Παρ’ όλο τον φεμινισμό του δεύτερου κύματος, που δρα ενεργά και με σοβαρό αποτέλεσμα, η εικόνα και μόνο του Ρον Τζέρεμι, την εποχή της ακμής του, αρκεί για να φέρει στο μυαλό τη συστημική μειονεξία των γυναικών και τις ενσωματωμένες δομές εξουσίας της πατριαρχίας.
Ήταν εκεί, στα τέλη της δεκαετίας του ’80, στην αρχή του σουξέ του πορνοστάρ, και ήδη έδειχνε αλλόκοτα έκφυλος. Αυτό ήταν και το νόημά του, άλλωστε. Ο Ρον Τζέρεμι ήταν εκεί για να μπορεί κάθε άντρας, όσο απρόσφορος κι αν ήταν, να πλησιάζει τη στύση του λίγο πιο κοντά στο όνειρο, να μπορεί να έχει όλες τις επιθυμητές γυναίκες που έμπαιναν στην τροχιά του. Ήταν εκεί για να διαβεβαιώσει τους πάντες ότι δεν υπάρχει η φράση «πολύ χαμηλό επίπεδο».
Ένα νέο ντοκιμαντέρ δύο τμημάτων του Channel 4 με τίτλο «Porn King: The Rise and Fall of Ron Jeremy», (Η άνοδος και η πτώση του Ρον Τζέρεμι), δίνει φωνή σε μερικές από τις γυναίκες που αποτέλεσαν αντικείμενο της προσοχής του, εντός και εκτός πλατό, μεταξύ των οποίων και μερικές από εκείνες τις οποίες – σύμφωνα με τη ζωντανή μαρτυρία τους – βίασε. Ο Τζέρεμι βρίσκεται στη φυλακή και περιμένει, αν κριθεί ιατρικά ικανός από τους ειδικούς, να δικαστεί για 34 κατηγορίες. Αυτές περιλαμβάνουν 12 κατηγορίες για βιασμό, μεταξύ των οποίων και ενός 15χρονου κοριτσιού το 2004, βίαιο στοματικό σεξ, διείσδυση με ξένο αντικείμενο και σοδομισμό, με την τελευταία να φέρεται να έλαβε χώρα το 2020. Ο Τζέρεμι αρνείται τις κατηγορίες.
Το ντοκιμαντέρ ακολουθεί το θλιβερό, καταθλιπτικό μοτίβο που μας έχει γίνει οικείο μέσα από ταινίες όπως «Surviving R Kelly», «Jimmy Savile: A British Horror Story», αναρίθμητα προγράμματα για τον Jeffrey Epstein και το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής αληθινών εγκλημάτων του Netflix. Ένας άνδρας-αρπακτικό χρησιμοποιεί τη γοητεία/τον πλούτο/τη δύναμή του/έναν συνδυασμό αυτών για να κακοποιήσει τις γυναίκες γύρω του, είτε αγνοώντας είτε επιτρέποντας το από τους υπαλλήλους του, είτε επωφελούμενος από τη θέση του. Μένει ανενόχλητος για δεκαετίες, ενώ οι γυναίκες αναζητούν την ασφάλεια να μιλήσουν και στη συνέχεια πρέπει να παλέψουν για να ακουστούν και να τις πάρουν στα σοβαρά. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες σε τέτοιες καταστάσεις πολλαπλασιάζονται, φυσικά, απροσμέτρητα όταν πρόκειται για γυναίκες στη βιομηχανία του πορνό. Η ιδέα ότι «αν κάποιος συναινεί στο σεξ μια φορά, ουσιαστικά έχει συναινέσει για πάντα και με οποιονδήποτε» κυριαρχεί με ιδιαίτερα σκληρό τρόπο όταν η γυναίκα κάνει σεξ για να ζήσει. Οι κανόνες ανατρέπονται και η λεπτότητα της ενδημικής προκατάληψης είναι πάντα σε έλλειψη.
