Αναζήτηση
Την ώρα που η Τουρκία, συνεχίζει να δυναμιτίζει την ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, ενθαρρυμένη και από την πολιτική ίσων αποστάσεων του ΓΓ του ΝΑΤΟ, οι ευρωπαϊκές χώρες παρακολουθούν με προσοχή τις κινήσεις του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν που απειλούν να βάλουν «φωτιά» στην ευαίσθητη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου.
Ενδεικτικά είναι δημοσιεύματα στον γερμανικό Τύπο, στα οποία γίνεται μια ανάλυση των όσων συμβαίνουν στην περιοχή με ευθύνη της Τουρκία, ενώ επιχειρείται μια αποκρυπτογράφηση των επόμενων κινήσεων της τουρκικής ηγεσίας με στόχο ακόμη και να προκαλέσει ένα «θερμό» επεισόδιο.
Τι θέλει ο Ερντογάν;
«Ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν απειλεί ανοιχτά την Ελλάδα με πόλεμο για τα νησιά του Αιγαίου. Τι συμβαίνει, τι θέλει ο Ερντογάν και πόσο μεγάλος είναι ο κίνδυνος στρατιωτικής σύρραξης;». Αυτά είναι τα ερωτήματα που θέτει σε ανάλυσή του στο δίκτυο RND o Γκερντ Χέλερ.
Ο Γερμανός ανταποκριτής στην Αθήνα παρουσιάζει τις πρόσφατες δηλώσεις του Ταγίπ Ερντογάν για την κυριαρχία σε νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και τις τουρκικές ασκήσεις στην περιοχή, κάνοντας αναδρομή στο ιστορικό των τουρκικών αξιώσεων. «Η σύγκρουση σιγοκαίει στην περιοχή εδώ και πολλά χρόνια. Όμως τώρα για πρώτη φορά, η Τουρκία αμφισβητεί ανοιχτά την κυριαρχία της Ελλάδας σε αυτά τα νησιά – και επιχειρεί επιδεικτικά στρατιωτικές ασκήσεις απόβασης. Ο Ψυχρός Πόλεμος στο Αιγαίο απειλεί να εξελιχθεί σε θερμό επεισόδιο».
Θα θέσει σε κίνηση αποβατικά πλοία;
Η ανάλυση στην RND, βλέπει πίσω από τις απειλές Ερντογάν εσωπολιτικούς λόγους και τις επικείμενες προεδρικές εκλογές. «Ο αρχηγός του τουρκικού κράτους θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να κερδίσει τις επερχόμενες εκλογές. Μπορεί ακόμη και να ρισκάρει έναν πόλεμο με την γειτονική Ελλάδα».
Σε άλλο σημείο επιχειρεί, σύμφωνα με την Deutsche Welle, να αποκρυπτογραφήσει τις βλέψεις του Ερντογάν: «Δεν αποκλείεται ο Ερντογάν να θέσει σε κίνηση αποβατικά πλοία και να προσπαθήσει να κατακτήσει ένα ή περισσότερα ελληνικά νησιά, ωστόσο δεν είναι πολύ πιθανό. Πιο πιθανό είναι η Τουρκία να προσπαθήσει να υπογραμμίσει τις κυριαρχικές της διεκδικήσεις στον εναέριο χώρο πάνω από το Αιγαίο. Το κάνει άλλωστε εδώ και εβδομάδες, με ολοένα συχνότερες υπερπτήσεις πάνω από το Αιγαίο».
Ο Πούτιν
Κλείνοντας το δημοσίευμα αποτιμά τις εξελίξεις στο Αιγαίο και υπό το πρίσμα της Μόσχας: «Ο αρχηγός του Κρεμλίνου, Πούτιν, θα πρέπει να παρακολουθεί με ικανοποίηση τις εξελίξεις. Μια στρατιωτική σύγκρουση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, μεταξύ δηλαδή νατοϊκών εταίρων, θα ήταν προς όφελός του τώρα περισσότερο από ποτέ για τον πόλεμο στην Ουκρανία».
Εργαλειοποίηση μεταναστευτικού
«Διαμάχη για τα νησιά του Αιγαίου: Ο Ερντογάν απειλεί την Ευρώπη με τον επόμενο πόλεμο». Αυτός είναι ο τίτλος σχολίου του ελληνικής καταγωγής αρχισυντάκτη της εφημερίδας Münchner Merkur του Μονάχου, Γιώργου Αναστασιάδη σχετικά με τις νέες απειλές της Τουρκίας κατά της Ελλάδας για τα κυριαρχικά δικαιώματα στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου.
Μεταξύ άλλων παρατηρεί: «Ο Ερντογάν, ο οποίος βρίσκεται υπό πίεση εξαιτίας της σοβαρής οικονομικής κρίσης αλλά και των προεδρικών εκλογών που πλησιάζουν, μπορεί να κάνει τα πάντα προκειμένου να αποσπάσει την προσοχή από τα πολιτικά προβλήματα στο εσωτερικό -ακόμη κι έναν πόλεμο ενάντια στην Ελλάδα, σύμμαχο στο ΝΑΤΟ. Ήδη καθημερινά τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη εισέρχονται στον ελληνικό εναέριο χώρο. Είναι επομένως θετικό που πλέον ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς ακούει επί τόπου της ανησυχίες της Αθήνας. Όταν πρόκειται για την Τουρκία, Αθήνα και Βερολίνο βρίσκονται στην ίδια πλευρά. Κι αυτό διότι αναπόσπαστο μέρος των απειλών της Τουρκίας είναι ότι θα ανοίξει τις πύλες για τους μετανάστες (…) Όποιος έχει επισκεφθεί τις μεγάλες πόλεις, Αθήνα και Θεσσαλονίκη, μπορεί να δει πόσο υποφέρουν από τον μεγάλο αριθμό μεταναστών που έχουν εγκλωβιστεί στη χώρα. Προκειμένου να βλάψει ακόμη περισσότερο τη γείτονα χώρα ο Ερντογάν δεν χρειάζεται καν να ρίξει βόμβες: Οι απειλές πολέμου αρκούν για να διώξουν τους τουρίστες, από τα χρήματα των οποίων εξαρτάται έντονα η χώρα μετά την οικονομική κρίση. Και αυτή είναι μια μορφή πολέμου που απαιτεί ξεκάθαρη ευρωπαϊκή απάντηση».
