Αυτοεκπληρούμενη προφητεία ή στρατηγική με βάθος; Οι επαναλαμβανόμενες αναφορές σε εκλογές – και στο αίτημα εκλογών – από τον Αλέξη Τσίπρα τις τελευταίες ημέρες σε Βουλή, σε δημόσιες τοποθετήσεις και στο Πολιτικό Κέντρο του κόμματος έχει δύο διαστάσεις. Η πρώτη αφορά την όντως πραγματική ανάγνωση από τη μεριά του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, αλλά και των επιτελών του πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης προετοιμάζει εκλογικό αιφνιδιασμό το επόμενο διάστημα – ακόμη και τον Μάιο.
Με αυτό ως δεδομένο ο Τσίπρας έθεσε το κόμμα σε εκλογική ετοιμότητα και στο πρόσφατο Πολιτικό Κέντρο περιγράφοντας τη χώρα με έμφαση ως απολύτως ανοχύρωτη με ευθύνη Μητσοτάκη μπροστά στην επικείμενη κλιμάκωση της ενεργειακής κρίσης, γεγονός που μπορεί να επιφέρει, όπως είπε, «σοβαρότατες συνέπειες» στη κοινωνική συνοχή αλλά και στη λειτουργία της οικονομίας. Η δεύτερη διάσταση έχει σχέση με την αποφασιστικότητα που ο ίδιος επιδεικνύει για την ολοκλήρωση των διαδικασιών του κόμματος για το 3ο συνέδριο και με απόλυτη συνέπεια ως προς τις ημερομηνίες (το συνέδριο θα γίνει από τις 14 έως τις 17 Απριλίου) ενώ αυτές τις ημέρες γίνονται σε όλη την Ελλάδα προσυνεδριακές συνελεύσεις οργανώσεων μελών για την εκλογή συνέδρων κα για τη συζήτηση των Θέσεων. Η καλή ανάγνωση της αποφασιστικότητας του Τσίπρα μιλάει για «προωθητικές ενέργειες που θα ολοκληρώσουν έναν συνολικό μετασχηματισμό για το κόμμα». Η «κακή» ανάγνωση που προέρχεται κυρίως από στελέχη που δεν συμφωνούν με τις διαδικασίες εκλογής αρχηγού και νέας Κεντρικής Επιτροπής απ’ τα μέλη περιγράφει την άνωθεν αποφασιστικότητα ως ολοκλήρωση διαδικασιών ενός νέου αρχηγικού κόμματος χωρίς ταυτοτικά χαρακτηριστικά.
Πάντως ένα κόμμα σε εκλογική ετοιμότητα και σε τελικό διάδρομο για συνέδριο, δύσκολα είναι ένα κόμμα που θα έχει την πολυτέλεια των πολλών απόψεων για τη στρατηγική του – τουλάχιστον δημόσια – όπως έδειξε και η πρόσφατη περιπέτεια με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο. Και όπως ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας ζήτησε και είχε τη σύμφωνη γνώμη για αυστηροποίηση καταστατικών μέτρων για τυχόν «φάλτσα» μελών. «Εχετε πάρει απόφαση να δραπετεύσετε. Ορίστε εκλογές, θέλετε τον Μάιο; Κάντε τες νωρίτερα, ακόμα και τον Μάρτιο. Θέλετε να αλλάξετε τον εκλογικό νόμο; Αλλάξτε τον δύο και τρεις φορές. Ετσι κι αλλιώς, δεν θα μπορείτε να δώσετε μπόνους στο δεύτερο κόμμα. Γιατί είστε ήδη δεύτερο κόμμα», είπε στη Βουλή την περασμένη Παρασκευή και στη συζήτηση για την πανδημία ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δίνοντας έμφαση στις «μη» δεξιότητες και την «ιδεοληψία» της κυβέρνησης αλλά και μιλώντας για την ανάγκη πολιτικής αλλαγής στη χώρα.
Νέα στρατηγική
Παρατηρώντας πιο προσεκτικά τον μικρόκοσμο και τη σημειολογία του ΣΥΡΙΖΑ το τελευταίο διάστημα, παρατηρεί κανείς ορισμένα ακόμη στοιχεία, που έχουν σχέση με τη νέα στρατηγική του Τσίπρα. Οι περιοδείες του τελευταίου ανά την Ελλάδα, προσφάτως στη Μεσσηνία έχουν σταθερότητα ενώ συνοδεύονται και από μια καμπάνια για την εγγραφή νέων μελών. Την ίδια ώρα έχει «αραιώσει» η ρητορική για προοδευτική κυβέρνηση και το κλείσιμο ματιού σε ΚΙΝΑΛ μετά και τη διαφορετική θεώρηση των δύο πολιτικών χώρων για τον πόλεμο και την αποστολή υλικού στην Ουκρανία – το ΚΙΝΑΛ συναίνεσε με την κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ όχι. Η Κουμουνδούρου μοιάζει να έχει αναδιπλωθεί στη δική της ανασυγκρότηση και ισχυροποίηση και όπως παρατηρεί παλιός παράγοντας του πολιτικού συστήματος «αυτό είναι πάντα χαρακτηριστικό των κομμάτων που φοβούνται εκλογές». Οι βολές κατά των εταιρειών δημοσκοπήσεων και των χειρισμών της κυβέρνησης στην ΕΡΤ, όπως λένε κομματικές πηγές, εντάσσεται στη νέα επιθετική ρητορική που έχει και προεκλογική στόχευση.