Αναζήτηση
Την άνοδο της ακροδεξιάς και του νεοφασιστικού ρεύματος στην Ιταλία εξετάζει ρεπορτάζ του Guardian στο Σέστο Σαν Τζοβάνι στη Λομβαρδία, δίπλα στο Μιλάνο. Στη συγκεκριμένη περιοχή για δεκαετίες είχε μεγάλη δύναμη η αριστερά.
Ωστόσο, αυτή τη στιγμή το κόμμα της Τζόρτζια Μελόνι μπορεί να πάρει ακόμα και το 30% στις εκλογές της Κυριακής.
Αυτό υποστηρίζει περιχαρής ο Μικέλε Ρούσο, ακροδεξιός από τη δεκαετία του 1990 και μέλος των Αδελφιών της Ιταλίας από το 2012. «Ξεκινήσαμε από το 1,9% των ψήφων τότε» λέει στον Guardian. «Νόμιζα ότι δεν υπήρχε περίπτωση να πάρουμε ποτέ πάνω από 10%. Τώρα πλησιάζουμε το 30%».
Καθώς κάποιος φωνάζει μια προσβολή από ένα διερχόμενο αυτοκίνητο, υπάρχει γενικό γέλιο από την ομάδα των μελών του κόμματος που μοιράζει προεκλογικό υλικό. «Δεν θέλουν να αναγνωρίσουν ότι οι καιροί έχουν αλλάξει εδώ γύρω. Είναι ακόμα σε πένθος!», λέει ειρωνικά.
«Στάλινγκραντ»
Η βορειότερη στάση της γραμμής M1 του μετρό του Μιλάνου, μακριά από τον καθεδρικό ναό Ντουόμο και τη Σκάλα, το Σέστο ήταν κάποτε απαγορευμένη ζώνη για τους δεξιούς. Με το παρατσούκλι «Στάλινγκραντ», οι δρόμοι και τα αστικά κτίρια του μαρτυρούν ακόμα τη χαμένη εποχή, όταν το τοπικό Κομμουνιστικό Κόμμα «διοικούσε» την περιοχή, με την υποστήριξη τεράστιων εργατικών δυνάμεων που απασχολούνταν σε τέσσερα εργοστάσια μεταλλουργίας, σημειώνει ο Guardian.
Αλλά ένας διαφορετικός πολιτικός άνεμος πνέει τώρα από τη δημοτική βιβλιοθήκη που φέρει το όνομα του Καρλ Μαρξ. Την Κυριακή, σε μια από τις πιο ενδιαφέρουσες κούρσες στις γενικές εκλογές της χώρας, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το Σέστο βρίσκεται στα πρόθυρα να εκλέξει την Ιζαμπέλα Ραούτι, την κόρη του Πίνο Ραούτι, ενός από τους σημαντικότερους νεοφασίστες του 20ού αιώνα στην Ιταλία, και από τα πιο υψηλόβαθμα στελέχη του κόμματος της Μελόνι. 
Πριν από πέντε χρόνια υπήρξε το πρώτο «καμπανάκι». Το Σέστο εξέλεξε τον πρώτο δεξιό δήμαρχο της μετά από δεκαετίες αδιάλειπτης διακυβέρνησης από την αριστερά. Το διακύβευμα, δεδομένης της ιδιότητας της πόλης ως μια από τις βασικές έδρες που θα επηρεάσουν την κούρσα για τη Γερουσία της Ιταλίας, δύσκολα θα μπορούσε να είναι υψηλότερο.
Απέναντι από τη Ραούτι, θα βρεθεί ο Εμανουέλε Φιάνο, υποψήφιος της κεντροαριστεράς, του οποίου ο πατέρας ήταν επιζών του Άουσβιτς.
Σε δύσκολη θέση οι μετανάστες και οι μουσουλμάνοι
Το άρθρο του Guardian φιλοξενεί και την άποψη της Σαμαρκάντα Αμπού Ελ Κέιρ, ερευνήτρια μιας δημοφιλούς τηλεοπτικής εκπομπής, η οποία έχει ζήσει στο Σέστο το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της.
Μισή Ιταλίδα και μισή Αιγύπτια, παρακολουθεί με τρόμο την άνοδο της Μελόνι και την εκστρατεία της Ραούτι. «Με τρομάζει η κατεύθυνση του ταξιδιού», λέει. «Στο Σέστο τον τελευταίο καιρό, και όχι μόνο εδώ, μπορείς να νιώσεις μια μεταβαλλόμενη ατμόσφαιρα στην καθημερινή ζωή. Η εκστρατεία κατά του τζαμιού, ειδικότερα, ήταν τόσο οδυνηρή. Είμαι μια Ιταλίδα πολίτης που έχει την ελευθερία να υιοθετεί την πίστη που επιλέγει. Γιατί πρέπει να προσεύχομαι σε ένα είδος κοντέινερ;», αναρωτιέται.
«Η μητέρα μου είναι Ιταλίδα. Αλλά επειδή φοράω μαντήλα δεν μου συμπεριφέρονται ποτέ ως Ιταλίδα. Η ακροδεξιά μιλάει για την ανάγκη ενσωμάτωσης των μεταναστών και στη συνέχεια κάνει ό, τι μπορεί για να καταστήσει αδύνατη την ενσωμάτωση», τονίζει.
«Όταν πρόκειται για στέγαση και θέσεις εργασίας, λέει, «η προσέγγιση «πρώτα οι Ιταλοί» είναι κυρίαρχη», σημειώνει. «Αν είσαι μετανάστης, τότε το μήνυμα είναι «μια λάθος κίνηση και θα σε πετάξουν έξω». Αυτό δεν συμβαίνει μόνο εδώ στο Σέστο, αν και ίσως η εχθρότητα της πολιτικής να είναι πιο ανοιχτή εδώ. Συμπάσχω με τους απλούς ανθρώπους που παλεύουν με λογαριασμούς και οικονομικές δυσκολίες και έχουν λίγες επιλογές. Αλλά οι πολιτικοί πρέπει να σταματήσουν να κατηγορούν τους μετανάστες, τα άτομα ΛΟΑΤ και άλλες μειονότητες για την αποτυχία της οικονομικής πολιτικής ετών», λέει χαρακτηριστικά.
