Σκληρός, αμείλικτος, εύστροφος και τετραπέρατος. Είναι ένα από τα πιο γνωστά αφεντικά της νυχτερινής διασκέδασης της Πάτρας. Εξουδετερώνει τους ανταγωνιστές του προκειμένου να συνεχίζει ανενόχλητος τις δουλειές του, αλλά όταν εκείνες μπλέκονται με την οικογένειά του, τότε η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη. Αυτή υποκινεί τις κινήσεις του Θέμη Καστρινού, του ήρωα που υποδύεται στο «Μαύρο Ρόδο» ο Λεωνίδας Κακούρης. Ο δημοφιλής ηθοποιός είναι ένας από τους βασικούς πρωταγωνιστές της δραματικής σειράς του Mega, η οποία φέρει στην οθόνη ήρωες στη δίνη των παθών, των διλημμάτων και των μυστικών τους. Γι’ αυτά ο Λεωνίδας Κακούρης μιλάει στα «Πρόσωπα».

Τι το ιδιαίτερο έχει για εσάς το «Μαύρο Ρόδο» ως σειρά;

Αρχικά, η πλοκή της σειράς. Το «Μαύρο Ρόδο» παρουσιάζει δύο αντίθετους κόσμους οι οποίοι μπλέκονται μεταξύ τους. Είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία. Από τη μία πλευρά βλέπεις το σκοτεινό, παραβατικό κομμάτι της νύχτας και κατ’ επέκταση της κοινωνίας και του έξω κόσμου. Και από την άλλη, την ανησυχία όλων των ανθρώπων που βρίσκονται εκεί. Ο κάθε ήρωας έχει μια ξεχωριστή, διαφορετική ιστορία. Επίσης, το θέμα της αναζήτησης του Θεού, της αλήθειας και της αγάπης, κυριαρχεί στη σειρά. Είναι πολύ ωραία θέματα τα οποία αν ένα σενάριο μπορέσει να τα χειριστεί σωστά νομίζω ότι μπορεί να παράξει μια όμορφη και ενδιαφέρουσα ιστορία για το τηλεοπτικό κοινό.

Τον ρόλο του Θέμη Καστρινού πώς τον αντιμετωπίζετε;

Με πολλή αγάπη. Τον έχω συμπαθήσει αρκετά ως χαρακτήρα. Οχι τόσο γι’ αυτό που είναι κατά βάθος, όσο σε σχέση με την κοινωνική του συμπεριφορά και τον τρόπο που υπάρχει μέσα στα πράγματα. Ξεκίνησε ως ένα λαϊκό παιδί από μια μεσαία οικογένεια, χωρίς πολλές δυνατότητες, για να προχωρήσει μπροστά και να γίνει κάτι σημαντικό και σπουδαίο στη ζωή του. Παρ’ όλα αυτά, κατάφερε και πρόκοψε. Είχε πάρα πολλά προτερήματα: χιούμορ, δημοφιλής και ευχάριστος στους γύρω του, με έναν εξαιρετικό τρόπο να διαχειρίζεται τις καταστάσεις. Κάποια στιγμή στην πορεία της ζωής του βρέθηκε στον δρόμο του η γυναίκα του, με την οποία ερωτεύτηκαν πολύ. Τον βοήθησε στα πρώτα του βήματα, στις επιχειρήσεις που άνοιγε. Είχε ένα κατάστημα εστίασης αλλά στην πορεία ο Θέμης ασχολήθηκε με τη νύχτα, κάτι που δημιούργησε τριγμό στη σχέση τους. Μετά από 25 χρόνια γάμου, είναι ουσιαστικά ο λόγος για τον οποίο το ζευγάρι ταλανίζεται.

Παρόλο που είναι σκοτεινός αυτός ο ήρωας στο περιτύλιγμά του, τουλάχιστον θεωρείτε ότι έχει κάποια καλά στοιχεία;

Και βέβαια έχει καλά στοιχεία ο Θέμης. Θα έλεγα και πάρα πολλά! Οσο για τα αρνητικά του, εκτός από κάποιες σκηνές που έχουμε δει από το παρελθόν, είναι ένας χαρακτήρας που προσωπικά συμπαθώ και αντιμετωπίζω με ένα χαμόγελο μέχρι στιγμής. Ισως γιατί ακόμη δεν έχει γίνει hardcore. Οταν γίνει, δεν γνωρίζω πώς θα μου φανεί. Ο Θέμης είναι σκληρό καρύδι. Βέβαια, δεν το βγάζει προς τα έξω. Tο προφίλ του είναι ενός ανθρώπου ευχάριστου, φιλικού, που θα κάνει την πλάκα του, τον χαβαλέ του, με το χιούμορ του και με τις ατάκες του. Αυτό είναι ένα μεγάλο μέρος της προσωπικότητάς του. Απομένει το άλλο, το κρυφό. Οπως συμβαίνει άλλωστε σε όλες τις ιστορίες της ζωής όπου ξαφνικά βλέπουμε ένα κομμάτι κάποιων ανθρώπων που δεν θα πήγαινε με τίποτα το μυαλό μας και πέφτουμε από τα σύννεφα.

