Όταν την 24η Φεβρουαρίου οι Ρωσικές δυνάμεις έμπαιναν μαζικά στην Ουκρανική επικράτεια ελάχιστοι δήλωναν ότι ο Ουκρανικός στρατός θα καταφέρει να αντισταθεί στην πολεμική μηχανή της Μόσχας.
Και όμως ενώ φτάνουμε κοντά στον δεύτερο μήνα του πολέμου, οι Ουκρανοί απέδειξαν ότι όχι μόνο κατάφεραν να αντιστέκονται αλλά σε πολλές περιπτώσεις τα χτυπήματα τους επέφεραν μεγάλες και σημαντικές ζημιές στους Ρώσους.
Που οφείλεται
Ειδικοί αναλυτές θεωρούν ότι σημαντικό ποσοστό σε αυτήν την επιτυχία του Ουκρανικού στρατού οφείλεται στην αλλαγή του τρόπου σκέψης. Οι Ουκρανοί πέταξαν το παλαιό τρόπο πολέμου των Ρώσων που είχαν υιοθετήσει από τους Σοβιετικούς και μετατράπηκαν από μια άκαμπτη δύναμη σε έναν σύγχρονο στρατό που σκέφτεται, πολεμάει και κινείται.
Είναι γεγονός ότι οι Σοβιετικοί (πέραν του ηρωισμού και της αυταπάρνησης που επέδειξαν στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο) κατάφεραν να κερδίσουν τους ναζί υιοθετώντας ένα μοντέλο που στηριζόταν στις ατελείωτες εφεδρείες τους και στην άμεση αντικατάσταση τόσο των στρατιωτών με άλλους όσο και των μέσων τους που χάνονταν με άλλα (τανκς, αεροπλάνα, πυροβόλα, κανόνια).
Οι καιροί όμως αλλάζουν και ο σύγχρονος στρατός απαιτείται να είναι ευέλικτος, να προκαλεί τρομερά χτυπήματα και να μπορεί να εφοδιάζεται. Οι Ουκρανοί άλλωστε τα είχαν και τα τρια. Οι Ρώσοι πάλι όχι. Ούτε ευέλικτοι ήταν (ποιος δεν θυμάται το κομβόϊ των τανκς έξω από το Κίεβο που δεν κουνιόταν επι μέρες) ούτε αποφασιστικά χτυπήματα πέτυχαν, και το κυριότερο οι γραμμές του ανεφοδιασμού τους είχαν ανοίξει επικίνδυνα. Ίσως σε αυτό να οφείλεται και η αναδίπλωση του στρατού.
Ένα άλλο σημαντικό γεγονός που δεν πρέπει να διαφεύγει είναι η συνεργασία του στρατού της Ουκρανίας τα προηγούμενα χρόνια με χώρες της Δύσης και η συνεκπαίδευση που είχαν τόσο με τον καναδικό στρατό, όσο και με τον στρατό του Ηνωμένου βασιλείου. Αυτά τους γέμισαν παραστάσεις και άλλον τρόπο σκέψης.
Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι ο Ουκρανικός στρατός δεν πολεμάει με… καριοφίλια. Έχει ενισχυθεί σε πολλούς τομείς από την δύση (πχ. Αντιαρματικά, επικοινωνίες) αλλά και έχει αναπτύξει λογικές «out of the box» που αιφνιδιάζουν τους Ρώσους.
Όπως για παράδειγμα η συνεχής χρησιμοποίηση των drones για να επιφέρουν βαριά πλήγματα στα ρωσικά τεθωρακισμένα και στις φάλαγγες. Βέβαια εδώ θα πρέπει να πούμε ότι σε πολλές περιπτώσεις οι Ουκρανοί διεξάγουν ανταρτοπόλεμο και όχι έναν εκ του συστάδην πόλεμο.
Το τι θα συμβεί τις επόμενες ημέρες δεν το ξέρει κανείς. Μπορεί οι Ρώσοι τελικά να καταφέρουν να λυγίσουν τους Ουκρανούς και να πετύχουν τον σκοπό τους. Μπορεί και όχι. Αυτό όμως που σίγουρα θα έχει μείνει ότι οι Ουκρανοί άλλαξαν τρόπο – πολεμικής – σκέψης, υιοθέτησαν έναν σύγχρονο τρόπο και αυτό προβλημάτισε τους Ρώσους.
