Ο Τζούλιαν Σέπερντ, βιολόγος του Πανεπιστημίου του Μπιγκχάμπτον στη Νέα Υόρκη, δεν μπορούσε ποτέ να φανταστεί πώς θα εξελισσόταν το πείραμα με τα αφρικανικά τσιμπούρια που έλαβε ως δώρο τη δεκαετία του 1970.
Τα αρθρόποδα απέκτησαν απογόνους που επιβίωσαν ακόμα και όταν ο ερευνητής σταμάτησε να τα ταΐζει για οκτώ ολόκληρα χρόνια.
Και σαν να μην έφτανε η απίθανη αντοχή στην ασιτία, ορισμένοι επιζώντες έφτασαν τελικά μέχρι την εντυπωσιακή ηλικία των 27 ετών, περισσότερο από ό,τι έχει αναφερθεί για οποιοδήποτε είδος τσιμπουριού, αναφέρει ο βιολόγος σε μελέτη που δημοσιεύεται στο Journal of Medical Entomology.
Το ασυνήθιστο πείραμα ξεκίνησε το 1976, όταν ένας εντομολόγος δώρισε στον Σέπερντ τσιμπούρια του είδους Argas brumpti που είχαν συλλεχθεί στην Κένυα.
Αρχικά, ο ερευνητής άφηνε τα τσιμπούρια να πίνουν αίμα από κουνέλια, ποντίκια και αρουραίους που κρατούσε στο εργαστήριό του. Το 1984 όμως δεν είχε πια πειραματόζωα για να συντηρεί τα αιμοδιψή αραχνίδια και τους απογόνους που είχαν στο μεταξύ αποκτήσει.
Παρά τη στέρηση τροφής, τα αρσενικά τσιμπούρια έζησαν ακόμα τέσσερα χρόνια, ενώ τα θηλυκά έζησαν μέχρι το 1995, οπότε ο Σέπερντ ξανάρχισε να τα ταΐζει.
Η επόμενη έκπληξη ήρθε όταν ένα από τα θηλυκά γέννησε αβγά που εκκολάφθηκαν κανονικά, παρόλο που το τελευταίο αρσενικό είχε αποβιώσει προ πολλού. Δεδομένου ότι τα τσιμπούρια δεν αναπαράγονται με παρθενογένεση, η μόνη εξήγηση είναι ότι το θηλυκό κρατούσε αποθηκευμένο για τουλάχιστον τέσσερα χρόνια το σπέρμα κάποιου αρσενικού.
Τα τσιμπούρια που εκκολάφθηκαν από τα αβγά ζούσαν ακόμα το 2022 όταν ο Σέπερντ υπέβαλε τη μελέτη για δημοσίευση, έχοντας φτάσει στην πρωτοφανή ηλικία των 27 ετών.
Εκείνη τη χρονιά ο Σέπερντ αποφάσισε να σταματήσει να μελετά τα τσιμπούρια για να ασχοληθεί με τη φυσιολογία του σπέρματος.
Όμως το πείραμα που ξεκίνησε τον περασμένο αιώνα συνεχίζεται, αφού τα σκληροτράχηλα τσιμπούρια εστάλησαν σε εντομολόγους στη Νότια Αφρική.