Οπως και πέρυσι, έτσι και φέτος υποδύεστε έναν κακό χαρακτήρα. Σας ελκύουν αυτοί οι χαρακτήρες;

Το κακό είναι πολύ περιοριστικό για έναν ρόλο. Δηλαδή είναι οι κακοί, άρα οι υπόλοιποι είναι οι καλοί. Είναι σαν να παίζουμε στη ρουλέτα κόκκινο-μαύρο. Δεν είναι και τίποτα φοβερό δύο φορές να κάτσει η μπίλια στο κόκκινο ή και τρεις φορές ακόμα. Ενδιάμεσα, το καλοκαίρι, έκανα κι έναν πολύ καλό άνθρωπο, τον Δημήτρη Μπαλτατζή στο «Σμύρνη μου αγαπημένη». Θέλω να πω ότι και ο κακός είναι ήρωας μιας σειράς. Στη σειρά για να μπορέσουν να ανακατευτούν τα υλικά πρέπει κάποιοι άνθρωποι να κινήσουν τα νήματα. Αν δεν πυροβολήσει τον Βίκο για παράδειγμα, που είδαμε μια σκηνή, δεν θα υπάρξει αντίδραση. Εάν δεν υπάρξει αντίδραση, δεν θα έχουμε εξέλιξη. Αν δεν έχουμε εξέλιξη, δεν θα έχουμε πλοκή. Αν δεν έχουμε πλοκή, δεν έχουμε σενάριο. Αν δεν έχουμε σενάριο, δεν έχουμε τηλεθεατές. Δεν μπορώ να διαχωρίσω τους ρόλους. Αρχικά, όταν θα πάρω ένα σενάριο, δεν θα πω αν είναι καλός άνθρωπος ή κακός, αν είναι καλός θα τον παίξω, αν είναι κακός δεν θα τον παίξω. Οχι, αν είναι ένας σωστά δομημένος ρόλος, ανεξάρτητα αν είναι καλός ή κακός, φυσικά και θα τον παίξω. Εάν είναι ένας κακογραμμένος χαρακτήρας, και ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου να είναι, δεν υπάρχει περίπτωση να το κάνω αυτό.

Είναι αυτοί οι ήρωες, οι πιο ενδιαφέροντες, ίσως γιατί έχουν πολλές πλευρές;

Βεβαίως. Σίγουρα έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον το να μπορείς να παίζεις άτομα που έχουν μέσα τους και άλλες προσωπικότητες. Πρέπει να βρεις τα κλειδιά τους. Πρέπει να βρεις κατ’ αρχάς το τι έκανε αυτούς τους ανθρώπους να είναι έτσι. Πρέπει να φτιάξεις μια ολόκληρη ιστορία για να μπορείς να είσαι συνεπής στη γραμμή που έχεις δώσει στον ήρωά σου.

Υστερα από τόσα χρόνια εμπειρίας που έχετε με την τηλεόραση, ποια σχέση έχετε αναπτύξει μαζί της;

Οι συνθήκες με τις οποίες δουλεύουμε στην Ελλάδα δεν είναι πολύ εύκολες. Σίγουρα, δεν είναι περίπατος. Δεν είμαστε προστατευμένοι, όπως στο εξωτερικό. Ο όγκος δουλειάς και η κούραση είναι τεράστια. Υπάρχουν τεράστιες διαφορές με το εξωτερικό. Ενας ηθοποιός εκεί θα μπει να γυρίσει σε μια σειρά μια, δυο, τρεις σκηνές την ημέρα. Εμείς θα κάνουμε 10-12. Επίσης θα έχει ένα ολόκληρο συνεργείο που θα ασχολείται με τους ηθοποιούς, θα έχει χώρο να μπορεί να συγκεντρωθεί. Θα έχει χίλια δυο πράγματα στα οποία ακριβώς επειδή είμαστε πολύ μικρότερη χώρα και απευθυνόμαστε σε μια πολύ μικρότερη αγορά, το μπάτζετ είναι αρκετά πιο χαμηλό. Θα ήθελα η τηλεόραση να κάνει βήματα σε όλα τα επίπεδα. Σίγουρα μπορούμε να κάνουμε εξαιρετικές δουλειές εδώ στην Ελλάδα. Καλλιτέχνες υπάρχουν, και αρκετοί, οι οποίοι μπορούν να βγάλουν ένα πολύ ποιοτικό αποτέλεσμα. Τι μας λείπει; Μας λείπουν τα χρήματα και ένα καλό προμόσιον προς το εξωτερικό για να μπορέσει να κινηθεί. Από τη στιγμή που έχουμε δει πια ότι έχει σπάσει το φράγμα της γλώσσας και το κοινό μπορεί πολύ εύκολα να συμφιλιωθεί με μια γλώσσα εντελώς άγνωστη, όπως μπορεί να είναι τα νορβηγικά ή τα κορεατικά για παράδειγμα. Δεν μου βγάζει κανείς από το μυαλό ότι μπορούν πολύ ωραία να ταξιδέψουν τα ελληνικά, που είναι και μια τόσο όμορφη και εύηχη και ισορροπημένη γλώσσα, σε όλον τον κόσμο. Μακάρι να μπορούσε να γίνει αυτό το άνοιγμα και προς τα έξω.

Εσείς είστε αισιόδοξος ότι από εδώ και πέρα κάτι αλλάζει στο τοπίο της ελληνικής τηλεόρασης;

Το πιστεύω απόλυτα ότι κάτι αλλάζει προς το καλύτερο. Ναι, νομίζω ότι αρκετά κράτησε ο χειμώνας, πολλά χρόνια. Μπήκε η άνοιξη, ας ζήσουμε και το καλοκαίρι. Ετσι κι αλλιώς το έχουμε άφθονο στην Ελλάδα.

Τελευταία Νέα