Συμβαίνει με συνέπεια τις τελευταίες εβδομάδες. Και αν επί της ουσίας πρόκειται απλά για τα προεόρτια μιας (ακόμη) ιστορίας με… δάκρυα για το πολύπαθο ελληνικό ποδόσφαιρο; Προς το παρόν φροντίζει να μας θυμίσει τη σημασία της καλής «αυθεντικής» λαϊκής κωμωδίας.
Ναι, μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία. Το να προσπαθείς να επανατοποθετήσεις τον Τάκη Μπαλτάκο στη συνείδηση της φίλαθλης γνώμης λίγο πριν εκείνος αναβαθμιστεί στον «τεχνοκράτη του ποδοσφαίρου» που θα πατήσει το κουμπί του restart στην ΕΠΟ, είναι σαν να βλέπεις σε δραματικό ρόλο τον αείμνηστο Κώστα Χατζηχρήστο.
Πιθανόν να αποδειχθεί πως τον έχει στο «τσεπάκι». Πώς να υπάρξει «σκηνή» όμως που να μην περιμένεις να… ρίξει τη γυροβολιά του και να αρχίσει τα «ώα» από τον Μπακαλόγατο;
Διότι υπάρχει ο δικηγόρος Τάκης Μπαλτάκος που ίσως (ίσως και όχι) απολαμβάνει προνόμια στον χώρο του με διαδρομή κοντά μισού αιώνα. Υπάρχει ο πολιτικός Τάκης Μπαλτάκος ή μάλλον ο πρώην πολιτικός Τάκης Μπαλτάκος μιας και επί της ουσίας το δημοκρατικό τόξο τον απομάκρυνε από την «σκηνή» μετά το περίφημο Μπαλτάκος-gate και την αποκάλυψη πως επρόκειτο για «συνομιλητή» της Χρυσής Αυγής . Υπάρχει όμως και ο αθλητικός παράγοντας Τάκης Μπαλτάκος με παρελθόν σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ.
Ψάρια σε… μικρή λίμνη
Ο αθλητικός παράγοντας Τάκης Μπαλτάκος είναι τόσο «γνώριμος» στο φίλαθλο κοινό, που πραγματικά προκαλεί απορία πώς τα νεροπίστολα της Εξυγίανσης, οι παρακμιακοί που με πρόσχημα τη δημοσιογραφία κάνουν καριέρα στα… παρασκήνια, αλλά και μια σειρά από ΜΜΕ (με άλλοθι την άγνοια) προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι ο «τεχνοκράτης» που χρειάζεται στο τιμόνι της η ΕΠΟ για να βγει από το τέλμα.
Κάποιος που θα κρατήσει ίσες αποστάσεις. Που θα φανεί συνεπής στην εναρμόνιση με την ολιστική μελέτη των συνομοσπονδιών και θα μπορέσει να γίνει συνομιλητής των UEFA/FIFA. Που θα συνδράμει ώστε η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία να εκσυγχρονιστεί και να περάσει επιτέλους σε μια εποχή που θα θυμίζει στα αλήθεια Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία. Όχι τη «γιάφκα» που κρατά σε ομηρία το πιο λαοφιλές παιχνίδι, αποδεχόμενη των ρόλο της υπηρέτριας δύο αφεντάδων!
Αυτά που δεν μπόρεσε να κάνει με τις ευλογιές του διεθνούς ποδοσφαίρου αλλά και της κυβέρνησης, ο Θοδωρής Ζαγοράκης που αηδιασμένος αποχώρησε σε χρόνο ρεκόρ. Αυτά προφανώς απαιτούν την παρουσία μιας προσωπικότητας άφθαρτης. Ενός ανθρώπου με όραμα και ικανότητες. Ενός «τεχνοκράτη» που θα… σπάσει αυγά και θα προσπαθήσει στα αλήθεια να τραβήξει το κάρο από τη λάσπη.
Αν είναι αυτός ο άνθρωπος ο Τάκης Μπαλτάκος; Προσπαθούν απεγνωσμένα οι «συνήθεις ύποπτοι» για να μας πείσουν ότι διαθέτει το «πακέτο». Το πρόβλημα είναι ότι ο «γεννήθηκα θα πεθάνω αντί-κομμουνιστής» υποψήφιος πρόεδρος έχει… χιλιόμετρα στο κοντέρ του. Και κυρίως: όλοι οι υπόλοιποι δεν πάσχουν από αμνησία.
