Το προφίλ του κατηγορούμενου για τη δολοφονία της Καρολάιν Κράουτς από τον Μπάμπη Αναγνωστόπουλο, στα Γλυκά Νερά, σκιαγράφησε η Άλκηστη Ηγουμενάκη, γιατρός ψυχίατρος, ψυχολόγος και ψυχοθεραπεύτρια, καταθέτοντας ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου όπου συνεχίζεται η δίκη για την υπόθεση που συγκλόνισε την κοινή γνώμη.
Η μάρτυρας προτάθηκε από την πλευρά της οικογένειας του θύματος, δεν είχε προσωπική επαφή με κανέναν από τους πρωταγωνιστές της υπόθεσης και διαμόρφωσε την επιστημονική της αποχή με βάση το σύνολο των στοιχείων της δικογραφίας.
Ως προς τον κατηγορούμενο αναφέρθηκε σε δείγματα ναρκισσιστικής και αντικοινωνικής συμπεριφοράς, επισημαίνοντας ότι εμφανίζει έλλειψη ενσυναίσθησης.
«Τον βλέπουμε ότι δολοφονεί τη μητέρα του παιδιού του χωρίς να ενδιαφερθεί για το ότι θα πονέσει το παιδί του, όταν τοποθετεί το παιδί δίπλα στο άψυχο σώμα της μητέρας, είναι μια πολύ βάρβαρη κίνηση που συναντάμε στους πολέμους. Τα μωρά έχουν οπτικά και δερματικά ερεθίσματα. Όταν σκοτώνει το σκύλο, γιατί το ζώο ήταν και του παιδιού. Από τον τρόπο που αντιμετωπίζει τη μητέρα της Καρολάιν, πώς την προσεγγίζει στην κηδεία. Μια μάνα που πονάει την προστατεύουμε, δεν την βάζουμε να πληρώνει φέρετρα. Από τον τρόπο που κρατάει το παιδί στην κηδεία, 9 μηνών για τέσσερις ώρες σε μια κηδεία που απ’ ό,τι ενημερώθηκα το φέρετρο άνοιξε κάποια στιγμή. Δεν χρειαζόταν να είναι εκεί. Αυτά όλα συντείνουν σε ψυχοπαθητική προσωπικότητα. Επίσης, βλέπουμε μια αναζήτηση του θαυμασμού των άλλων. Βρήκε μια ανήλικη κοπέλα, πετούσε με το ελικόπτερο πάνω από το σχολείο. Αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα που ψάχνει ένας άνθρωπος» εξήγησε η μάρτυρας ως προς τα χαρακτηριστικά του κατηγορούμενου πιλότου.
Επεσήμανε, δε, ότι σε κανένα σημείο δεν διακρίνεται πανικός από τον κατηγορούμενο, αλλά μόνο χειρισμός. «Βλέπω την τάση να χρησιμοποιεί το παιδί. Είναι κακοποίηση να το βάζει πάνω στην άψυχη μητέρα και να κάθεται τέσσερις ώρες στην κηδεία της».
Τέλος, χαρακτήρισε τον χαμό της Καρολάιν «θάνατο διαρκείας» αναφερόμενη στον τρόπο που ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος αντιμετώπισε τον επερχόμενο θάνατο. «Δεν ήταν ένα πιστόλι. Δεν τον ένοιαζε τίποτα. Λείπει απόλυτα το συναίσθημα. Πουθενά ούτε για τη γυναίκα του, ούτε για το παιδί του, ούτε για το σκύλο» σχολίασε.
Πρόεδρος: Για την προσωπικότητά της τι μπορείτε να πείτε;
Μάρτυρας: Είχε αρχίσει να νιώθει την πίεση αλλά είχε αδυναμία στο να αντιμετωπίσει την κρίση. Αν μπορούσε να μιλήσει με κάποιους ανθρώπους, στη μητέρα της, στους φίλους της, ίσως να είχε προστατευθεί, να βοηθηθεί. Φοβόταν να κάνει αυτό το βήμα.
Πρόεδρος: Γιατί δεν τα έλεγε πουθενά πιστεύετε;
Μάρτυρας: Θεωρώ ότι οι γονείς της δεν συμφωνούσαν με τη σχέση. Απλά την επέτρεπαν. Γι’ αυτό και είχε δισταγμό…
Πρόεδρος: Αυτό που το ξέρετε;
Μάρτυρας: Μου το είπε η μητέρα της Καρολάιν. Θεωρούσαν ότι είναι πολύ μικρή, ότι δεν είναι έτοιμη για τέτοια. Για αυτό τα έκρυβε από τους γονείς της και παντρεύτηκε κρυφά στην Πορτογαλία. Δεν το θέλαν ακόμα, δεν είχαν κάτι κατά του κατηγορουμένου. Φαντάζομαι ότι αυτός ήταν ο λόγος που η Καρολάιν δεν ήθελε να μιλήσει.