Οι μετακινήσεις ψηφοφόρων και οι εισροές – εκροές ανά πολιτική δύναμη είναι σταθερό χαρακτηριστικό του μεταπολιτευτικού πολιτικού συστήματος. Ο τρόπος όμως που καταγράφεται σήμερα, σε πορεία αμιγώς προεκλογική πλέον, καταγράφει την αδυναμία ορισμένων πολιτικών δυνάμεων εξ αυτών, τις εκλεκτικές συγγένειες ή τον βαθμό γειτνίασης μεταξύ τους, αλλά και την ίδια τη ρευστότητα της εποχής. Οι μετακινήσεις συν την ακόμη μεγάλη δεξαμενή των αναποφάσιστων, είναι πάντως κρίσιμος παράγοντας για την εκλογική έκβαση. Παράλληλα πάντα με τον βαθμό συσπείρωσης που κάθε κόμμα θα πετύχει έγκαιρα.
Πάμε να τα δούμε όμως ένα ένα. Καταρχάς, το τρέχον στοιχείο και αυτό που έχει μεγάλη σημασία είναι οι μετακινήσεις μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων (ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ). Εδώ όπως σημειώνουν σχεδόν όλοι οι δημοσκόποι, η μεταξύ τους μετακίνηση προς το παρόν δεν μεταβάλλει τον συσχετισμό και πιο λιανά δεν φεύγουν τόσοι από τη ΝΔ προς τον ΣΥΡΙΖΑ που να αλλάζουν τα δεδομένα. Ας δούμε την κύρια μετακίνηση της ΝΔ (τα στοιχεία είναι τηςGPO, 8-10 Νοέμβρη): Προς ΣΥΡΙΖΑ πάει το 4,9%. Με κύρια εισροή επίσης από τον ΣΥΡΙΖΑ (το 6,5%). Ας πάμε τώρα να ιχνηλατήσουμε τα ίδια σε ΣΥΡΙΖΑ: Προς ΝΔ πάει το 6,5%. Και κύρια εισροή έχει από τη ΝΔ (το 4,9%).
Το γεγονός πως οι παραπάνω αριθμοί ισορροπούν μεταξύ των δύο κυρίαρχων πόλων στο σκέλος των εισροών και εκροών, από αυτή την πρώτη καταγραφή δεν προκύπτει προς το παρόν ανατροπή.
Mετά τις παρακολουθήσεις και την υπόθεση Πάτση
Aς επιμείνουμε τώρα με την πιο νωπή μέτρηση που είναι της Alco (14-18 Νοεμβρίου). Εχουν σημασία τα εδώ ευρήματα αφού συμπεριλαμβάνουν την εκλογική και πολιτική συμπεριφορά των πολιτών, εντάσσοντας και τον δεύτερο γύρο των αποκαλύψεων για τις παρακολουθήσεις, αλλά και την υπόθεση Ανδρέα Πάτση – εξόχως επιζήμια για την κυβερνώσα παράταξη όπως λένε όλοι οι ερευνητές. Από τη ΝΔ προς τον ΣΥΡΙΖΑ πάει το 2%. Από τον ΣΥΡΙΖΑ στη ΝΔ επίσης το 2%. Αρα οι μεταξύ τους μετακινήσεις – σύμφωνα πάντα με την Alco – είναι αμετάβλητες. Εχει ενδιαφέρον να δούμε τώρα βάσει της GPO αλλά και της Alcoτη συσπείρωση των δυνάμεων, επίσης καθοριστική για τη στρατηγική τους. 74% η ΝΔ. 69% ο ΣΥΡΙΖΑ. Από Alco αυτά τα νούμερα. Πάμε τώρα στην GPO: ΝΔ στο 69,8%. ΣΥΡΙΖΑ στο 68,2. Οι συσπειρώσεις και των δύο δεν είναι κακές δεδομένου πως η προβλεπόμενη κάλπη θα στηθεί σε έξι μήνες.
Εχει ενδιαφέρον εδώ πως ο ΣΥΡΙΖΑ με ταχύτητα πάντως καλύπτει τη δική του συσπείρωση που προφανώς έχει να κάνει και με το είδος της αντιπαράθεσης που επιλέγει. Ακανθώδες πάντως ζήτημα για την Κουμουνδούρου λόγω των χαλαρών δεσμών των ψηφοφόρων με το κόμμα ακόμη και σήμερα και όπως φαίνεται από την παρέμβαση που ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να αναπτύξει σε Τοπική Αυτοδιοίκηση, σωματεία κ.α.
