Κοινότητες μεννονιτών, μιας ομάδας χριστιανών που προτιμούν μια απλή ζωή στη φύση, έχουν εξελιχθεί σε αξιοσημείωτη αιτία αποδάσωσης στον περουβιανό Αμαζόνιο, έχοντας καταστρέψει από το 2017 έκταση σχεδόν ίση με το Μανχάταν.
Η εκτίμηση προέρχεται από την οργάνωση MAAP που παρακολουθεί το δάσος, σύμφωνα με την οποία η αποδάσωση κοντά σε καταυλισμούς μεννονιτών έφτασε φέτος τα 6.590 στρέμματα, από τα 984.000 στρέμματα που χάθηκαν το 2022 στον περουβιανό Αμαζόνιο.
Οι μενοννίτες αναβαπτιστές, ομάδα διάσπαρτη σε όλο τον κόσμο, είναι μέλη μιας κλειστής αίρεσης πιστών που υποστηρίζουν ότι η επέκταση των καλλιεργειών τους είναι θέλημα Θεού.
Τα οικογενειακά χωράφια και η παράνομη εξόρυξη χρυσού ευθύνονται για το 99% της φετινής αποδάσωσης στον περουβιανό Αμαζόνιο, ωστόσο ο διευθυντής της MAAP Ματ Φάινερ δήλωσε στο Reuters ότι η καταστροφή του δάσους γύρω από τους καταυλισμούς μεννονιτών χρήζει διερεύνησης.
«Το μεγαλύτερο μέρος της αποψίλωσης στον περουβιανό Αμαζόνιο είναι μικρής κλίμακας. Όμως η ύπαρξη μιας οντότητας που ευθύνεται για τόση αποψίλωση είναι μάλλον σπάνια» είπε.
Από το 2017, εκτιμά η οργάνωση, οι αποψιλωμένες εκτάσεις που συνδέονται με τις κοινότητες μεννονιτών έφτασαν τα 48.000 στρέμματα, τα τέσσερα πέμπτα της έκτασης του Μανχάταν.
Στο Περού ανήκει το δεύτερο μεγαλύτερο κομμάτι του τροπικού υγρού δάσους του Αμαζονίου, μετά την Βραζιλία. Η ζούγκλα του Περού είναι αραιοκατοικημένη και απομονωμένη, κάτι που βοήθησε στη διατήρησή της.
Όπως ανέφερε το Mongabay, οργανισμός περιβαλλοντικής ειδησεογραφίας, οι καταυλισμοί των μεννονιτών ερευνώνται από τις περουβιανές αρχές για τη φερόμενη παράνομη αποψίλωση.
Το ίδιο έχει συμβεί και στο Μεξικό σχετικά με αποψίλωση στο δάσος Μάγια, το μεγαλύτερο τροπικό δάσος της Βόρειας Αμερικής.