Μια εβδομάδα μετά την έναρξη της εισβολής στην Ουκρανία, η Ρωσία είχε συγκεντρώσει μηχανοκίνητη φάλαγγα μήκους περίπου 65 χιλιομέτρων προκειμένου να εξαπολύσει συντριπτική επίθεση στο Κίεβο από τα βόρεια.
Οι δορυφορικές εικόνες από τα ρωσικά στρατεύματα, τραβηγμένες από τον Maxar, έκαναν τον γύρο του κόσμου και όλοι περίμεναν με κομμένη την ανάσα μία μαζική επίθεση στο Κίεβο.
Ωστόσο, η φάλαγγα των τεθωρακισμένων οχημάτων και των φορτηγών ανεφοδιασμού σταμάτησε μέσα σε λίγες ημέρες και η επίθεση απέτυχε.
30 Ουκρανοί με drones και «γουρούνες»
Σύμφωνα με τον Guardian, όταν έγινε γνωστή η παρουσία της ρωσικής φάλαγγας, στα βόρεια του Κιέβου, ένα γκρουπ 30 ατόμων έφτασε στο δάσος που περιβάλλει τον δρόμο στον οποίο βρισκόταν η φάλαγγα, πάνω σε «γουρούνες», οπλισμένοι με κιάλια νυχτερινής όρασης, τυφέκια ελεύθερου σκοπευτή, νάρκες που ενεργοποιούνται από απόσταση και drones με θερμικές κάμερες και μικρές βόμβες ενάμισι κιλού.
Η ομάδα έφτασε το μπροστινό τμήμα της φάλαγγας μέσα από το δάσος, και από τις δύο πλευρές του δρόμου, ξεκινώντας από τα βόρεια, από την περιοχή του Τσερνόμπιλ. «Αυτή η μικρή ομάδα κατέστρεψε το πρώτο βράδυ δύο ή τρία οχήματα στην κεφαλή της φάλαγγας και έτσι την ακινητοποίησε. Εμειναν εκεί άλλα δύο βράδια και κατέστρεψαν πολλά οχήματα» είπε ο επικεφαλής της μονάδας, αντισυνταγματάρχης Γιάροσλαβ Χόντσαρ.
Οι Ρώσοι χώρισαν τη φάλαγγα σε πολλά μικρά μέρη προσπαθώντας να φτάσουν στο Κίεβο, αλλά η ίδια ομάδα επιτέθηκε και κατέστρεψε τα οχήματα ανεφοδιασμού με πυρομαχικά και καύσιμα.
«Το πρώτο τμήμα της φάλαγγας έμεινε κολλημένο χωρίς θέρμανση, καύσιμα και πυρομαχικά. Και όλα αυτά τα κατάφεραν 30 άνθρωποι» είπε ο αντισυνταγματάχης.
«Δράστης» θεωρείται η ομάδα Αεροροζβίντκα (Aerorozvidka), μία μονάδα που ιδρύθηκε το 2014, μετά την εξέγερση της Μαϊντάν, από εθελοντές φοιτητές και τεχνικούς πληροφορικής, και πλέον είναι τμήμα του ουκρανικού στρατού.
Πώς στηρίζεται η ομάδα
Η ομάδα βασίζεται σε δωρεές και αποστολές από το εξωτερικό για την λειτουργία της, καθώς χρειάζονται ευαίσθητο και εξειδικευμένο εξοπλισμό, ο οποίος δεν περιλαμβάνεται στη στρατιωτική βοήθεια που στέλνει η Δύση στην Ουκρανία.
Η Αεροροζβίντκα εξαπολύει δεκάδες αναγνωριστικές πτήσεις και επιθέσεις με drones καθημερινά, σύμφωνα με τον Χόντσαρ, σε όλη τη χώρα. Μία άλλη πετυχημένη επιχείρησή τους, λέει ο ίδιος, ήταν η αναχαίτηση της ρωσικής επίθεσης στο αεροδρόμιο Χοστόμελ, έξω από το Κίεβο, την πρώτη ημέρα της εισβολής στην Ουκρανία.
