Ένα καλοκαιρινό θεατρικό ταξίδι ξεκινά για τον «Κατά Φαντασίαν Ασθενή» του Μολιέρου, που παρουσίασε με επιτυχία το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο της Ρούμελης τον περασμένο θεατρικό χειμώνα. Το ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης, στην πρώτη του έξοδο μετά από 15 περίπου χρόνια, θα σταματήσει σε 35 ανοιχτά θέατρα της χώρας παρουσιάζοντας την αξεπέραστη κωμωδία και συστήνοντας στο κοινό το διαχρονικό έργο του Μολιέρου.
Από τις πιο διάσημες κωμωδίες του παγκόσμιου θεάτρου, «Ο Κατά Φαντασίαν Ασθενής», μια δημιουργία χαράς με υπέροχους χαρακτήρες και μνημειώδεις στιγμές, παρουσιάζεται σε πρωτότυπη διασκευή, σκηνοθεσία και μουσική του Κώστα Γάκη, με ζωντανή μουσική και έναν υψηλής ενέργειας δεκαμελή θίασο. Με σύγχρονη σκηνοθετική ματιά και σε καινούρια απόδοση, στην παράσταση καθρεφτίζεται με ζωντάνια η εποχή του σπουδαίου δραματουργού στη Γαλλία του 17ου αιώνα. Σε ένα σκηνικό που περιστρέφεται, η παρουσίαση της Μολιερικής κωμωδίας εναλλάσσεται με την πραγματική ζωή των περιπλανώμενων θεατρίνων.
Οι ηθοποιοί
Τους ρόλους υποδύονται οι ηθοποιοί Θανάσης Τσαλταμπάσης, Νικολέτα Βλαβιανού, Νίκος Ορφανός, Ορφέας Παπαδόπουλος, Δημήτρης Καλαντζής, Αγοραστή Αρβανίτη, Νάστια Βραχάτη, Στεφανία Καλομοίρη και Αλέξανδρος Ζουριδάκης.
Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από έναν Παρισινό θίασο που αναγκάζεται να ξεκινήσει περιοδεία στη Γαλλική επαρχία, καθώς έχει αποκλειστεί από τις παραστάσεις του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΔ’. Η ανάγκη τους κάνει να αναζητούν καινούριο έργο, ώσπου γνωρίζουν τον εκκολαπτόμενο θεατρικό συγγραφέα με το όνομα Μολιέρος. Εκείνος έχει ένα έργο, τους το διαβάζει και αμέσως το αγοράζουν. Ο τίτλος του: Ο κατά φαντασίαν Ασθενής!
Ο Αργκάν είναι κατά φαντασίαν άρρωστος. Πιστεύει ότι πάσχει από αναρίθμητες ασθένειες και θέλει συνεχώς να μπαινοβγαίνουν στο σπίτι του γιατροί και να τον εξετάζουν. Έτσι γίνεται θύμα επιτήδειων που τον εκμεταλλεύονται. Η γυναίκα του τον απατά με ένα γιατρό, απατεώνες γιατροί απομυζούν τα χρήματά του και όταν αποφασίζει να παντρέψει τη μεγάλη του κόρη με γιατρό της επιλογής του, εκείνη, που εν τω μεταξύ αγαπάει άλλον, αναγκάζεται να παρουσιάσει τον αγαπημένο της ως διάσημο γιατρό, προκειμένου να γίνει αποδεκτός από τον πατέρα της.
Η αποθέωση της επιστημονικής αυθεντίας συγκρούεται με τις ανθρώπινες ανάγκες και η επιστήμη επανατοποθετείται εκεί που της πρέπει: αρωγός και μοναδικό επίτευγμα των ανθρώπων, μακριά από δογματισμούς που την αδικούν και τη διαστρεβλώνουν.
Η Νικολέτα Βλαβιανού μιλάει στα «Νέα» για την παράσταση, τους κατά φαντασίαν ασθενείς και τα περιφερειακά θέατρα.
Πώς αντιμετωπίζετε το ρόλο σας;
Με χιούμορ και δυναμισμό.
