Απόλυτα ταυτισμένος με τον ρόλο του κακού του ελληνικού κινηματογράφου, παρά το γεγονός ότι στην πραγματική ζωή ήταν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που έδειχνε στην μεγάλη οθόνη. Ο λόγος για τον Νίκος Τσαχιρίδης, ο οποίος έγραψε τη δική του ιστορία στο ελληνικό σινεμά.

Οι σύγχρονοί του τον περιγράφουν ως ένα μοναχικό και κλειστό, αλλά ιδιαίτερα ευαίσθητο άτομο του οποίου τα ενδιαφέροντα και οι ανησυχίες δεν περιορίζονταν στο σινεμά.

Παράλληλα, εκτός από ρόλους, συνήθως των σκληρών, ή ακόμα και μισητών χαρακτήρων, ασχολήθηκε με την μουσική και το ποδόσφαιρο.

Ο Νίκος Τσαχιρίδης γεννήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 1933. Παιδί του ποντιακού ξεριζωμού και ορφανός από πατέρα, βγήκε από πολύ μικρός στη σκληρή βιοπάλη της ζωής και δούλευε στην οικοδομή.

Σε ηλικία 19 ετών έκανε την πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο, στην ταινία «Η Φλόγα της Ελευθερίας» του Παναγιώτη Σπύρου, ενώ ακολούθησε η συμμετοχή του στη «Μαγική πόλη», το 1954, όπου ο Νίκος Κούνδουρος του είχε δώσει ένα μικρό ρόλο, σύμφωνα με την ιστοσελίδα sansimera.gr.

Επιβλητικός και με βλέμμα οργισμένο, εμφανίστηκε σε περισσότερες από 130 ταινίες, τόσο του ασπρόμαυρου, όσο και του έγχρωμου ελληνικού κινηματογράφου, από τον «Ουρανό» του Τάκη Κανελλόπουλου (1963) και το «Δρόμο της Κορίνθου» του Κλοντ Σαμπρόλ (1967) μέχρι τα «Παιδιά του Διαβόλου» του Νίκου Μαστοράκη (1976) και την «Υπόγεια Διαδρομή» του Απόστολου Δοξιάδη (1983).

Στις περισσότερες ταινίες έπαιζε ρόλους «σκληρού», με τόσο πειστικό τρόπο, που δικαιολογημένα θεωρείται ένας από τους πιο αναγνωρίσιμους «σκληρούς» του ελληνικού κινηματογράφου.

Εκτός από ηθοποιός, υπήρξε κι ένας από τους καλύτερους κασκαντέρ, με συμμετοχές σε διεθνείς παραγωγές. Υπήρξε ποδοσφαιριστής και μέλος του ΠΣΑΠ. Ήταν αυτός που έμαθε τα μυστικά της μπάλας στον Στράτο Τζώρτζογλου, πρωταγωνιστή της ταινίας του Παντελή Βούλγαρη «Η Φανέλα με το 9».

Όταν έσβηναν τα φώτα ο Νίκος Τσαχιρίδης ήταν ένας άλλος άνθρωπος. Περιγράφεται ως χαμογελαστός και με κοινωνικές ευαισθησίες, τις οποίες τις εμφάνιζε παίζοντας πολύ συχνά κιθάρα ή την αγαπημένη του φυσαρμόνικα σε πολλές συναυλίες φιλανθρωπικού χαρακτήρα, ενώ το ίδιο μονοπάτι ακολούθησε και ως ποδοσφαιριστής.

Ο Νίκος Τσαχιρίδης έμεινε ενεργός μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα, με τελευταίες καταγεγραμμένες παρουσίες στο σίριαλ του Μανούσου Μανουσάκη «Αθώος ή ένοχος: Το όνομά μου είναι Τζώνυ» που προβλήθηκε από τον ΑΝΤ1 το 2000 και στο φιλμ «Επιστροφή των καθαρμάτων» με πρωταγωνιστή τον Απόστολο Σουγκλάκο.

Μπαίνοντας την τελευταία στροφή της ζωής του αντιμετώπισε προβλήματα υγείας, με χειρότερο χτύπημα αυτό του Αλτσχάιμερ. Πέρασε τα χρόνια του από το 2012 μέχρι τον θάνατό του το 2015 σε ηλικία 83 ετών, στο σπίτι του στα Μελίσσια, χωρίς πολλές επαφές με τον υπόλοιπο κόσμο.