Η NASA σύμφωνα με τις μετρήσεις της αποκάλυψε πως ο Ιούνιος του φετινού έτους ήταν ο πιο καυτός από το έτος 1880 έως και το 1920, καταγράφοντας άνοδο της θερμοκρασίας κατά 1.18 βαθμούς. Ωστόσο ορισμένοι έχουν αντίθετη άποψη.

Τα NCEI (National Centers for Environmental Information) εκτιμούν ότι ο περασμένος Ιούνιος ήταν ο έκτος σε θερμοκρασία από το 1880 με άνοδο 0,87 βαθμούς από τον μέσο όρο του 20ού αιώνα. Η European Copernicus Climate Change Service κατέταξε τον Ιούνιο του 2022 στην τρίτη θέση από το 1880.

Οι παραπάνω διαφορές οφείλονται κυρίως στον τρόπο διαχείρισης των δεδομένων σε περιοχές όπως η Αρκτική.

Διαβάστε επίσης: Κλιματική αλλαγή: Ανάσα στις «πράσινες ταράτσες» αναζητούν οι πολίτες, σύμφωνα με έρευνα

Σε αυτό που συμφωνούν όλοι είναι πως ο περασμένος Ιούνιος έσπασε ρεκόρ υψηλών θερμοκραστιών στην Κίνα, στον βόρειο, δυτικό και νοτιοανατολικό Ειρηνικό ωκεανό, στη Μέση Ανατολή και στη βόρεια Αφρική.

Στο 7.68% της γήινης επιφάνειας (στεριά και θάλασσα) σημειώθηκαν οι υψηλότερες θερμοκρασίες από το 1951. Το πιο εντυπωσιακό δε είναι πως πουθενά δεν παρατηρήθηκε ρεκόρ ψύχους.

Περιοχές και δεδομένα

Στην Ασία και στην Ευρώπη ο Ιούνιος ήταν ο δεύτερος σε υψηλές θερμοκρασίες από το 1951, αλλά στη Νότια Αμερική, αν και οι θερμοκρασίες ήταν πάνω από τον μέσον όρο του μηνός, ο φετινός Ιούνιος ήταν ο λιγότερο θερμός από το 2016. Δεν υπάρχουν αξιόπιστα δεδομένα για όλες τις περιοχές του κόσμου  καθώς σε ορισμένς από αυτές  οι μετρήσεις ξεκίνησαν τον 19ο αιώνα, σε άλλες στα μέσα του 20ού – έτσι, είναι δύσκολο να βγάλουμε συμπέρασμα για ολόκληρο τον πλανήτη.

Το βέβαιο είναι πως φέτος η Φλόριντα, η Λουιζιάνα και πολιτεία του Μισισιπή βίωσαν έναν από τους 10 θερμότερους και ξηρότερους καλοκαιρινούς μήνες από το 1895.

Φαινόμενο Λα Νίνια

Η κλιματική κρίση εκδηλώθηκε με άλλου είδους καιρικά φαινόμενα: τυφώνες, χαλαζοπτώσεις, σφοδρές ανεμοθύελλες και παρατεταμένη ξηρασία. Τα φαινόμενα αυτά επαναλαμβάνονται κάθε χρόνο από το 2017, ενώ παράλληλα παρατηρείται σημαντική επέκταση του ωκεάνιου φαινομένου Λα Νίνια.

Πρόκειται για ένα ψυχρό ρεύμα που μειώνει τη θερμοκρασία της επιφάνειας της θάλασσας στο ανατολικό ισημερινό τμήμα του κεντρικού Ειρηνικού Ωκεανού και παραμένει ενεργό για 5 μήνες τουλάχιστον. Το Λα Νίνια έχει εκτεταμένες επιπτώσεις στον καιρό σε όλο τον κόσμο, ιδιαίτερα στη Βόρεια Αμερική. Μπορεί να επηρεάσει ακόμα και τις εποχές του τυφώνα του Ατλαντικού και του Ειρηνικού ωκεανού.

Αξίζει να σημειωθεί πως ο φετινός Ιούνιος παρά τις υψηλές θερμοκρασίες δεν είναι αυτός που συνέβαλε στη μείωση των πάγων. Σύμφωνα με τα δεδομένα των δορυφόρων, που υπολογίζουν τη μάζα των πάγων τα τελευταία 44 χρόνια, ο Ιούνιος του 2019 προκάλεσε τη μέγιστη μείωσή τους. Όσο για την Ανταρκτική, οι πάγοι μειώνονται σταθερά, αλλά με αργούς ρυθμούς, από το 1980: η διαδικασία αυτή έχει επιταχυνθεί από το 2017.

Τελευταία Νέα