Το έργο παρουσιάζει και την πραγματικότητα ενός θεατρικού θιάσου. Εσείς ταυτίζεστε με αυτήν;
Ο θίασος που παρουσιάζει το έργο είναι οικογενειακός …Συνηθιζόταν πολύ εκείνη την εποχή οι ηθοποιοί βέβαια παραμένουμε με τα ίδια προβλήματα, κυρίως οικονομικές δυσκολίες και σκαμπανεβάσματα καριέρας.
Σε μια εποχή πανδημίας που η επιστημονική αυθεντία δοκιμάστηκε, πώς θεωρείτε ότι μιλάει το έργο στο κοινό;
Να θυμίσουμε ότι και εκείνες τις εποχές η ανθρωπότητα δοκιμαζόταν από μεγάλες πανδημίες όπως πανούκλες πάνωλη λέπρα και λοιπά…Η επιστήμη προχωρά και η φύση γελά .Ο κύκλος αυτός είναι αιώνιος.
Εσείς έχετε υπάρξει ποτέ κατά φαντασίαν ασθενής ποτέ;
Όχι ακριβώς ,αλλά συνήθως όταν ακούμε για διάφορες ασθένειες ψαχνόμαστε μήπως έχουμε παρόμοια συμπτώματα.
Φέτος συμπληρώθηκαν 400 χρόνια από τη γέννηση του Μολιέρου. Πόσο επίκαιρα παραμένουν τα έργα του;
Ο Μολιέρος συγκαταλέγεται Ανάμεσα στους γνωστότερους ανά τον κόσμο, θεατρικούς συγγραφείς, αυτό και μόνο δείχνει πόσο επίκαιρη και συνεχώς μοντέρνα είναι η γραφή και τα θέματα του.
Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρούμελης ετοιμάζεται για καλοκαιρινή περιοδεία μετά από αρκετά χρόνια. Τι προκλήσεις παρουσιάζει αυτό το εγχείρημα;
Μετά το πλήγμα που υπέστη ο πολιτισμός από την πανωλεθρία του περάσματος του κοροναϊού, μια νέα μέρα ξημερώνει, μια νέα αρχή για όλους. Είναι μεγάλη χαρά και ευτυχία να βρισκόμαστε πάλι ενεργοί μέσα σε ένα Οργανωμένο θέατρο όπως το ΔΗΠΕΘΕ Ρουμέλης. Η ομάδα είναι σε απόλυτη σύμπνοια με τον Υπερ ταλαντούχο σκηνοθέτη Κ. Γάκη, τον Θανάση Τσαλταμπάση και μια πλειάδα άριστων ηθοποιών και έχοντας μπροστάρη τον διευθυντή Νίκο Ορφανό, πιστεύω πως θα οργώσουμε νικηφόρα όλη την επικράτεια.Έχουμε άριστο υλικό κι μεγάλη όρεξη.
Στο συγκεκριμένο θέατρο είχατε θέσει κι εσείς υποψηφιότητα για τη θέση του καλλιτεχνικό διευθυντή. Τι σας ώθησε να τη διεκδικήσετε;
Τα Δημοτικά περιφερειακά θέατρα είναι ένας θεσμός ο οποίος έχει ευδοκιμήσει και έχει χαρίσει πολιτισμό σε όλη ελληνική επικράτεια Εγώ προσωπικά έχω δουλέψει σε αρκετά από αυτά και έχοντας την διάθεση να προσφέρω όλη τη γνώση και εμπειρία που συσσωρεύω περίπου 30 χρόνια ως ηθοποιός και καλλιτέχνης ,κάνω τις επιλογές και τις προσπάθειες μου.
Η δουλειά σ’ ένα περιφερειακό θέατρο από οποιοδήποτε πόστο, τι απαιτήσεις παρουσιάζει;
Χρειάζεται διαθεσιμότητα χρόνου, για να μπορέσεις να έρθεις κοντά στα θέλω του κάθε τόπου, καλή επικοινωνία με τους τοπικούς συνεργάτες. Και βεβαίως ένα ρεπερτόριο που να αφορά το κοινό όλων των ηλικιών και να είναι συγχρόνως ελκυστικό, έτσι ώστε το θέατρο να είναι πόλος έλξης και ζωντανό κύτταρο στην κοινωνική ζωή των πολιτών.