Τον έδιωξαν από το κατηχητικό όταν διαπίστωσαν ότι δεν μπορούσαν να απαντήσουν στις ερωτήσεις του, όταν εντόπιζε αντιφάσεις ανάμεσα στα βιβλία της Αγίας Γραφής, και γνώρισε τον κόσμο των ηλεκτρονικών υπολογιστών κάνοντας αγγαρεία για χάρη του αδελφού του αντιγράφοντας πολλές χιλιάδες γραμμές τον κώδικα ενός παιχνιδιού.

Ο Μισέλ Λανγκλουά όταν δεν είναι κρυμμένος πίσω από περγαμηνές, παπύρους, δεν εξετάζει με προσοχή εγχάρακτα όστρακα και ενεπίγραφες στήλες, δημιουργεί δικά του πολύπλοκα παζλ με χαρακτήρες αρχαίων αλφαβήτων και ξεχασμένων γλωσσών για να λύσει τα μυστήριά τους. Και έως σήμερα ο 46χρονος γάλλος ερευνητής έχει καταφέρει να αποδείξει ότι μεγάλος αριθμός Χειρογράφων της Νεκράς Θάλασσας είναι προϊόντα πλαστογραφίας, αλλά και να επιβεβαιώσει με απτά δεδομένα την υπόθεση πως στη στήλη του Μεσά – που βρίσκεται στο Λούβρο – γίνεται αναφορά στον βασιλιά Δαβίδ, επιβεβαιώνοντας πως υπήρξε ιστορικό πρόσωπο.

Οταν, δε, βρίσκει ελεύθερο χρόνο, απολαμβάνει να παίζει μπάσο σε επαγγελματικές ηχογραφήσεις και σε μια ευρεία γκάμα μουσικών ειδών – από σόουλ μέχρι γκόσπελ, αλλά και ποπ -, με αποτέλεσμα το όνομά του να βρίσκεται στους συντελεστές τουλάχιστον 20 γαλλικών δισκογραφικών παραγωγών.

Ενας από τους νεότερους συνεργάτες του Ινστιτούτου της Γαλλίας (ιδρύθηκε το 1795 για την αφρόκρεμα της γαλλικής διανόησης), αλλά και από τους πλέον ανορθόδοξους ειδικούς μελετητές της Βίβλου της γενιάς του, ο καθηγητής Σπουδών της Παλαιάς Διαθήκης στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου γοητεύεται από την αναζήτηση πληροφοριών που ανασυστήνουν την καθημερινότητα των ανθρώπων της βιβλικής και προβιβλικής εποχής. «Αντί να κοιτάμε τους ήρωες των επικών ιστοριών, μπορούμε να εστιάσουμε σε φυσιολογικούς ανθρώπους που αγωνίζονταν για τη δουλειά, το φαγητό ή την υγεία τους. Πρόκειται για έναν άλλο τρόπο ανασυγκρότησης της Ιστορίας», λέει ο Μισέλ Λανγκλουά στο πλαίσιο εκτενούς παρουσίασης της δουλειάς του στο τρέχον τεύχος της επιθεώρησης του Ινστιτούτου Σμιθσόνιαν.

Τώρα ολοκληρώνει ένα βιβλίο σε συνεργασία με έναν συνάδελφό του σχετικά με την αποκρυπτογράφηση ενός συνόλου 450 εβραϊκών οστράκων – μιας χρονοκάψουλας, όπως λέει – που χρονολογούνται περί το 600 π.Χ., με τις προφητείες ενός μάντη με τις οποίες συμβούλευε μια έγκυο που ανησυχούσε για την υγεία του μωρού της, μια άλλη γυναίκα που φοβόταν ότι ο σύζυγός της της έλεγε ψέματα και έναν άνδρα που δεν μπορούσε να αποφασίσει αν έπρεπε να μετακομίσει σε μια νέα πόλη.

Κάτοχος τριών μεταπτυχιακών σπουδών – θεολογίας, αρχαίων γλωσσών και πολιτισμού της Μέσης Ανατολής, αρχαιολογίας και γλωσσολογίας – και διδακτορικού στην Ιστορία και τη φιλολογία από τη Σορβόννη και με ευκολία στον χειρισμό των εργαλείων της σύγχρονης τεχνολογίας, είναι εκείνος που κατάφερε να ξετυλίξει το κουβάρι των Χειρογράφων της Νεκράς Θάλασσας και να αποδείξει ότι πολλά τμήματά τους που βρίσκονταν σε ιδιωτικές συλλογές ήταν πλαστά, αναγκάζοντας το Μουσείο της Βίβλου στην Ουάσιγκτον να παραδεχτεί πως το σύνολο που κατέχει δεν είναι αυθεντικό.

Ο βασιλιάς Δαβίδ

Μια τελεία, ωστόσο, ήταν εκείνη χάρη στην οποία «ξεκλείδωσε» ένα ακόμη αρχαιολογικό αίνιγμα. Αφορά τη στήλη του Μεσά, ηλικίας 3.000 ετών, γραμμένη στα μωαβικά, μια γλώσσα στενά συνδεδεμένη με τα αρχαία εβραϊκά. Στη στήλη, που σώζεται αποσπασματικά, περιγράφεται η νίκη του βασιλιά Μεσά – ο οποίος κυβέρνησε τον 9ο αιώνα π.Χ. στη σημερινή Ιορδανία – απέναντι στο βασίλειο του Ισραήλ. Η αφήγηση αποτελεί την πρώτη καταγεγραμμένη, σύγχρονη με τα γεγονότα της Βίβλου, ιστορία, αλλά εκτός αυτής. Χάρη στην παρατηρητικότητα του Λανγκλουά και την αξιοποίηση της τεχνολογίας εντοπίστηκε μια αθέατη ως πρόσφατα τελεία στη γραμμή 31 που ενισχύει την άποψη ότι η αποσπασματικά σωζόμενη φράση αναφέρεται στον βασιλιά Δαβίδ, γεγονός που μαρτυρά ότι ήταν ιστορικό πρόσωπο και κατά συνέπεια ότι εν μέρει τουλάχιστον η Βίβλος είχε ιστορικό υπόβαθρο.

Τελευταία Νέα