Δεν είναι η παλαιότερη μελωδία του κόσμου, αλλά είναι το παλαιότερο ολοκληρωμένο τραγούδι και μάλιστα έχει γραφεί στην κοινή ελληνική.
Πρόκειται για τη σύνθεση «Ο Επιτάφιος του Σεικίλου», το οποίο αποδίδεται στον Σείκιλο που έζησε στις Τράλλεις της Μικράς Ασίας, περίπου κατά τον 2 αιώνα π.Χ.
Οπως πιστεύεται, ο Σείκιλος έγραψε το τραγούδι αυτό γύρω στο 200 π.Χ.
Το παλαιότερο τραγούδι έχει ηλικία 3.400 χρόνων. Χρονολογείται περίπου στο 1.400 π.Χ. Βρέθηκε στη Συρία, στην πόλη Ουγκαρίτ (σημερινή Ρας Σάμρα). Είναι γραμμένο στην αρχαία γλώσσα των Χούριαν. Η Ρας Σάμρα βρίσκεται στα παράλια της Μεσογείου, στις ακτές της Συρίας.
Αποτελεί σημαντικό εύρημα καθώς μας δείχνει πως η μουσική κλίμακα κι η αρμονία είναι πολύ παλαιότερη απ΄όσο νομίζαμε.
Το τραγούδι του Σεικίλου
Ο Σείκιλος έγραψε το τραγούδι του σε μια πέτρα, κυλινδρική, ύψους 40 εκατοστών. Στην κορυφή αναφέρεται ο συνθέτης, σε ένα επίγραμμα 12 λέξεων και ο σκοπός για τον οποίο γράφτηκε το τραγούδι.
Επίγραμμα:
«Εγώ η πέτρα, είμαι μια εικόνα. Με έβαλε εδώ ο Σείκιλος, ως διαχρονικό σήμα αθάνατης μνήμης».
Παρακάτω υπάρχουν οι στίχοι του τραγουδιού:
«Όσο ζεις λάμπε, καθόλου μη λυπάσαι.
Για λίγο διαρκεί η ζωή.
Ο Χρόνος απαιτεί την πληρωμή του».
Η στήλη βρέθηκε το 1873 στο Αϊδίνιο – τις αρχαίες Τράλλεις- της Μικράς Ασίας. Χάθηκε στη Μικρασιατική Καταστροφή. Αλλά εντοπίστηκε ξανά στην αυλή μιας τουρκικής οικογένειας. Η νοικοκυρά είχε κόψει τη βάση για ανθοδοχείο. Φιλοξενείται τώρα στη Δανία, στο Εθνικό Μουσείο της Κοπεγχάγης.