Γυμναστήρια, αίθουσες γιόγκα, ψυχολόγοι, «ολιστική φοιτητική μέριμνα»… Εναν χρόνο νωρίτερα, κανένας στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας δεν καταλάβαινε πως ο όρος «ολιστική» μπορεί να συνδεθεί με την έννοια της φοιτητικής μέριμνας. Σήμερα ωστόσο όλοι τη θεωρούν πια δεύτερη φύση τους. Η πολιτική αυτή οδήγησε το Ιδρυμα στη δική του «επανάσταση του αυτονόητου». Και η λειτουργία του σήμερα φέρνει πια στο μυαλό έναν χαρακτηρισμό που δύσκολα συνδέουμε με τα Ιδρύματα ανώτατης εκπαίδευσης στη χώρα μας: Νοικοκυρεμένη…
Στην περίπτωση του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας μάλιστα φαίνεται ότι γράφτηκε ένα επιτυχημένο «κεφάλαιο» της συγχώνευσης πανεπιστημίων και ΤΕΙ, η οποία επανεκκίνησε την εκπαιδευτική του «μηχανή» και το οδήγησε σε νέα πορεία.
Η πρώτη απόφαση της Συγκλήτου του Ιδρύματος για το θέμα των φοιτητικών του εστιών ελήφθη πριν από δύο χρόνια, αλλά με τις πολιτικές της καραντίνας εφαρμόστηκε σε μικρότερο βαθμό πέρυσι και πλήρως κατά τη φετινή ακαδημαϊκή χρονιά.
Τρεις κανόνες για να μείνεις
Πώς λειτουργούν οι φοιτητικές εστίες του;
Κατ’ αρχήν οι νέοι και οι νέες που μένουν σε αυτές έχουν στο μυαλό τους τρεις κανόνες:
– Με την έναρξη της χρονιάς καταβάλλουν ένα ποσό 100 ευρώ ο καθένας στο Ιδρυμα. Τα χρήματα αυτά «επιστρέφονται» σε αυτούς μέσω των προγραμμάτων φοιτητικής μέριμνας.
– Για να μείνουν στις φοιτητικές εστίες του Ιδρύματος πρέπει να έχουν περάσει τα μισά μαθήματα του κάθε έτους.
– Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η συμπλήρωση ιδιωτικού συμφωνητικού κάθε χρονιά με το Ιδρυμα στο οποίο αναφέρονται οι υποχρεώσεις των νέων και φυσικά οι ίδιοι δεσμεύονται για την κάλυψη φθορών για τις οποίες πιθανώς ευθύνονται οι ίδιοι.
Είναι αυτονόητο ότι απαγορεύονται επινοικιάσεις δωματίων ή άλλη χρήση τους και όποιος διαπιστώνεται ότι το έχει κάνει αποχωρεί από τις φοιτητικές εστίες άμεσα. Οι φοιτητές και φοιτήτριες του Ιδρύματος τηρούν τις οδηγίες του εσωτερικού κανονισμού του Ιδρύματος στα θέματα ασφάλειας και υγείας, ενώ ενημερώνουν το Τμήμα Φοιτητικής Μέριμνας για τυχόν παραβατικές συμπεριφορές που μπορεί να πέσουν στην αντίληψή τους.
«Αρχικά μιλήσαμε για ολιστική υποστήριξη όλου του ανθρώπινου δυναμικού του πανεπιστημίου μας» λέει η αντιπρύτανης του Ιδρύματος και αρμόδια για θέματα φοιτητικής μέριμνας Μαρία Σπύρτου. «Αυτή περιλαμβάνει ένα σύνολο υπηρεσιών και δράσεων, όπως αθλητικές δραστηριότητες, πληροφόρηση, υπηρεσίες πρόληψης, συμβουλευτικής και ψυχολογικής» αναφέρει.
«Κάναμε το μεγάλο βήμα»
«Οταν συγχωνεύτηκαν τα δύο Ιδρύματα είπαμε να αφήσουμε τη μιζέρια πίσω» συνεχίζει χαριτολογώντας. «Και κάναμε το μεγάλο μας βήμα».
«Πώς το πετύχατε;» μοιάζει η αυτονόητη ερώτηση.
