Tραγούδια παιγμένα με ξεχωριστό τρόπο, κομμάτια από ένα τεράστιο μουσικό φάσμα, χωρίς ταμπέλες, όρια και «στεγανά». Αυτός είναι ο πυρήνας της παράστασης που θα παρουσιάσουν – με συνοδοιπόρο τον Ρένο Χαραλαμπίδη –  υπό τον τίτλο “Cocktail εγχόρδων” οι “String demons”.

To γνωστό ντουέτο εγχόρδων (βιολοντσέλο, βιολί) τα αδέλφια Κωνσταντίνος και Λυδία Μπουντούνη θα προσεγγίσουν και θα «ανακατέψουν» κορυφαία κομμάτια του Θάνου Μικρούτσικου με τραγούδια των Metallica, της Lady Gaga με του Μίκη Θεοδωράκη, δικά τους κομμάτια και τραγούδια από την δισκογραφία τους, ρεμπέτικα με Handel, διασκευές τους που έχουν αγαπηθεί αλλά και καινούργιες, έργα της κλασικής, ροκ, παραδοσιακής μουσικής, Iron Μaiden, Vivaldi, Χατζιδάκι, Cohen, πολυαγαπημένα τραγούδια ελληνικά και ξένα με την  ιδιαίτερη ματιά τους.

Το νέο τραγούδι σας έχει τίτλο «Αντοχή». Τι σημαίνει για εσάς  “αντοχή”;  

Γι’αυτό το τραγούδι θα λέγαμε ότι είναι οι String Demons στην πιο απλή μορφή τους και μιλάμε για κάτι που , είτε λίγο είτε πολύ , όλοι έχουμε περάσει..άλλωστε όλα σ΄ αυτήν τη ζωή…θέλουν αντοχή! Eίναι τραγούδι που γράφτηκε τις περίεργες μέρες της περσινής χρονιάς. Η ”Αντοχή” συναισθητικά ως μουσική , ως ενέργεια και ως τρόπος εκτέλεσης, κρύβει πράγματα που έχουμε μέσα μας πολλά χρόνια , ίσως και από παιδιά.

Ποιος είναι ο πυρήνας του προγράμματος που θα παρουσιάσετε στο  Gazarte ; 

Το Cocktail Εγχόρδων είναι κάτι σαν μία καλοκαιρινή συνέχεια της παράστασης ”Λεωφορος Εγχόρδων” που παρουσιάσαμε το χειμώνα. Ένα ωραίο Cocktail μπορεί να θεωρηθεί το απόλυτο καλοκαιρινό ποτό, οπότε αν σε αυτό χρησιμοποιήσουμε σαν ”συστατικά” τα έγχορδα, αλλά και τις φωνές μας, τα κρουστά, την ενέργειά μας, θα γίνουν μίξεις κομματιών παλιών και καινούργιων , δικών μας και διασκευών που θα καλύψουν ένα μεγάλο φάσμα της μουσικής. Θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως πυρήνας της συναυλίας αυτής τα καινούργια κομμάτια που έχουμε όπως η ”Αντοχή” , αλλά βασικός πυρήνας είναι η σχέση μας με τη μουσική και πώς είναι αυτή η σχέση αυτόν τον καιρό , πώς μέσα από πράγματα που ανακαλύπτουμε και δεν περιμέναμε ποτέ ότι θα νιώσουμε, βλέπουμε τους String Demons να εξελίσσονται , να κάνουμε πράγματα που πριν 3 χρόνια θα λέγαμε : ”Με τίποτα”!! και να μπορούμε να δώσουμε σε αυτούς που θα μας δούν την μουσική μας αλήθεια μέσω αυτού του Cocktail.

Συνεχίζεται να εργάζεστε δοκιμάζοντας ήχους από διάφορα είδη . Υπάρχει κάτι που ανακαλύψατε και το επεξεργάζεστε ;   

