέας Λιούις Κάρολ έλεγε “τα πάντα έχουν ηθικό δίδαγμα, φτάνει να μπορείς να το βρεις”. Συνεπαγωγικά, τα μηνύματα των ιστοριών μας εξαρτώνται από την εκάστοτε ερμηνεία της κάθε γυναίκας. Ωστόσο, κατά τη γνώμη μου, ένα βασικό μήνυμα είναι ότι η απουσία ψυχικής δύναμης μπορεί να αντικατασταθεί από μια ατσάλινη – συνειδητή ή υποσυνείδητη – επιθυμία αλλαγής προς το καλύτερο.
Από τους 50 πρακτικούς κανόνες επιβίωσης που δίνετε στις γυναίκες, ποιοι είναι οι πιο σημαντικοί;
Δύσκολο ερώτημα. Ωστόσο, νομίζω πως οι δύο κανόνες που μπορούν να αλλάξουν την καθημερινότητα μας είναι οι εξής: ανησυχήστε λιγότερο γιατί δεν μπορούμε να αλλάξουμε τα πάντα και επικοινωνήστε καλύτερα με τα αγαπημένα σας πρόσωπα καθώς οι υγιείς σχέσεις προσφέρουν ασφάλεια και δύναμη διότι όσο περισσότερο αλληλοϋποστηριζόμαστε τόσο λιγότερο αισθανόμαστε μόνοι και αβοήθητοι.
Πόσο εύκολο είναι να απαλλαχτεί μια γυναίκα από τα βαρίδια που κουβαλάει; Γιατί πολλές φορές είναι εσωτερικά αλλά και άλλες επίκτητα, από την κοινωνία για παράδειγμα.
Δεν είναι καθόλου εύκολο για μια σύγχρονη γυναίκα να πετάξει τα βαρίδια της. Επιτρέψτε μου, όμως, να επισημάνω πως – κατά τη γνώμη μου – δεν υπάρχουν εσωτερικά και επίκτητα βαρίδια. Προσωπικά πιστεύω πως όλα τα βαρίδια είναι επίκτητα διότι κανένα μωρό όταν γεννιέται δεν κουβαλά δυσλειτουργικές πεποιθήσεις. Αυτές τις αποκτά, δυστυχώς, στην πορεία της ζωής του. Συνεπώς έχουμε χρέος απέναντι στον εαυτό μας να αντικαθιστούμε τις δυσλειτουργικές μας πεποιθήσεις με ενδυναμωτικές και υγιέστερες.
Τα εγχειρίδια αυτοβελτίωσης, πόσο μπορούν επί της ουσίας να βοηθήσουν τον άνθρωπο που τα διαβάζει;
Τα εγχειρίδια αυτοβελτίωσης δεν μπορούν να βοηθήσουν επί της ουσίας κανέναν άνθρωπο που απλώς τα διαβάζει κι έπειτα τα τοποθετεί στη βιβλιοθήκη του. Μπορούν όμως να βοηθήσουν ουσιαστικά όσους ανθρώπους επιλέγουν να εφαρμόσουν συστηματικά, με πείσμα, θέληση, όραμα και στόχο τις πρακτικές συμβουλές που το εκάστοτε εγχειρίδιο παρέχει. Κατά συνέπεια, το πόσο θα βοηθηθούμε είναι θέμα προσωπικής επιλογής.