Η πρώην πρωταγωνίστρια ταινιών ενηλίκων Ginger Lynn λέει ότι ο Τζέρεμι τη βίασε το 1983, αφού εκείνη και ο τότε φίλος της αρνήθηκαν να τον αφήσουν να συμμετάσχει σε μια ερωτική σκηνή που είχαν γυρίσει νωρίτερα εκείνη την ημέρα. Την επόμενη μέρα, στα 21α γενέθλιά της, τον χρησιμοποίησε ως αντικαταστάτη της τελευταίας στιγμής για μια άλλη ερωτική σκηνή μαζί της, αν και ήταν πάντα στη λίστα με τα «όχι» της. «Δεν ήθελα να γ@μήσω τον Ρον – ήταν γέρος, τριχωτός, βρωμερός», θυμάται. «Και νόμιζε ότι ήταν αστείος».
Η γεννημένη και μεγαλωμένη στο Μπρίστολ Lianne Young μετακόμισε στις ΗΠΑ στις αρχές της δεκαετίας του ‘20 στην αλλαγή της χιλιετίας για να εργαστεί στη βιομηχανία πορνό. «Ήξερα ότι δεν θα έκανα ποτέ σκηνή με τον Ρον Τζέρεμι», λέει. «Ο άνθρωπος είναι γκροτέσκος». Περιγράφει ότι συνομιλούσε με κόσμο σε ένα πάρτι της βιομηχανίας όταν ήρθε από πίσω της, την έσπρωξε πάνω από ένα τραπέζι και έχωσε το πέος του μέσα της. Όλα αυτά κράτησαν περίπου τέσσερα ή πέντε δευτερόλεπτα. Η σιωπή των θεατών παραμένει εκκωφαντική.
Υπάρχουν επίσης μαρτυρίες για άλλες επιθέσεις. Η podcaster Siouxsie Q περιγράφει μια ιδιαίτερα βίαιη σκηνή από την οποία γλίτωσε με ματωμένα εσώρουχα αφού της πρότεινε να πάνε «κάπου πιο ήσυχα» για μια συνέντευξη που του είχε ζητήσει.
Οι υπερασπιστές του, μεταξύ των οποίων και ο ενοχλητικά χυδαίος «πορνοπαπάς» Craig Gross, προσκομίζουν ελαφρυντικά στοιχεία. Υπάρχουν «θολές γραμμές» σε μια βιομηχανία όπου το να αγγίζεις και να σε αγγίζουν οι θαυμαστές που συναντάς είναι αναμενόμενο. Υπάρχουν τα χρόνια της λατρείας που θολώνουν την κρίση του Τζέρεμι. Ή απλώς επιμένουν ότι ο «χαζοχαρούμενος» που γνωρίζουν απλά δεν είναι ικανός για οποιαδήποτε ανάρμοστη συμπεριφορά.
Αρκετοί από αυτούς διερωτώνται γιατί η Lynn συνεργάστηκε με τον Jeremy περισσότερες από μία φορές μετά τον υποτιθέμενο βιασμό. «Έκανα μια βλακεία προσπαθώντας να κλείσει το θέμα», λέει η ίδια -μια παρόρμηση που θα αναγνωρίσει όποιος έχει προσπαθήσει απεγνωσμένα να εξομαλύνει ένα τρομερό ζήτημα, ακόμα και εις βάρος του.
Το ντοκιμαντέρ δίνει δίκαιο χρόνο και βαρύτητα σε κάθε πλευρά και αφήνει στον θεατή να αποφασίσει ποια βρίσκει πιο πειστική. Οι γυναίκες που συμμετέχουν στην υπόθεση εναντίον του ταλαντεύονται μεταξύ οργής και κούρασης. Η οργή ενός διαφορετικού είδους φουσκώνει περιστασιακά κάτω από τις περισσότερες συνεντεύξεις και με τους άλλους συμμετέχοντες, όπως με τον πάστορα όταν βροντοφωνάζει «αφήστε με να τελειώσω τη γαμημένη κουβέντα».
Καταθλιπτικό και οδυνηρό, ναι. Αλλά και τρομακτικό, επίσης. Αναμένοντας τη συνέχεια.