Όσο ανακαλύπτουμε τους εαυτούς μας, ανακαλύπτουμε την ίδια τη μουσική όλο και περισσότερο, γιατί αυτή είναι ένας τρομακτικός αλλά και καταπληκτικός καθρέφτης στην πραγματικότητα. Όσο προχωράμε και αλλάζουμε εμείς οι ίδιοι, προχωράει και αλλάζει και η μουσική που βγαίνει από εμάς.  Είτε ως καθαρή δημιουργία είτε ως φιλοσοφία γύρω απ’το τι είναι μουσική και πόσο δε χρειάζεται να φυλακιζόμαστε με αφορμή τη μουσική, αλλά αντιθέτως να απελευθερωνόμαστε και να ξεφορτωνόμαστε βάρη που μας βασανίζουν αντί να φορτωνόμαστε παραπάνω. Αυτός είναι και ο λόγος που είμαστε πλέον ακόμα πιο ανοιχτοί σε ήχους και beats πιο ηλεκτρονικά, rap ή ακόμα και trap, ο,τιδήποτε έρχεται στα αυτιά μας και μπορεί να συμβάλλει σε αυτό που θέλουμε να δημιουργήσουμε με το κάθε κομμάτι που δουλεύουμε και να συνδυαστεί με ό,τι άλλο μας εμπνεύσει για να γίνει αυτό που έχουμε στο μυαλό μας. Ως μουσικός και δημιουργός μπορείς να “χρησιμοποιήσεις” και να πειραματιστείς με το ο,τιδήποτε και να του “περάσεις” την αισθητική τη δική σου και αυτό είναι το ωραίο με τη μουσική.  Και κατά κάποιον τρόπο “επιβάλλεται” να κάνεις ό,τι θέλεις, γιατί δε θα ζήσουμε 50 ζωές.

Η καλλιτεχνική δημιουργία και η φύση του καλλιτέχνη ειναι περισσότερο μοναχική . Εν τούτοις εξακολουθείτε να εργάζεστε μαζί.

Νομίζουμε πως η καλλιτεχνική δημιουργία έχει πολλές πλευρές. Σίγουρα η μοναχικότητα είναι μία από αυτές, αλλά δεν είναι η μόνη. Και αυτά τα πράγματα είναι σίγουρα και θέμα χαρακτήρα. Έχουμε τις μοναχικές μας στιγμές που δε θέλουμε κανέναν άλλον και κλεινόμαστε στον εαυτό μας για να γράψουμε κάτι ή να…”καούμε” γράφοντας κάτι (γιατί κι αυτό μες στο παιχνίδι είναι!) αλλά ταυτοχρόνως έχουμε υπάρξει πολύ δημιουργικοί λειτουργώντας ως ομάδα. Γενικά το να μοιράζεσαι τις μουσικές σου στιγμές, θετικές ή αρνητικές, με άλλους ανθρώπους που σε καταλαβαίνουν, ή και όχι κάποιες στιγμές, που σε εμπνέουν, σε πάνε ένα βήμα παρακάτω όταν “κολλάς”, τσακώνεσαι, φιλιώνεις, με δυο λόγια το να ζεις ως ομάδα, ως μπάντα, είναι πολύ ωραίο πράγμα.

Ο συνδυασμός ποπ και κλασικής προέκυψε ή ήταν ο πιο σύντομος δρόμος για να παρουσιάσετε την δουλειά σας; 

Δεδομένου ότι η κλασική μουσικη δεν έχει μεγάλο κοινό.

Ήταν ο μόνος τρόπος να μπορέσουμε να παίξουμε μουσική γενικά. Δεν παίζουμε ότι παίζουμε επειδή η κλασική δεν έχει τόσο μεγάλο κοινό ( πράγμα που ίσως δεν ισχύει δεδομένου του πόσους αιώνες υπάρχει αυτό το ρεπερτόριο και όχι μόνο) αλλά επειδή αυτό που κάνουμε μας βγαίνει φυσικά , χρειάζεται βέβαια πολλή δουλειά. Η κλασική ήταν ένας δρόμος που μας έβγαλε στα ατελείωτα μονοπάτια της μουσικής που για εμάς ήταν και ο μόνος λόγος να συνεχίσουμε να παίζουμε.

Ποιο είναι για σας το πιο ποπ κλασικό έργο και ποιο ποπ έχει κλασικές προδιαγραφές;   

Η λέξη ποπ για τον καθένα σημαίνει και κάτι διαφορετικό , όταν σκεφτόμαστε τη λέξη ποπ για την κλασική μουσική (αν και δεν ανήκει ακριβώς στην κλασική περίοδο) είναι ο Βιβάλντι και οι 4 Εποχές. Θεωρούμε γενικά ότι ο Βιβάλντι , με τις ”αρμονίες” του ,  έθεσε βάσεις για αυτό που λέμε ποπ μουσική σήμερα ή ακόμα και τη Μέταλ. Επειδή λοιπόν και η Μέταλ μπορεί να θεωρηθεί ποπ μουσική καθώς είναι πολύ δημοφιλής και διαχρονική , κλασικές προδιαγραφές έχει το ”Afraid to shoot strangers” των Iron Maiden.

Ποια θα ήταν για εσάς η ιδανικότερη εξέλιξη; 

Μεταξύ σοβαρού και αστείου να παίζουμε μουσική και να ζούμε ελεύθεροι χωρίς ψυχολογικά θέματα και το φόβο που μας δημιούργησε η πανδημία.

INFO

Gazarte Roof Stage , Βουτάδων 34 Γκάζι, Δευτέρα 4 Ιουλίου στις 22.00