Γιατί στην Ελλάδα πρέπει να βλέπουμε ποδηλατόδρομους μόνο μέσα από ταινίες;

Η Πανεπιστημίου είναι ακόμη σκαμμένη. Αλλά έτσι κι αλλιώς ποδηλατόδρομος εκεί δεν θα γίνει. Το έχει αποφασίσει εδώ και καιρό ο Δήμος Αθηναίων. Γιατί να ενταχθεί το ποδήλατο στο κέντρο της Πρωτεύουσας, ως μέσο μετακίνησης; Σιγά το πράγμα…

Την ίδια στιγμή τα έργα στο Σύνταγμα ολοκληρώθηκαν. Αλλά, ούτε εκεί βέβαια κατασκευάστηκε ποδηλατόδρομος, ενώ είναι εμφανής και η έλλειψη πρασίνου στη μόνιμη πλέον ανάπλαση.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά απολαμβάνω τους ποδηλατόδρομους όχι στην Αθήνα αλλά… στο Όσλο. Όχι δεν επισκέφτηκα τη Νορβηγική Πρωτεύουσα. Αλλά τους είδα και τους θαύμασα στην ταινία που παίζεται αυτή την περίοδο στους κινηματογράφους «Ο χειρότερος άνθρωπος στον κόσμο» (Τhe worst person in the world). Ειδικά στη σκηνή που η πρωταγωνίστρια τρέχει στο Κέντρο της πόλης και όλοι γύρω της είναι «σταματημένοι» σαν αγάλματα – παρεμπιπτόντως εκπληκτική σκηνοθεσία από τον Γιόακιμ Τρίερ – μπορούμε να εντοπίσουμε τους ποδηλατόδρομους που έχει το Όσλο. Είναι μία πόλη που έχει και λόφους και ανηφόρες. Σαν την Αθήνα δηλαδή. Αλλά έχει και ποδηλατόδρομους! Και δεν τους απέκτησε τώρα. Η ταινία είναι γυρισμένη το 2021. Και τι ποδηλατόδρομους. Αρμονικά ενταγμένους μέσα στην πόλη. Δίπλα στο τραμ και στα υπόλοιπα οχήματα.

Μέσα από την ταινία έχει την ευκαιρία κανείς να δει πώς οι αρχές της Νορβηγικής πόλης έχουν προχωρήσει σε έργα και υποδομές έτσι ώστε οι πολίτες να χρησιμοποιούν το ποδήλατο ως μέσο μετακίνησης.

Πραγματικά θαύμασα και απόλαυσα  – μέσα από την ταινία – το ποδήλατο, την ποδηλατική κουλτούρα, και τους ποδηλατόδρομους στο Όσλο.

Για τους Δημάρχους και τις δημοτικές αρχές των ελληνικών μεγαλουπόλεων, τι να πω. Δεν υπάρχει καμία μα καμία απολύτως δικαιολογία να μην προχωρούν σε έργα για το ποδήλατο. Είμαστε στο 2022. Σε κλιματική, περιβαλλοντική και ενεργειακή κρίση.

Είναι κρίμα να θαυμάζουμε τους ποδηλατόδρομους μόνο μέσα από ταινίες…