Συνεχίζει την απεργία πείνας ο Γιάννης Μιχαηλίδης, με αποτέλεσμα κάθε μέρα που περνάει να βάζει σε μεγαλύτερο κίνδυνο τον εαυτό του. Θυμίζουμε ότι ο απεργός πείνας ζητάει να αποφυλακιστεί, καθώς είναι κάτι που το δικαιούται βάσει νόμου εδώ και περισσότερο από επτά μήνες, όπως τονίζει ο ίδιος σε επιστολή του.
Εν τω μεταξύ, σε κατάληψη των κεντρικών γραφείων της ΑΔΕΔΥ προχώρησαν αλληλέγγυοι στον Γιάννη Μιχαηλίδη από το πρωί της Τετάρτης.
Η ανακοίνωση για την κατάληψη
Πριν από λίγη ώρα προχωρήσαμε σε κατάληψη του κτηρίου της ΑΔΕΔΥ στην οδό Ψύλλα 2 στο Σύνταγμα, σε αλληλεγγύη με τον σύντροφο Γ. Μιχαηλίδη ο οποίος βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 23/5. Η κατάληψη θα συνεχιστεί έως την δημοσίευση της απόφασης του συμβουλίου.
Προειδοποιούμε τις δικαστικές αρχές και καθιστούμε σαφές πως η αργοπορία της απόφασης ή και η πιθανότητα απορριπτικής απόφασης από το συμβούλιο της Λαμίας ισοδυναμούν με κρατική δολοφονία του αναρχικού συντρόφου Γιάννη Μιχαηλίδη. Τονίζουμε λοιπόν εμφατικά το βάρος της ευθύνης που βαραίνει τη συγκεκριμένη απόφαση και τον χρόνο λήψης της.
Τη Δευτέρα 25 Ιουλίου, μετά από 64 μέρες απεργίας πείνας, διεξήχθη στο εφετείο της Λαμίας το συμβούλιο για την αποφυλάκιση του. Παρότι υπήρξε δέσμευση εκ μέρους του συμβουλίου να βγει η απόφαση έγκαιρα, αντιλαμβανόμαστε ότι τα χρονικά περιθώρια σεβασμού του απεργού πείνας έχουν παρέλθει. Έχουν παρέλεθει μάλιστα από όταν το συμβούλιο της Άμφισσας καθυστέρησε ένα μήνα να εκδόσει την απόφαση του. Κάθε επιπλέον ολιγωρία εκ μέρους του συμβουλίου της Λαμίας συνιστά επιπλέον βασανισμό και απόπειρα εξόντωσης του συντόφου μας.
Ως προς την υγεία του ο σύντροφος Γιάννης Μιχαηλίδης εκτιμά ότι μέχρι την Πέμπτη δε θα μπορεί να πιει καθόλου νερό, καθώς είναι τόσο ταλαιπωρημένο το σώμα του που παθαίνει συνεχείς παλλινδρομήσεις, που καθιστούν την κατάποση νερού αδύνατη. Πλέον έχει χάσει 20.6 κιλά, δηλαδή περισσότερο από 28 % του αρχικού σωματικού του βάρους. Σε γενικές γραμμές δηλώνει πως δεν έχει καθόλου δυνάμεις, κινείται ελάχιστα και πονάει πολύ στη σπλήνα το αριστερό νεφρό και το στήθος. Επίσης, αναγκάζεται να κοιμάται καθιστός εξαιτίας των διαρκών στομαχικών διαταραχών. Το σάκχαρό του έχει πέσει στο 71 και η πίεση του είναι 8 και 6.Ζαλίζεται πάρα πολύ και δε μπορεί να συγκεντρωθεί.
«Δυο μέτρα και δυο σταθμά»
Οι απορριπτικές αποφάσεις και προτάσεις ως τώρα, καθώς και το ότι το συμβούλιο ορίστηκε σε ημερομηνία που ο σύντροφος βρισκόταν στις 64 μέρες απεργίας πείνας, δείχνει εξόφθαλμα πως το κράτος και η αστική δικαιοσύνη έχουν δυο μέτρα και δυο σταθμά. Εξοντώνουν, βασανίζουν και εξωθούν στον θάνατο έναν αναρχικό αγωνιστή, ενώ αποφυλακίζουν καθάρματα δολοφόνους και βιαστές όπως τον Κορκονέα, τον Φιλιππίδη, τον Χορταριά, τους Λεβέντηδες και τον Λιγνάδη. Η δικαιοσύνη είναι ταξική, και είναι δική μας ευθύνη να φέρουμε τη δικαιοσύνη στους δρόμους, ενώνοντας τις δυνάμεις μας και παλεύοντας έμπρακτα για τον τερματισμό της εξόντωσης του Γιάννη Μιχαηλίδη. Να συσπειρωθούμε και να αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις για την αποφυλάκιση του συντρόφου μας. Να στηρίξουμε και να πλαισιώσουμε τα καλέσματα αλληλεγγύης των ερχόμενων ημερών:
Καλούμε το κίνημα να σταθεί ενάντια στις κρατικές αυθαιρεσίες και την εκδικητικότητα του κράτους απέναντι στον απεργό πείνας, να ενώσει τη φωνή του και να πλαισιώσει τις δράσεις αλληλεγγύης.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
Ενάντια στο καθεστώς εξαίρεσης των πολιτικών κρατουμένων
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΟΛΩΝ
“Νομίζω πλέον και την απεργία πείνας την αξιοποιούν ως παραδειγματισμό. Όρισαν τη δικάσιμο της έφεσης μου στις 25/7. Εκείνη τη μέρα θα μετράω 64 ημέρες απεργίας πείνας. Ο σκοπός ξεκάθαρος. Να με εξαντλήσουν. Μία ενδεχόμενη αναπηρία μου ενισχύει το μήνυμα που εκπέμπουν. Ίσως και ο ενδεχόμενος θάνατος μου ο οποίος κάθε μέρα που περνάει γίνεται όλο και πιο πιθανός. Τέτοια διαστρέβλωση της έννοιας του Δικαίου είναι αδιανόητη. Να τη χαίρονται τη “δικαιοσύνη” τους. Άντε και καλές καριέρες. Όσο για μένα, που δεν έχω πρόσβαση στις βίλες τους με τα πληθωρικά τραπέζια τους πληρωμένα με μίζες, μπορεί να χαιρετήσω αυτόν τον κόσμο νηστικός, αλλά με την πνευματική πληρότητα της ολικής υπαρξιακής σύγκρουσης με το σάπιο σύστημα τους.”