Κάποτε με τον Πανσερραϊκό
Περισσότερα από τριάντα χρόνια συμπληρωμένα από την εποχή που ο γεννημένος πλάι στο γήπεδο της Λεωφόρου δικηγόρος εμφανίζεται στην ΕΠΑΕ ως εκπρόσωπος της ΠΑΕ Πανσερραϊκός! Ναι, Πανσερραϊκός. Καλοκαίρι του 1990 μετά το σίριαλ της μεταγραφής του Γιώργου Τσιφούτη στον Παναθηναϊκό.
Τι λέει το ρεπορτάζ της εποχής; Πως ο τότε πρόεδρος της ομάδας των Σερρών, Καραντινίδης, που «πούλησε» τον παίκτη δύο φορές (είχε πάρει προκαταβολή και από τον Ολυμπιακό), πείθεται από τον Γιώργο Βαρδινογιάννη να δώσει τη θέση του εκπροσώπου σε έναν άνθρωπο 100% της επιρροής του. Γιατί; Μα για να έχουν οι Πράσινοι μια… ψήφο παραπάνω στη διοργανώτρια αρχή.
Χρόνια Βαρδινογιαννισμού, αλλά και κανονικής δημοσιογραφίας. Και ένας από τους μετρ της εποχής, ο αείμνηστος Κώστας Καίσαρης έχει φροντίσει για να μείνουν ζωντανές… οι αναμνήσεις: «Ο Βαρδινογιάννης ζήτησε από τον Καραντινίδη να δώσει στον Μπαλτάκο την υπόθεση Τσιφούτη. Και έπειτα να τον τοποθετήσει εκπρόσωπο του Πανσερραϊκού στην ΕΠΑΕ.Ο Καραντινίδης δέχεται κι ο πανίσχυρος τότε Καπετάνιος, έχει έναν ακόμα δικό του άνθρωπο και μία ακόμα ψήφο, στο ΔΣ της ΕΠΑΕ».
«Κανείς δεν έχει αμφιβολία»
Ο άνθρωπος λοιπόν που συστήθηκε στο ελληνικό ποδόσφαιρο ως «μια ψήφος ακόμη για τον Καπετάνιο» έρχεται… μια ζωή μετά να δηλώσει υποψήφιος για την προεδρία της ΕΠΟ. Για να ενώσει και να υπηρετήσει τη βάση του ποδοσφαίρου καθώς όπως δήλωσε «οι μεγάλοι έχουν τη Super League». Τι λέει, όμως, για εκείνον το ρεπορτάζ και μάλιστα όχι εκείνο που προέρχεται από τον οπαδικό Τύπο: «Η συγκεκριμένη υποψηφιότητα φέρεται να προήλθε από την ΑΕΚ και στη συνέχεια υιοθετήθηκε από τον ΠΑΟΚ και τις Ενώσεις, η πλειοψηφία των οποίων φαίνεται πως έχει εκδηλώσει τη στήριξή της σε βαθμό που να μην… χρειάζεται άλλη υποψηφιότητα. Κανείς δεν έχει αμφιβολία πως και ο κ. Μπαλτάκος έχει επιλεγεί και θα υπηρετήσει τελικά το ποδόσφαιρο των «μεγάλων» σημειώνει για παράδειγμα η «Αυγή».
Τι έκανε ο Τάκης Μπαλτάκος μετά τον Καραντινίδη; Στην ΕΠΑΕ αποκτά την εμπιστοσύνη του Γιώργου Δέδε και (με την ευλογία πάντα του Βαρδινογιάννη) παίρνει τη θέση του Νομικού Συμβούλου.
Εκεί γνώρισε τον Θανάση Γιαννακόπουλο που μετείχε στο συμβούλιο σαν εκπρόσωπος της ΕΠΟ. Αναπτύχθηκε σχέση φιλίας, που είχε σαν αποτέλεσμα την επαγγελματική συνεργασία. Ο Μπαλτάκος φεύγει από την ΕΠΑΕ (1998), για να απασχοληθεί αποκλειστικά στην ΚΑΕ Παναθηναϊκός με την οποία συνεργάζεται ήδη από το 1992 (τόσο αφιερωμένος στους θεσμούς του ποδοσφαίρου). Αφήνει και την νομική με εξαίρεση τα θέματα που αφορούν στην οικογένεια του Θόδωρου και Γιάννας Αγγελοπούλου και μάλιστα λόγω αυτής της σχέσης (ήταν ο δικηγόρος της στο διαζύγιο πριν τον Θόδωρο) είχε άτυπη συμμετοχή στο «2004».
