Για εκείνους που έχουν καλό… μνημονικό δεν αποτελεί έκπληξη. Ο Μίτσελ δεν είναι από εκείνους που κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους. Ξέρει καλά (πάντα ήξερε) και όσα λέγονται και όσα γράφονται για τον ίδιον και την ομάδα του, ειδικά έπειτα από το σοκ της Δευτέρας. Από την εντός έδρας ήττα με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ, που έστειλε τον Ολυμπιακό στο -10 από την κορυφή του βαθμολογικού πίνακα.
Διόλου τυχαία λοιπόν όσα θέλησε να βάλει στο… τραπέζι ο Μίτσελ μέσα από τις καθιερωμένες δηλώσεις των προπονητών πριν από τις Super League αναμετρήσεις. Μηνύματα προς πάσα κατεύθυνση, με πρώτο αποδέκτη τα ίδια τα αποδυτήρια στον Ρέντη.
«Σε καμία περίπτωση δε θα συμφωνήσω με τίποτα που λέγεται εναντίον των ποδοσφαιριστών μου. Θα τους δικαιολογώ και θα τους υπερασπίζομαι πάντα γιατί πρέπει όλοι να καταλάβουμε πως ό,τι και να συμβαίνει όλοι βρισκόμαστε εδώ με τις καλύτερες προθέσεις και σκοπό να βοηθήσουμε τον Ολυμπιακό. Αυτό αφορά και τους παίκτες και τον προπονητή» είπε.
«Όλοι γνωρίζουμε πως βρισκόμαστε σε μια κακή κατάσταση, όμως αν συνεχίσουμε να δίνουμε σημασία στο τι λέγεται για μας από έξω τότε θα τρελαθούμε. Θα πρέπει να συγκεντρωθούμε μόνο στη δουλειά μας. Επίσης ξέρω τι συμβαίνει έξω από την ομάδα. Ο καλύτερος είναι πάντα αυτός που δεν παίζει και αυτό είναι κάτι που συμβαίνει από πολύ παλιά στο ποδόσφαιρο» πρόσθεσε σε άλλο σημείο της συνέντευξής του, αλλά ουσιαστικά υπό τον ίδιον παρονομαστή.
Δεν έχει άδικο ο Μίτσελ. Αντίθετα έχει μπόλικη πείρα για να καταλάβει πως ο μοναδικός τρόπος για να βγει ο Ολυμπιακός από αυτήν την όχι συνηθισμένη κατάσταση είναι και ο ίδιος αλλά και οι ποδοσφαιριστές του να γυρίσουν στην ίδια σελίδα.
Να κλείσουν τα αυτιά τους και να προσπαθήσουν να αλλάξουν την κατάσταση. Μια διαδικασία που προφανώς εδώ και καιρό έχει πλέον και ψυχολογικές προεκτάσεις, αλλά που από τη φύση της είναι και παραμένει ποδοσφαιρική.
Ο τρεις φορές πρωταθλητής χρειάζεται νίκες. Και οι νίκες αυτήν τη στιγμή δε θα έρθουν με συζήτηση, αλλά με βελτίωση σε κάποιους βασικούς τομείς. Δε γίνεται ο Ολυμπιακός έπειτα από 8 αγωνιστικές στο πρωτάθλημα να σκοράρει 1 γκολ κάθε 8.3 τελικές και να δέχεται 1 γκολ κάθε 7.1 για παράδειγμα.
Δε γίνεται για να βάλει στο σακούλι ένα τρίποντο να χρειάζεται τουλάχιστον 2 γκολ ως εδώ, ούτε βεβαίως να χάνει επτά βαθμούς (Αστέρας, Βόλος, ΠΑΟΚ) σε ματς όπου η στατιστική κατέγραψε σχεδόν τετραπλάσιες τελικές σε σχέση με των αντιπάλων (43-11).
Είναι όλα αυτά αγωνιστικά θέματα που απλώνονται σε ολόκληρο το μήκος του γηπέδου. Και δεδομένα δε λύνονται όλα μαζί. Πρέπει όμως να γίνει από κάπου μια αρχή. Ο Μίτσελ είναι Ισπανός, και μάλιστα μεγαλωμένος σε έναν ποδοσφαιρικό οργανισμό όπως η Ρεάλ.
Οι περισσότεροι ισπανοί προπονητές εκτιμούν ότι οι μεγάλες ομάδες κερδίζουν τα παιχνίδια από την επίθεση. Η συγκεκριμένη λογική ταιριάζει γάντι στη φιλοσοφία του Ολυμπιακού και του κοινού του. Δεν είναι όμως σε καμία περίπτωση η ενδεδειγμένη λύση σε αυτήν τη συγκυρία.
Το πρώτο βήμα γίνεται από την άμυνα. Και η άμυνα ως εδώ είναι ο υπ’ αριθμόν 1 μπελάς. Αν μετρήσει κανείς σε πόσα ματς ως εδώ οι Ερυθρόλευκοι βρέθηκαν να κυνηγούν στο σκορ ή σε πόσα συναντήθηκαν με μια αλλαγή αποτελέσματος στο φινάλε θα το καταλάβουν. Φαίνονται σε κοινή θέα τα μεγάλα ατομικά λάθη (αυτογκόλ κ.λπ.).
Δε φαίνονται όμως οι προϋποθέσεις μέσα από τις οποίες ο αντίπαλος κάνει ζημιά. Επτά γκολ παθητικό στη Super League σε 8 αγωνιστικές. Πέρσι χρειάστηκαν 10. Πρόπερσι 16! Γιατί; Μα κυρίως γιατί ο Ολυμπιακός το επιτρέπει πια. Έχει δεχτεί ήδη 55 τελικές στο πρωτάθλημα (κάτι σε 7 ανά παιχνίδι) ακριβώς νιώθοντας ως μεγάλη του ανάγκη να επιτεθεί (99 τελικές). Αυτό όμως λέει ως εδώ σχεδόν ένα γκολ παθητικό ανά παιχνίδι.
Η αμυντική λειτουργία δεν είναι δουλειά των αμυντικών. Είναι μια υπόθεση τακτικής που αφορά πρωτίστως την οπτική του προπονητή. Εξ ου και η εύκολη διαπίστωση πως είναι το «πρώτο» που αλλάζει σε μια ομάδα.
Ο Μίτσελ ως εδώ έχοντας αντίπαλο και τους πολλούς τραυματισμούς σημαντικών ποδοσφαιριστών δεν το έχει καταφέρει. Δεν υπάρχει όμως άλλος χρόνος. Αν όντως εννοεί πως εκείνος και οι ποδοσφαιριστές του θα κλείσουν τα αυτιά τους, πρέπει να δώσουν έμφαση σε αυτόν τον τομέα. Εν ανάγκη ας έρθουν και… άσχημες νίκες σε πρώτη φάση. Και αυτές άλλωστε τρεις βαθμούς προσφέρουν…