Ο Αμερικανός πρόεδρος, Τζο Μπάιντεν, έχασε την ψυχραιμία του κατά τη διάρκεια μιας τηλεφωνικής επικοινωνίας που είχε τον Ιούνιο με τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι, όταν ο πρόεδρος της Ουκρανίας ζήτησε περισσότερη βοήθεια από τις ΗΠΑ, μετέδωσε το αμερικανικό τηλεοπτικό ειδησεογραφικό δίκτυο NBC.
Διαβάστε επίσης: Foreign Affairs: Η στρατηγική Μπάιντεν οδηγεί σε παντοτινό πόλεμο
Ήταν 15 Ιουνίου όταν ο Μπάιντεν δήλωσε στον Ζελένσκι ότι μόλις είχε δοθεί το πράσινο φως για την χορήγηση ενός ακόμη πακέτου στρατιωτικής βοήθειας από τις ΗΠΑ, ύψους ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων στην Ουκρανία, με τον Ζελένσκι να ξεκινά να… απαριθμεί όλη την πρόσθετη βοήθεια που χρειαζόταν η χώρα του.
Διαβάστε επίσης: Θα εγκαταλείψουν οι ΗΠΑ την Ουκρανία αν χάσει ο Μπάιντεν τις εκλογές;
«Λίγη περισσότερη ευγνωμοσύνη»
Τότε ο Μπάιντεν έχασε την ψυχραιμία του, ανέφεραν στο NBC άνθρωποι με γνώση της τηλεφωνικής επικοινωνίας των δύο ηγετών.
Ο αμερικανικός λαός είναι αρκετά γενναιόδωρος και η κυβέρνησή του και ο στρατός των ΗΠΑ εργάζεται σκληρά για να βοηθήσει την Ουκρανία, είπε ο Αμερικανός πρόεδρος, υψώνοντας τη φωνή του και λέγοντας στον Ζελένσκι ότι θα μπορούσε να δείξει λίγη περισσότερη ευγνωμοσύνη.
Αξιωματούχοι της αμερικανικής κυβέρνησης δήλωσαν ότι η σχέση του Μπάιντεν με τον Ζελένσκι βελτιώθηκε έκτοτε. Ακριβώς μετά από αυτή την τηλεφωνική επικοινωνία, ο Ζελένσκι ευχαρίστησε δημόσια τον Μπάιντεν για την υποσχεθείσα βοήθεια.
Σε δήλωσή του μετά το τηλεφώνημα, ο Μπάιντεν είπε ότι ενημέρωσε τον Ζελένσκι για τη βοήθεια ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων και υποσχέθηκε ότι οι ΗΠΑ «δεν θα αμφιταλαντευτούν στη δέσμευσή τους προς τον ουκρανικό λαό, καθώς αγωνίζεται για την ελευθερία του».
Εκείνο το τηλεφώνημα έγινε ακριβώς τη στιγμή που ο πρόεδρος ετοιμαζόταν να ζητήσει από το Κογκρέσο να εγκρίνει την χορήγηση περισσότερων κονδυλίων την Ουκρανία.
Πριν από εκείνο το τηλεφώνημα της 15ης Ιουνίου, ο εκνευρισμός του Μπάιντεν με τον Ζελένσκι είχε ήδη μεγαλώσει επί εβδομάδες, τόνισαν τρία πρόσωπα με γνώση της τηλεφωνικής επικοινωνίας.
Ο Μπάιντεν και ορισμένοι από τους κορυφαίους βοηθούς του ένιωθαν ότι η αμερικανική κυβέρνηση ενεργούσε όσο πιο γρήγορα μπορούσε, αλλά ο Ζελένσκι συνέχιζε να επικεντρώνεται δημόσια μόνο σε αυτά που δεν γίνονταν.