Ο φίλος Βασιλακόπουλος
Το 2000 η οικογένεια Βαρδινογιάννη τον καλεί να αναλάβει την προεδρία της ΠΑΕ Παναθηναϊκός (που τελικά κατέληξε στα χέρια του Άγγελου Φιλιππίδη). Ο Μπαλτάκος όμως, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εποχής, υποστηρίζει πως δεν ενδιαφέρεται για το ποδόσφαιρο.
Έχει ήδη χτίσει μια άλλη φιλία: Αυτή με τον Γιώργο Βασιλακόπουλο, τον οποίο μάλιστα συμβούλευε μέχρι πρόσφατα στην παρωδία που εξελίχθηκε ώστε ο «αιωνόβιος» πρόεδρος της ΕΟΚ με νομικά τεχνάσματα να μην επιτρέπει την διεξαγωγή εκλογών στην Ομοσπονδία. Ο άνθρωπος που διεκδικεί την προεδρία της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας μπλόκαρε τις εκλογές της αντίστοιχης του Μπάσκετ λέγοντας μάλιστα το αμίμητο για τον Βασιλακόπουλο: «Ο Παναθηναϊκός τηρεί τις παραδόσεις του και δεν μπορεί να ξεχνάει πως ήταν αθλητής και παράγοντας του Παναθηναϊκού. Ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να αφήσει έτσι εύκολα να κερδίσει ο Φασούλας».
Επανέρχεται στο ποδόσφαιρο όταν όλες οι πόρτες κλείνουν για εκείνον η μια μετά την άλλη και μάλιστα με τρόπο που… δεν σηκώνει συζήτηση. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος για παράδειγμα τον Γενάρη του 2017 αναρτά στον λογαριασμό του στο Instagram μια φωτογραφία μαζί του με λεζάντα «Always look around for snakes…». Δηλαδή: «ψάχνοντας πάντα γύρω μου για φίδια». Λίγους μήνες αργότερα θα πει σε μια συνέντευξη του στα ερτζιανά: «Τον πήρα από εκεί που τον είχε πετάξει η Νέα Δημοκρατία και τον στήριζα παντού, το ευχαριστώ είναι αυτό. Πρέπει να καταλάβουμε πως πρέπει να υπάρχει ένας αλληλοσεβασμός. Ο σεβασμός είναι ένας δρόμος διπλής κατεύθυνσης, κάτι που οι κ.κ. Μπαλτάκοι δεν κάνουν. Δεν ξέρω για ποιο λόγο. Ίσως έτσι έχουν μάθει;».
Το Γουδή και οι πατάτες
Εμπλέκεται –μέσω της προεδρίας του γιου του, Δημήτρη– με τον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό και γίνεται συνομιλητής του Υπουργού Βασιλειάδη (ΣΥΡΙΖΑ) για το γήπεδο των Πράσινων στο Γουδή. Στη συνέχεια αναλαμβάνει υποθέσεις της ΠΑΕ ΠΑΟΚ και σε μια από αυτές –το θέμα Πολυιδιοκτησίας- λέει το αμίμητο «Οι πατάτες δεν μπορούν να ελέγχουν τον μανάβη» το οποίο μάλιστα όπως αποκάλυψε το ανέφερε και στην δικαστική αίθουσα (ίσως ως μια επίδειξη τεχνοκρατικής αντίληψης των πραγμάτων;). Πρόσφατα ανέλαβε ως νομικός εκπρόσωπος και μια υπόθεση της ΕΠΟ.
Την υπεράσπιση των Δημητρίου, Αντωνίου και Τζαφέρη για το σκάνδαλο των παράνομων αδειοδοτήσεων. Το γεγονός ότι το Καταστατικό της Ομοσπονδίας αναφέρει ρητά πως άνθρωπος που αμείβεται από την Ομοσπονδία δεν μπορεί να δηλώσει υποψηφιότητα για κάποιο αξίωμα της είναι η μισή ιστορία. Η υπόλοιπη; Σύμφωνα με τον Αλέξη Κούγια θα εξελιχθεί στις δικαστικές αίθουσες με τις βαριές κατηγορίες της πλαστογραφίας και της «απιστίας κατά της ΕΠΟ». Το όνομα του Μπαλτάκου βλέπετε –κατά την καταγγελία Κούγια– εξαφανίστηκε από τα δικόγραφα για να μην υπάρξει κώλυμα με την υποψηφιότητα του για πρόεδρος.
Μα δεν μυρίζει ήδη κάτι τεχνοκρατικό στον αέρα, εκεί στο πάρκο Γουδή;