Αναμφισβήτητα το πρώτο supermodel στον κόσμο, η Τζία Καράντζι άνοιξε το δρόμο για τις Κάμπελ, Τέρλινγκτον και Κρόφορντ – με την τελευταία να χαρακτηρίζεται «μικρή Τζία» όταν έκανε το ντεμπούτο της στην πασαρέλα.
Η ζωή της Τζία απηχούσε την κλασική ιστορία «από τα κουρέλια στον πλούτο», μόνο που τελικά τα πλούτη έδωσαν ξανά τη θέση τους στα κουρέλια. Ενώ το μόντελινγκ της έδωσε ένα πλεονέκτημα στον κόσμο της υψηλής μόδας και οι εμφανίσεις της στις πασαρέλες των Dior, Yves Saint Laurent, Calvin Klein και Armani την εκτόξευσαν στη φήμη, στο παρασκήνιο δεν ήταν όλα καλά.
Αγωνιζόμενη να αντιμετωπίσει τις πιέσεις της νέας της καριέρας, η Τζία στράφηκε στην ηρωίνη και, παρά το γεγονός ότι εγκατέλειψε τη συνήθεια αρκετές φορές ενώ πραγματοποίησε πολλαπλές επιστροφές, το 1986 πέθανε από επιπλοκές που σχετίζονταν με το HIV/AIDS σε ηλικία μόλις 26 ετών.
Όταν η Τζολί έπαιξε τη Τζία
Δώδεκα χρόνια μετά το θάνατό της, η τραγική ιστορία της Τζία μεταφέρθηκε σε ταινία, με μια νεαρή, σχεδόν άγνωστη τότε Αντζελίνα Τζολί να αναλαμβάνει το ρόλο του προβληματικού μοντέλου. Η ερμηνεία της κέρδισε Χρυσή Σφαίρα, καθώς εμφανίστηκε δίπλα στα βαριά ονόματα του Χόλιγουντ, τη Φέι Νταναγουέι, που υποδύθηκε τη μεγιστάνα του μόντελινγκ Βιλελμίνα Κούπερ και τη Μερσέντες Ρούελ που υποδύθηκε τη μητέρα της, Κάθλιν.
Η Τζολί έπαιξε την Τζία με ωμό συναίσθημα καθ’ όλη τη διάρκεια, εξερευνώντας τον εθισμό της στα ναρκωτικά, τα θέματα της παιδικής της ηλικίας και τις σχέσεις της με αμείωτη ευαισθησία – έχοντας περάσει ώρες μελετώντας τις τηλεοπτικές εμφανίσεις της Τζία πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα. Σε μία από αυτές, η Τζία έδωσε συνέντευξη σε μια βραδινή ενημερωτική εκπομπή για τη σκοτεινή πλευρά του μόντελινγκ και τους δεσμούς της με τα ναρκωτικά. Υποτίθεται ότι θα ήταν το «κακό μοντέλο που έγινε καλό», αλλά λίγο πριν από την εμφάνισή της, η Τζία σνιφάρισε ηρωίνη στα παρασκήνια. Η Τζολί παραδέχτηκε ότι στην αρχή περιφρονούσε την Τζία, αλλά στο τέλος, εξομολογήθηκε στους New York Times το 1997: «Θα ήθελα να βγω με την Τζία. Θα ήθελα να γίνω ερωμένη της».
Ήταν ένα από τα πρώτα ανοιχτά ομοφυλόφιλα μοντέλα
Μεγαλώνοντας στην εργατική τάξη της Φιλαδέλφειας, η Τζία ήταν μέλος των «Bowie Kids» στο λύκειο – μια ομάδα σκληροπυρηνικών θαυμαστών του Ντέιβιντ Μπόουι που πήγαιναν στις συναυλίες του και υιοθέτησαν το μοναδικό μείγμα ανδρόγυνου ντυσίματός του ως δικό τους. Η Τζία έκοψε τα μαλλιά της κοντά και τα έβαψε σε έντονα χρώματα, ενώ ψώνιζε σε vintage και second hand καταστήματα ρούχων, όπου αγόραζε ανδρικά πουκάμισα με κουμπιά, ταλαιπωρημένα Levi’s 501 και δερμάτινες μπότες. Ως ένα από τα πρώτα ανοιχτά γκέι μοντέλα, επισκεπτόταν συχνά το DCA, ένα γκέι κλαμπ στην πόλη όπου, γνώρισε μία από τις πρώτες μακροχρόνιες συντρόφους της, την Σάρον Μπέβερλι.
Αν και η Τζία είχε μερικές περιπέτειες με άνδρες, συστήθηκε ως λεσβία. Στην ταινία με την Τζολί, ένας από τους φίλους της τη ρωτάει αν έχει κάνει ποτέ σεξ με άντρα στο παρελθόν. Το μοντέλο απαντά: «Ναι, μια φορά. Και θα μπορούσα να το έχω κάνει και με έναν γερμανικό ποιμενικό».
Δείτε το βίντεο
Ήταν ο αντίποδας των άλλων μοντέλων της εποχής
Η Τζία ξεκίνησε την καριέρα της, αρχικά, από έναν τοπικό φωτογράφο στη Φιλαδέλφεια που την είδε να χορεύει, και άρχισε να εμφανίζεται σε διαφημίσεις τοπικών εφημερίδων, πριν πάει στη Νέα Υόρκη στα 17 της. Όταν έφτασε στην μεγάλη πόλη, η Τζία συναντήθηκε με την Βιλελμίνα Κούπερ, η οποία έμεινε ενθουσιασμένη και υπέγραψαν συμβόλαιο αμέσως.
