Πυρηνικός κινητήρας που θα επέτρεπε σε διαστημικές αποστολές να ταξιδεύουν μέχρι τον Άρη σε λίγες εβδομάδες αντί για μήνες προγραμματίζεται να δοκιμαστεί από τη NASA εντός της δεκαετίας.
Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία ανακοίνωσε την Τρίτη ότι συνεργάζεται με την DARPA, το ερευνητικό σκέλος του υπουργείου Άμυνας, για έναν θερμικό πυρηνικό κινητήρα.
Η τεχνολογία δοκιμάστηκε τη δεκαετία του 1960, μέχρι σήμερα όμως δεν έχει αξιοποιηθεί λόγω τεχνικών δυσκολιών αλλά και θεμάτων ασφάλειας, καθώς τα πυρηνικά καύσιμα θα μπορούσαν θεωρητικά να μολύνουν μεγάλες εκτάσεις σε περίπτωση ατυχήματος κατά την εκτόξευση.
Η ιδέα της πυρηνικής προώθησης επιστρέφει ενόψει των πρώτων επανδρωμένων αποστολών στον Άρη, πιθανώς τη δεκαετία του 2030, καθώς ένα πολύμηνο ταξίδι θα επιβάρυνε το πλήρωμα με μεγάλες δόσεις ηλιακής και κοσμικής ακτινοβολίας.
Ένας πυρηνικός κινητήρα θα συντόμευε σημαντικά το ταξίδι, θα αύξανε το ωφέλιμο φορτίο της αποστολής και θα προσέφερε μεγαλύτερη ηλεκτρική ισχύ για την τροφοδοσία του σκάφους.
Σε έναν πυρηνικό θερμικό κινητήρα, η θερμότητα που παράγεται από τη σύντηξη ουρανίου μεταφέρεται σε ένα υγρό, για παράδειγμα υγρό υδρογόνο, το οποίο διαστέλλεται απότομα και εκτοξεύεται ως πίδακας στο Διάστημα.
Ένας τέτοιος κινητήρας θα ήταν τρεις με τέσσερις φορές πιο αποδοτικός από τους σημερινούς χημικούς κινητήρες, επισημαίνει η NASA σε ανακοίνωσή της. Βασικός λόγος είναι ότι το προωθητικό υγρό θα ήταν πολύ ελαφρύτερο από τα συμβατικά καύσιμα.
Επικεφαλής της προσπάθειας είναι η DARPA (Υπηρεσία Προηγμένων Ερευνητικών Προγραμμάτων Άμυνας), η οποία θα επιλέξει εργολάβο για την κατασκευή του συστήματος.
Η πρώτη δοκιμή στο Διάστημα θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί ακόμα και το 2027, δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου ο διοικητής της NASA Μπιλ Νέλσον.
Τα σχέδια για αξιοποίηση της πυρηνικής ενέργειας στο Διάστημα δεν τελειώνουν εδώ. Η NASA συνεργάζεται και με το αμερικανικό υπουργείο Ενέργειας για την ανάπτυξη πυρηνικών κινητήρων, ενώ τρεις εργολάβοι του υπουργείου Ενέργειας σχεδιάζουν πυρηνικούς αντιδραστήρες για τις μελλοντικές αποικίες στη Σελήνη και τελικά στον Άρη.