Αναζήτηση
Γράφει ο Χάρης Γούλιος
Την προηγούμενη εβδομάδα σε σύσκεψη στο Mega με θέμα τον προγραμματισμό για τον Σεπτέμβριο, αφού είχαν παρουσιαστεί οι σχεδιασμοί και είχαν συμφωνηθεί όσα πρέπει κάθε τμήμα να ετοιμάσει, ο συνάδελφος από το εμπορικό τμήμα έκλεισε τη σύσκεψη λέγοντας «και βέβαια μάλλον τίποτα από όλα αυτά δεν ισχύει, αφού φαίνεται πως το φθινόπωρο πάμε σε εκλογές»! Αν και το «τίποτα δεν ισχύει» έχει μια δόση υπερβολής, η αλήθεια είναι ότι οι προεκλογικές περίοδοι αναστατώνουν την οικονομική δραστηριότητα της χώρας. Στην περίπτωση της τηλεόρασης, οι έκτακτες εκλογικές εκπομπές διώχνουν από το πρόγραμμα άλλες εκπομπές, ενώ η διαφήμιση μειώνεται καθώς το περιβάλλον δεν θεωρείται πρόσφορο για μεγάλες διαφημιστικές εκστρατείες πλην αυτών των κομμάτων . Οπότε, δεν σας προξενεί έκπληξη αν μεταφέρω ότι η αντίδραση στη φράση του συναδέλφου ήταν ένα συλλογικό «Ωχ».
Πέρα από τον μικρόκοσμο της τηλεόρασης όμως, ούτε στην κοινωνία φαίνεται να υπάρχει θετική διάθεση για πρόωρες εκλογές. Αυτό μας δείχνουν οι έρευνες, όταν τίθεται το ερώτημα.
Από την άλλη, γύρω μας το ένα συνέδριο κόμματος διαδέχεται το άλλο (μέχρι και το κόμμα Βαρουφάκη έκανε, λέει, συνέδριο). Οι πολιτικοί αρχηγοί ταξιδεύουν σε όλη την Ελλάδα. Οι δημοσιογράφοι κάνουν εκτιμήσεις για εκλογές τον Οκτώβριο ή τον Νοέμβριο.
Αρα, τι να περιμένουμε;
Το αν θα γίνουν εκλογές πριν την ώρα τους το ξέρει (ή θα το ξέρει το φθινόπωρο) μόνο ο Πρωθυπουργός.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με ενισχυμένο ηγετικό προφίλ μετά το ταξίδι στις ΗΠΑ, συνεχίζει τις διεθνείς επαφές του αλλά δεν φαίνεται να αφήνει κενό χώρο στην αντιπολίτευση στις επαφές με τους πολίτες. Οπως ο Τσίπρας και ο Ανδρουλάκης, επιδιώκει και αυτός να ακούει από πρώτο χέρι τι γίνεται στην καθημερινότητα των πολιτών (και να αποφύγει την παγίδα της απομόνωσης στο περιβάλλον της «Μεγάλης Πολιτικής»).
Αρα, είναι ανά πάσα στιγμή σε θέση μάχης για εκλογές. Και, σύμφωνα με το επικρατέστερο αυτή τη στιγμή σενάριο, αν πάει καλά ο τουρισμός και έχει κάπως μετριαστεί το πρόβλημα με τις τιμές της ενέργειας, θα ζητήσει ανανέωση εντολής κι ας κινδυνεύει να μην πετύχει τελικά αυτοδυναμία.
Υπάρχει όμως ένα δεύτερο σενάριο. Στην πραγματικότητα, το ιδανικό για τον Μητσοτάκη θα ήταν να έχουμε κάποια καλά νέα για τερματισμό του πολέμου το φθινόπωρο. Μια πτώση του πληθωρισμού μαζί με τα πρώτα χρήματα από το ταμείο ανάπτυξης θα μπορούσαν να ξαναφέρουν αισιοδοξία στη χώρα. Τότε, ένας σύμβουλος πολιτικής στρατηγικής θα πρότεινε μια προεκλογική εκστρατεία που θα συνδύαζε τα ηγετικά χαρακτηριστικά του Κυριάκου με ένα σχέδιο για οικονομική ανάπτυξη «για όλους» . Αυτό θα ήταν το ιδανικό περιβάλλον για να πάει στις εκλογές. Ενώ θα ενίσχυε ακόμη περισσότερο την αξιοπιστία του αν είχε αποφύγει την ευκαιριακή προκήρυξη εκλογών! Εχει πιθανότητες το σενάριο αυτό; Χρειάζονται δύο πράγματα. Αντικειμενικές συνθήκες ευνοϊκές (άρα θετική εξέλιξη στον πόλεμο και συγκράτηση της δυσαρέσκειας του κόσμου για τον πληθωρισμό) και ένας υποκειμενικός παράγων (μεγάλη αυτοπεποίθηση από την πλευρά του Πρωθυπουργού). Επειδή διακρίνω ότι το δεύτερο υπάρχει, αν στο μέτωπο Ρωσίας – Ουκρανίας φανεί διέξοδος, δεν θα απέκλεια τίποτα! Αν πάλι η κατάσταση παραμένει μαύρη, το θέμα δεν θα είναι πότε θα γίνουν εκλογές αλλά ποια συνεργασία κομμάτων θα μπορεί να δώσει κυβέρνηση.