«Η αλήθεια είναι ότι δεν είχαμε ποτέ προβλήματα βαριάς εγκληματικότητας» λέει η κυρία Σπύρτου. «Τα προβλήματα αυτά εμφανίζονται όταν δεν κάνεις κάτι για πολλά χρόνια και αφήνεις το πρόβλημα να ριζώσει. Στο παλιό καθεστώς λειτουργίας τους οι φοιτητικές μας εστίες είχαν για παράδειγμα παλιούς φοιτητές που έμεναν εκεί έως και δέκα χρόνια, αλλά στην πραγματικότητα ήταν εξαφανισμένοι. Τι μπορούσαμε να κάνουμε με αυτό το πρόβλημα; Το προσωπικό φοβόταν. Και εμείς δεν ξέραμε τι γινόταν μέσα σε αυτά τα δωμάτια. Εκεί αποφασίσαμε ότι πρέπει να δράσουμε άμεσα» διηγείται. «Κινηθήκαμε χωρίς να καλέσουμε την αστυνομία φυσικά, καθώς αυτό είναι τελείως έξω από τη νοοτροπία μας» συνεχίζει η αντιπρύτανης του Ιδρύματος. «Με υπομονή, σεβασμό, ψάξαμε να βρούμε αυτά τα παιδιά, μιλήσαμε μαζί τους, τελικά έφυγαν. Κατάλαβαν ότι το δωμάτιο αυτό δεν είναι δικό τους. Το παρέχει η πολιτεία για τους νέους που δεν μπορούν να μείνουν αλλού όσο σπουδάζουν. Ο καθένας πρέπει να ξέρει ότι του χρόνου μπορεί το δωμάτιο να το πάρει κάποιος άλλος, πιο αδύναμος από αυτόν, που το έχει περισσότερο ανάγκη. Δεν πρέπει ποτέ να δείχνεις σκληρό πρόσωπο στους νέους, αλλά πρέπει να τους διδάσκεις ότι υπάρχουν κανόνες…».
«Ολα αυτά δεν είναι καν επαναστατικά» προσθέτει η αντιπρύτανης του Ιδρύματος. «Είναι απλά το αυτονόητο».
Οποιος θέλει μπορεί
Ετσι, τελικά η φοιτητική στέγη στο Ιδρυμα έγινε μέρος της «ολιστικής μέριμνάς» του, όπως λένε οι εκπρόσωποι της διοίκησής του. Αυτή περιλαμβάνει δωρεάν αθλητικά προγράμματα, γυμναστήρια σε όλες τις εστίες, μαθήματα γιόγκα, κολυμβητήρια, ψυχολογική υποστήριξη.
«Και τα αθλήματα;» ρωτάμε.
«Φροντίζουμε να οργανώνουμε αθλητικές δραστηριότητες σε όλες τις πόλεις» συνεχίζει η κυρία Σπύρτου. «Οπου δεν μπορούμε εμείς, κάνουμε συμφωνίες με αυτούς που μπορούν. Για παράδειγμα, στην Καστοριά με ομίλους οργανώνουμε προγράμματα κωπηλασίας. Στην Πτολεμαΐδα, που έχει το καλύτερο κολυμβητήριο της Δυτικής Μακεδονίας, εγκαταστήσαμε μηχανήματα για να μπορούν να κάνουν χρήση οι φοιτητές και οι φοιτήτριές μας. Συγκεκριμένα, συνεργαζόμαστε με τον Δήμο Κοζάνης (για μια αίθουσα ψυχολόγου και γιόγκα), με τον Δήμο Εορδαίας, στο κολυμβητήριο του οποίου «φιλοξενούνται» νέα όργανα γυμναστικής του πανεπιστημίου, στην Καστοριά, όπου συνεργαζόμαστε με τον Ναυτικό Ομιλο Καστοριάς καθώς και με τον Αθλητικό Ομιλο Αντισφαίρισης Καστοριάς».
«Για τα θέματα θέρμανσης;» είναι η επόμενη ερώτηση.
«Ως πόλη της Βορείου Ελλάδας είμαστε γενικά οργανωμένοι απέναντι στο κρύο. Βέβαια έχουμε κάποια βορεινά δωμάτια ακόμη που θέλουν μόνωση και είμαστε υπ’ ατμόν γιατί ξέρουμε ότι θα δημιουργήσουν προβλήματα. Δεν το αφήνουμε. Οσο μπορούμε το παλεύουμε» λέει η κυρία Σπύρτου.
«Ηλεκτρονική» δήλωση ζημιών
Οι φοιτητικές εστίες του Ιδρύματος διαθέτουν και… ηλεκτρονική τεχνική «οδό», αφού όλα τα προβλήματα που προκύπτουν δηλώνονται στο Διαδίκτυο. Ετσι, μόλις εντοπιστεί μια ζημιά, οι κάτοικοι του δωματίου το δηλώνουν και μέσα σε δύο ημέρες διορθώνεται. «Θέλουμε να τους δείξουμε ότι πρέπει να νιώθουν σεβασμό για τον χώρο και οι ίδιοι αξιοπρέπεια ως φοιτητές, καθώς δεν τους λείπει τίποτα από τις άμεσες καθημερινές τους ανάγκες.
Το Ιδρυμα εγκαινιάζει φέτος και τα νέα κτίρια της Πολυτεχνειούπολής του στην Κοζάνη, σε μια μεγάλη έκταση στην οποία σύντονα θα γίνουν και νέα έργα, ενώ σχεδιάζει και πρόγραμμα ενεργειακής κάλυψής του, που βρίσκεται σε εξέλιξη. Σύντομα ξεκινούν έργα ανακαίνισης και στη Σχολή Καλών Τεχνών του.