Η Τζία ενσάρκωνε την αντίθεση που αποζητούσε η βιομηχανία της μόδας εκείνη την εποχή – μέσα σε μια θάλασσα από ξανθές, γαλανομάτες, όμορφες γυναίκες, η Τζία δεν είχε κανένα φίλτρο, δεν φορούσε μακιγιάζ και έπαιρνε ρίσκα. Σε μία από τις πρώτες της φωτογραφίσεις πόζαρε γυμνή πίσω από έναν φράχτη με αλυσίδες με τη make-up artist, Σάντι Λίντερ για τον φωτογράφο Κρις φον Βάνγκενχαϊμ.
Η φωτογράφιση αυτή ήταν η στιγμή που την έκανε να ξεχωρίσει και την οδήγησε στο να γίνει μοντέλο για εταιρίες όπως Versace και Dior και για θρυλικούς φωτογράφους όπως ο Χέλμουτ Νιούτον και ο Άρθουρ Έλγκοτ. Πρωταγωνίστησε επίσης σε ένα εμβληματικό μουσικό βίντεο, για την επιτυχία «Atomic» των Blondie το 1980.
«Όταν ήταν ελεύθερη και απλά ήταν ο εαυτός της, η Τζία ήταν απίστευτη. Αυτή είναι η τραγωδία της ιστορίας της. Σκέφτεσαι, Θεέ μου, δεν χρειαζόταν ναρκωτικά – ήταν ένα ναρκωτικό» είχε πει η Αντζελίνα Τζολί για αυτήν.
Όταν πέθανε η Βιλελμίνα, ξέφυγε
Η Κούπερ έγινε μητρική φιγούρα για τη Τζία, της οποίας η ίδια η μητέρα την εγκατέλειψε όταν ήταν μόλις 11 ετών, οπότε όταν πέθανε η ατζέντισσα της, το 1980, το μοντέλο ήταν συντετριμμένο. Αν και έκανε συχνά χρήση κοκαΐνης στις τουαλέτες του Studio 54 και του CBGB, ο εθισμός της Τζία στα ναρκωτικά άρχισε να παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.
Η τάση των ναρκωτικών εκείνη την εποχή μετατοπίστηκε στην ηρωίνη, η οποία «κατέβαζε» τους χρήστες της κόκας όταν ήταν πολύ φτιαγμένοι. Συνήθως η Τζία σνιφάριζε ηρωίνη, με την κοινή αντίληψη ότι οι άνθρωποι μπορούσαν να εθίζονται μόνο μέσω βελόνων – κάτι που ήταν λάθος. Γεννήθηκε μια γενιά τυχαίων τοξικομανών, μέρος της οποίας ήταν και η Τζία.
Η Ανίτα Σαρκά, DJ του πρώην θεσμού Mudd Club στο κέντρο της Νέας Υόρκης και φίλη της Τζία δήλωσε στο Vanity Fair: «Εκείνη την εποχή, όλοι είχαν την ιδέα ότι το να είσαι πρεζόνι ήταν πολύ γοητευτικό».
Και σύντομα έμεινε άνεργη
Η Τζία άρχισε τελικά να κάνει ενέσεις και ο εθισμός της έγινε τόσο άσχημος που σε ένα από τα βιβλία των ραντεβού της έγραψε τη φράση «πάρε ηρωίνη». Σύντομα, τα σημάδια από τα ίχνη στα χέρια της άρχισαν να φαίνονται στις φωτογραφίες και μόνο ένας φωτογράφος, ο Φρανσέσκο Σκαβούλο, τη ζητούσε για δουλειά. Κατά τη διάρκεια μιας ιδιαίτερα επώδυνης σκηνής στην ταινία, ο στιλίστας του Σκαβούλο λέει δυνατά: «Τι γίνεται με αυτό το απαίσιο πράγμα στο χέρι της; Μοιάζει με ηφαίστειο» ενώ δείχνει ένα απόστημα. Όπως ήταν αναμενόμενο, η καριέρα της Τζία κατέρρευσε.
Η φήμη της για σκανδαλώδεις ιστορίες, όπως η λήψη ηρωίνης στις τουαλέτες κατά τη διάρκεια των διαλειμμάτων, γιγαντωνόταν ενώ και σε μια φωτογράφηση του Versace με τον Ρίτσαρντ Άβεντον, είπε σε όλους ότι θα έβγαινε για τσιγάρα και δεν επέστρεψε ποτέ.
Ήθελε να κόψει τη συνήθειά της αλλά δεν τα κατάφερνε
Παρά τις διάφορες προσπάθειες αποτοξίνωσης και τις δεύτερες ευκαιρίες από τους Άλμπερτ Γουάτσον και Ρίτσαρντ Άβεντον, η Τζία δεν μπόρεσε ποτέ να απαλλαγεί ποτέ εντελώς από τη συνήθειά της και η δουλειά της ως μοντέλο τελικά έσβησε σιωπηλά.
Άφραγκη και κοιμώμενη στους καναπέδες φίλων και εραστών, όταν ήταν για λίγο καθαρή, έπιασε δουλειά πουλώντας τζιν σε εμπορικό κέντρο στην Πενσυλβάνια και προσλήφθηκε σε γηροκομείο ως υπάλληλος στο ταμείο της καφετέριας.
Τον Δεκέμβριο του 1985, όμως, διαγνώστηκε με HIV/AIDS και τον επόμενο χρόνο p;euane – έγινε μία από τις πρώτες διάσημες γυναίκες που έχασαν τη μάχη με την ασθένεια. Κανείς στο χώρο της μόδας δεν γνώριζε τότε για το θάνατό της και έτσι κανείς από τους συναδέλφους και συνεργάτες της δεν ήταν στην κηδεία της.