Οι υψηλές εκροές του ΣΥΡΙΖΑ προς το ΠΑΣΟΚ
Εχει σημασία τώρα να ανιχνεύσουμε τις τάσεις όσον αφορά τον τρίτο πόλο, το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ (Alco). Καταρχάς, το κόμμα του Νίκου Ανδρουλάκη σημειώνει συσπείρωση υψηλή. 71,9 (GPO). Αν και η νέα πόλωση δεν το ευνοεί για προφανείς λόγους δείχνει να αλιεύει από τη δεξαμενή του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Από τη ΝΔ κατευθύνεται προς τη Χαριλάου Τρικούπη το 2%. Από τον ΣΥΡΙΖΑ όμως μετακινείται προς ΠΑΣΟΚ το 8%. Η GPO δίνει πως από ΝΔ προς ΠΑΣΟΚ πάει το 1,8 (παίρνει όμως η ΝΔ από το ΠΑΣΟΚ το 9,1%!). Και πως από ΣΥΡΙΖΑ προς ΠΑΣΟΚ πάει το 8,2%.
Εδώ, όπως λένε οι πληροφορίες, το ΠΑΣΟΚ δίνει μεγάλη μάχη να κρατήσει τους «δεξιόστροφους» ψηφοφόρους του παράλληλα με τη σταθερή στρατηγική του για τον κεντρώο χώρο. Επίσης η εκροή του ΣΥΡΙΖΑ προς ΠΑΣΟΚ είναι μια τάση που δεν περνά απαρατήρητη από το επιτελείο του Αλέξη Τσίπρα. Η Κουμουνδούρου δεν έχει υψώσει τους τόνους κατά του Νίκου Ανδρουλάκη, επιχειρεί να τον εμφανίσει ως «συγγενή δύναμη» που βάλλεται από τη Δεξιά και όπως λένε οι παλιοί αναλυτές το φλερτ από τον ΣΥΡΙΖΑ προς το ΠΑΣΟΚ θα ενταθεί και θα επιχειρηθεί να φανεί ως φιλική δύναμη για να ανακοπεί ακριβώς η προαναφερόμενη τάση.
Το δυσαρεστημένο δεξιόστροφο κοινό
Κάθε κόμμα βέβαια εκ των δύο μεγάλων έχει και πιο ειδικές ανησυχίες που αφορούν τις εκροές του σε σχέση με άλλες δυνάμεις. Από τη ΝΔ (Αlco) πάει προς τον Βελόπουλο το 2% και προς τον Κασιδιάρη το 1%. Αν σε αυτά συνυπολογίσουμε τους αναποφάσιστους της ΝΔ (12%) και εκείνους που απαντούν πως κινούνται προς άλλο κόμμα (4%), χωρίς να αποσαφηνίζουν ποιο, αντιλαμβάνεται κάποιος πως εδώ καταγράφεται ένα δεξιόστροφο κοινό δυσαρεστημένο. Το παραπάνω γίνεται ακόμη θολότερο για τη ΝΔ λόγω της απλής αναλογικής της πρώτης κάλπης. Και του κινδύνου ένα μέρος του εκλογικού σώματος να διοχετεύσει τη δυσαρέσκειά του προς τα δεξιά. Η GPO με τη σειρά της δίνει την εκροή της ΝΔ προς τον Βελόπουλο στο 1,6% – ο τελευταίος δείχνει μια δυναμική σε νομούς της Βόρειας Ελλάδας όπου και θα ενταθεί το άνοιγμα της ΝΔ προσεχώς. Πρόβλημα για τη ΝΔ επίσης, όπως σημειώνουν έμπειροι εκλογολόγοι, θα είναι να μείνει εκτός Βουλής στην πρώτη κάλπη το ΜέΡΑ25 και άρα να αθροιστεί το μεγάλο μέρος του στη δεξαμενή του ΣΥΡΙΖΑ στη δεύτερη κάλπη.
Η κανονικότητα της ήττας
Πρόβλημα από την άλλη για τον ΣΥΡΙΖΑ θα είναι να αποδεχθούν «την κανονικότητα της ήττας» από την πρώτη κάλπη οι πιο μετριοπαθείς ψηφοφόροι του και να μη διαμορφωθεί εικόνα ντέρμπι με τη ΝΔ. Για το τελευταίο ο Αλέξης Τσίπρας επιδίδεται και όχι τυχαία σε σκληρό ροκ στο πεδίο Υποκλοπές – Ακρίβεια – Κοινωνική Πολιτική. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ βάζει τον πήχη ψηλά από την πρώτη αναμέτρηση.
