Για τον Ολυμπιακό της Super League δεν έχουν αλλάξει και πολλά. Και δεν είναι εύκολο να αλλάξουν. Βουνό είχε να ανέβει εκεί στα μέσα Νοέμβρη όταν έπεσε η αυλαία του πρώτου μισού για να σώσει την παρτίδα. Βουνό βλέπει ακόμη μπροστά του, έπειτα από τις πρώτες στροφές του «δεύτερου κύκλου». Έκανε τόση μεγάλη «ζημία» η χρήση του πρώτου τετραμήνου που είναι άγνωστο αν μπορεί να… βγει ο λογαριασμός.
Για το ποδόσφαιρο που παρουσιάζει ο Ολυμπιακός στη Super League όμως από την επιστροφή και πέρα η διαφορά είναι αισθητή. Και αν δεν μετρηθεί ως ικανή για να τον ξαναβάλει στην κούρσα για τον τίτλο; Μπορούν κάλλιστα να στείλει 11.000 πιστούς οπαδούς του ως τον Βόλο την Κυριακή. Για αυτό το κάτι που έχει αρχίσει να κινείται στο χορτάρι…
Ναι, αν υπάρχει κάτι που προφανώς συμφωνούν όλοι παρακολουθώντας την «επιστροφή» της ομάδας του Μίτσελ στη δράση, είναι ότι πλέον υπάρχει μια καλύτερη προσαρμογή στα δεδομένα. Απέναντι σε αντιπάλους που στέκονται με υπομονή πίσω από τη μπάλα, παίρνουν ελάχιστα ρίσκα, κλείνουν με προσοχή τους μικρούς χώρους. Και αυτό το «κάτι» έχει ήδη καεί στην… πυρά της κριτικής: Το ποδόσφαιρο με τέσσερα «10αρια» βγαλμένο από τις σελίδες των κόμικς ή από τις κονσόλες των video-games.
Εφτιαξε το κέφι
Μια επιλογή με βασικές αδυναμίες που προς το παρόν όμως κάνει κάτι που οι Ερυθρόλευκοι το έχουν μάλλον μεγαλύτερη ανάγκη ακόμη και από τους βαθμούς: Τους βοηθά να ξαναφτιάξουν το κέφι τους. Με συνεργασίες στο επιθετικό τρίτο. Με ποδοσφαιριστές που αρχίζουν να χαίρονται αυτό που συμβαίνει. Και κυρίως με γκολ. Με αυτό που κόστισε περισσότερο από κάθε άλλο στον τραγικό πρώτο γύρο.
Γιατί όσοι έμειναν να παρατηρούν τα μεγάλα αμυντικά προβλήματα, τα μπες-βγες στην εντεκάδα και όλα τα υπόλοιπα μάλλον δεν πρόσεξαν κάτι που είναι ζήτημα αν έχει ξανασυμβεί άλλη φορά τα τελευταία τριάντα χρόνια στο ελληνικό ποδόσφαιρο: Να τελειώνει η μισή κανονική διάρκεια και να έχει ο Ολυμπιακός την 6η καλύτερη επιθετική επίδοση στους 14! Να έχει σκοράρει λιγότερο από τον Παναθηναϊκό (24), την ΑΕΚ (23), τον Βόλο (21), τον Άρη (20), τον ΠΑΟΚ (19). Αδιανόητο.
Τα 18 γκολ
Δέκα-οκτώ γκολ σε ολόκληρο τον πρώτο γύρο της Super League ο πρωταθλητής Ολυμπιακός. Και μόλις πέντε εξ αυτών σε «πρώτο ημίχρονο»: εκεί δηλαδή που κάθε ενισχυμένη «επίθεση» ψάχνει να ξεβολέψει γρήγορα μια καλά τοποθετημένη άμυνα για να φέρει το ματς στα νερά της. Πέρασαν δηλαδή μισό πρωτάθλημα οι Πειραιώτες σκοράροντας μόλις 1.38 γκολ ανά παιχνίδι. Με 0.38 γκολ στο πρώτο ημίχρονο και ένα γκολ στο δεύτερο.
Πόσα γκολ έχουν πετύχει στις τρεις αγωνιστικές του δεύτερου γύρου; Ακριβώς εννέα και θα τους είχαν ανταλλάξει με ισάριθμους βαθμούς αν δεν είχαν αποφασίσει να βουτήξουν στα παγωμένα νερά της λίμνης των Ιωαννίνων. Ο Ολυμπιακός του 1.38 γκολ επέστρεψε σαν Ολυμπιακός των 3 γκολ ανά παιχνίδι. Και το κυριότερο; Ο Ολυμπιακός που σκόραρε μόλις 5 γκολ σε πρώτο ημίχρονο στον πρώτο γύρο, είναι ο Ολυμπιακός που έχει ήδη σκοράρει 6 γκολ σε πρώτο ημίχρονο σε αυτές τις τρεις αγωνιστικές. Η μέρα με τη… νύχτα.
Η προσθήκη Φορτούνη
Ποιος είναι ο «ηθικός αυτουργός» που έφερε αυτά τα γκολ πρώτου ημιχρόνου; Ο ίδιος που προστέθηκε στην εξίσωση Χουάνγκ, Χάμες, Μπιέλ που ο Μίτσελ σχημάτισε από τον Οκτώβρη και πέρα. Ο Κώστας Φορτούνης που ευτυχώς δεν χάθηκε στην… καλοκαιρινή αντάρα. Έχει πετύχει τα τρία, έχει φτιάξει το ένα (για τον Μπιέλ): Το 1-0 και 2-0 στα Γιάννενα. Το 1-0 με τον Αστέρα Τρίπολης. Το 2-0 με τον Ιωνικό. Το «πασπαρτού» που ξεκλειδώνει όλες τις πόρτες.
Στο ίδιο διάστημα ο Χάμες έχει γκολ και ασίστ (με τον Αστέρα), ο Χουάνγκ δυο ασίστ, ο Μπιέλ γκολ. Πέντε γκολ και τέσσερις ασίστ λέει ο λογαριασμός από τα «10άρια». Λέει επίσης ότι οι Ερυθρόλευκοι παίρνουν πλέον κάτι από τους φορ (δύο γκολ ο Μπακαμπού, ασίστ ο Ελ Αραμπί στα Γιάννενα) αλλά και με εκείνους που έρχονται από τον πάγκο για να σχηματίσουν το rotation πίσω τους (γκολ και ασίστ ο Γκάρι Ροντρίγκες, γκολ ο Μασούρας). Εννέα γκολ, όλα γκολ της επίθεσης. Το πρώτο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση και μια επανόρθωση: Πλέον ο Ολυμπιακός δεν έχει την 6η αλλά την 2η καλύτερη επίθεση της Super League…
