Σε σύγχυση βρίσκεται ο κλάδος των δεξαμενοπλοίων μόλις πέντε εβδομάδες προτού τεθεί σε ισχύ η απαγόρευση της Ευρωπαϊκής Ενωσης στις εισαγωγές αργού πετρελαίου από τη Ρωσία.
Οι ναυτιλιακές εταιρείες διαχείρισης δεξαμενόπλοιων υποχρεώνονται να αποφασίσουν από τώρα σε ποια αγορά επιθυμούν να δραστηριοποιούνται, χωρίς όμως να είναι καθαρό τι πρόκειται να συμβεί με τις κυρώσεις και γενικότερα με το εμπόριο ρωσικού αργού, ενώ εκτιμάται ότι σε κάθε επίπτωση θα καταγραφεί έλλειμμα περίπου 200 πλοίων στην εξυπηρέτηση των φορτίων ρωσικού αργού μετά την απαγόρευση εκ μέρους τωνG7 και της ΕΕ.
Οπως αναφέρουν οι αναλυτές ορισμένες ναυτιλιακές που προέρχονται από χώρες της ΕΕ και τωνG7 αποφασίζουν να αποχωρήσουν από το ρωσικό εμπόριο ενώ άλλες από την Ασία και Μέση Ανατολή αγοράζουν χωρητικότητα προκειμένου να καλύψουν αυτό το κενό στη μεταφορά ρωσικού αργού, αφού δεν υπόκεινται στις κυρώσεις. Το κρίσιμο θέμα που θα καθορίσει τις εξελίξεις είναι το πώς θα εφαρμοσθεί το εμπάργκο και πόσος θα είναι ο στόλος που τελικά θα είναι ελεύθερος να εξυπηρετήσει τις ανάγκες μεταφοράς του ρωσικού αργού.
Οπως εκτιμά ο ναυλομεσιτικός οίκος Gibson,τους τελευταίους έξι μήνες 366 δεξαμενόπλοια τύπουAframax/LR2 καιSuezmax κατεγράφησαν να φορτώνουν σε ρωσικά λιμάνια (εξαιρουμένων της περιοχής της Κασπίας), με το 55% αυτών των πλοίων να ελέγχονται από χώρες της ΕΕ, των G7 ή άλλες συμμαχικές χώρες. Από αυτά τα 366 πλοία, τα 37 έχουν εμπλακεί σε αλλαγές ιδιοκτησίας φέτος, και μια περαιτέρω ανάλυση της τρέχουσας ιδιοκτησίας τους δείχνει ότι θα παραμείνουν σε μεγάλο βαθμό στο ρωσικό εμπόριο.
Ωστόσο, με περισσότερα από 200 πλοία θεωρητικά να εγκαταλείπουν το ρωσικό εμπόριο, είναι λογικό να καταγράφεται ένα έλλειμμα χωρητικότητας για τη μεταφορά ρωσικού πετρελαίου στην αγορά, ιδίως όταν οι ποσότητες που διακινούνται επί του παρόντος στην Ευρώπη θα πρέπει να ανακατευθυνθούν σε μεγαλύτερες αποστάσεις.
Από την άλλη πλευρά φαίνεται ότι κάποιοι ετοιμάζονται να καλύψουν το κενό καθώς μέχρι στιγμής φέτος ο Gibson υπολογίζει περίπου 160 αγοραπωλησίεςAframax/LR2 καιSuezmax, εκ των οποίων τα 2/3 έχουν πάει σε αγοραστές που θα μπορούσαν να είναι πρόθυμοι να μεταφέρουν το ρωσικό αργό μετά την εφαρμογή των κυρώσεων.
Επίσης ένα άλλο ιδιαίτερο στοιχείο είναι ότι περίπου 40 VLCC πωλήθηκαν φέτος σε αγοραστές στην Ασία ή τη Μέση Ανατολή. Οπως έχει δείξει η εμπειρία από τις κυρώσεις σε Βενεζουέλα και Ιράν στο παρελθόν, ταVLCC θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε μεταφορτώσεις. Ωστόσο ο ρωσικός εμπορικός στόλος φαίνεται ότι θα είναι ανεπαρκής, γεγονός που θα οδηγήσει σε άνοδο του αριθμού των αγοραπωλησιών πλοίων όπως και των αξιών τους.
Προειδοποιήσεις.
Από την πλευρά του ο ναυλομεσιτικός οίκος Braemar προειδοποιεί για ένα έλλειμμα 100 δεξαμενόπλοιων εάν η Ρωσία θέλει να συνεχίσει να εξάγει αργό στα τρέχοντα επίπεδα μετά την εισαγωγή της απαγόρευσης της ΕΕ, μαζί με άλλους περιορισμούς στην ασφάλιση και τη χρηματοδότηση.
Με βάση τα μέχρι τώρα γνωστά στοιχεία από τη ναυλομεσιτική Braemar, η Ρωσία έχει άμεση ανάγκη από περίπου 70 Aframaxes και 35Suezmaxes. Η κάλυψη αυτού του κενού μπορεί να είναι δαπανηρή, δήλωσε την περασμένη εβδομάδα ο επικεφαλής της δεύτερης μεγαλύτερης τράπεζας της Ρωσίας.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μας, μόνο η επέκταση του στόλου των δεξαμενόπλοιων μπορεί να απαιτήσει τουλάχιστον 16 δισεκατομμύρια δολάρια στο προσεχές διάστημα. Εν μέσω της απουσίας εξωτερικής χρηματοδότησης και των περιορισμένων χρηματοοικονομικών ροών των εταιρειών, θα πρέπει να αυξηθεί ο ρόλος των τραπεζών στην προσέλκυση των απαιτούμενων επενδύσεων, δήλωσε ο πρόεδρος τηςVTB Αντρέι Κοστίν.
Πάντως σε κάθε περίπτωση είτε τεθεί το πλαφόν είτε όχι είναι σίγουρο ότι οι όγκοι του ρωσικού αργού που θα διακινούνται θα μειωθούν σε επίπεδα χαμηλότερα από τα σημερινά.
Επίσης βραχυπρόθεσμα υπάρχει ο κίνδυνος, καθώς τα πλοία θα αποφεύγουν το ρωσικό εμπόριο και θα δραστηριοποιούνται σε εμπορικές διαδρομές που δεν υπόκεινται σε κυρώσεις, να καταγραφεί μια αυξημένη προσφορά χωρητικότητας σε αυτές με αποτέλεσμα την πτωτική πίεση στους ναύλους. Ωστόσο, αυτό θα αντισταθμιστεί από την άνοδο των τονομιλίων, πράγμα που σημαίνει σύμφωνα με τονGibson ότι τα κέρδη αναμένεται να παραμείνουν άνετα πάνω από τους ιστορικούς μέσους όρους.