Χρησιμοποιώντας drones, η ομάδα κατάφερε να εντοπίσει και να βομβαρδίσει 200 ρώσους αλεξιπτωτιστές που κρύβονταν στη μία άκρη του αεροδρομίου. «Για αυτό και δεν μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν το αεροδρόμιο οι Ρώσοι ως βάση για επιθέσεις» διευκρίνισε ο Τάρας, ένας από τους βοηθούς του Χόντσαρ.
Πώς ξεκίνησε τη δράση της
Η ομάδα ιδρύθηκε από έναν νεαρό τραπεζικό υπάλληλο με γνώσεις πληροφορικής, που συμμετείχε στην εξέγερση της Μαϊντάν, το 2014, κατά την οποία εκδιώχθηκε ο ρωσόφιλος τότε πρόεδρος της Ουκρανίας.
Ο νεαρός προσφέρθηκε να χρησιμοποιήσει τις τεχνικές του γνώσεις στην αντίσταση κατά της ρωσικής εισβολής τότε στην Κριμαία και στις συγκρούσεις με τους αυτονομιστές στο Ντονμπάς. Ο Βολοντίμιρ Κοτσέκτοφ-Σούκατς, όπως λεγόταν, σκοτώθηκε όμως σε μία επιχείρηση στο Ντονμπάς, το 2015.
Ο Χόντσαρ ήταν πρώην στρατιωτικός, που έγινε σύμβουλος ντίτζιταλ μάρκετινγκ, αλλά επέστρεψε στον στρατό μετά την πρώτη ρωσική εισβολή στην Κριμαία. Ο Τάρας, ήταν σύμβουλος διοίκησης, μετέπετα ανέλαβε την συγκέντρωση κεφαλαίων για τη μονάδα και έγινε μάχιμος τον Φεβρουάριο.
Αρχικά, η μονάδα αγόραζε drones από το εμπόριο, αλλά μετά άρχισε να φτιάχνει τα δικά της με τη βοήθεια μηχανικών, προγραμματιστών και ερασιτεχνών φαν των drones. Κατασκεύασαν πολλά αναγνωριστικά τηλεκατευθυνόμενα μικρά αεροσκάφη και μεγαλύτερα, μήκους ενάμισι μέτρου, που έχουν την ικανότητα να ρίχνουν μικρές βόμβες και αντιαρματικές οβίδες.
Κατασκεύασαν, επίσης, ένα σύστημα αισθητήρων που ονόμασαν Δέλτα, τους οποίους τοποθέτησαν στην πρώτη γραμμή του μετώπου. Τα στοιχεία που στέλνουν οι αισθητήρες μεταφέρονται σε ψηφιακούς χάρτες, τους οποίους χρησιμοποιούν οι διοικητές του στρατού και παρακολουθούν έτσι σε πραγματικό χρόνο τις κινήσεις των ρωσικών στρατευμάτων.
Τώρα, η ομάδα χρησιμοποιεί το δορυφορικό δίκτυο Starlink του Ελον Μασκ, παρέχοντας στοιχεία live στο ουκρανικό πυροβολικό που μπορεί έτσι να χτυπά τους Ρώσους.
Η ομάδα διαλύθηκε το 2019, από τον τότε υπουργό Αμυνας της Ουκρανίας, όμως ανέλαβε δράση ξανά τον Οκτώβριο, ενόψει της ρωσικής απειλής.
Η δράση της είναι εξαιρετικής σημασίας για την επιτυχία της ουκρανικής αντίστασης. Χρειάζεται όμως βοήθεια από το εξωτερικό, για νέο εξοπλισμό, καθώς πολλά drones καταστρέφονται στο πεδίο. Για αυτό και στη σελίδα τους στο Ιντερνετ και στα social media δημοσιεύουν στοιχεία για αποστολή χρημάτων.
Εχουν και ένα δίκτυο φίλων και υποστηρικτών στο εξωτερικό που ψάχνει και βρίσκει εξαρτήματα και συσκευές στο eBay και αλλού. Η Μαρίνα Μπορόζνα είναι μία από τους συνεργάτες της ομάδας που αναζητούν εξοπλισμό και τρόπους να τον στείλουν στην Ουκρανία.
