Είναι ορισμένα πεδία στην εφαρμοσμένη πολιτική που εκ των πραγμάτων παραμένουν δύσκολα και ακανθώδη για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, παρά το γεγονός πως έχει κυβερνήσει. Μια απλοϊκή ανάγνωση θα τα ενέγραφε στις ατζέντες της «δύσκολης δεξιάς πολιτικής» που σε πολλές φάσεις και όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κυβερνούσε διαμόρφωνε όρους αμηχανίας αλλά διενέξεων στο εσωτερικό του. Τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στην αντιπολίτευση αλλά τα δομικά θέματα παραμένουν. Πιο πρόσφατο θα σημειώναμε εκείνο για τον φράκτη του Εβρου, ένα ακόμη είναι η προσπάθεια της Κουμουνδούρου να φτάσει στους συνταξιούχους, η ασφάλεια ή η αστυνόμευση των ΑΕΙ επίσης, οι ιδιωτικοποιήσεις και η σχέση της χώρας με το ΝΑΤΟ με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Για τον φράκτη του Εβρου πυροδότησε μια οξύτατη αντιπαράθεση με την κυβέρνηση η πρόσφατη τοποθέτηση του Δημήτρη Τζανακόπουλου όπου σε τηλεοπτική του παρουσία και απευθυνόμενος στον κυβερνητικό βουλευτή Μπάμπη Παπαδημητρίου υποστήριξε πως «ο φράχτης είναι μέσα από τα ελληνικά σύνορα. Είστε παράνομοι τόσο σε ό,τι αφορά τη διεθνή νομιμότητα όσο και ό,τι αφορά τη συνταγματική τάξη. Είναι δεδομένο αυτό. Δεν μπορείτε να αρνηθείτε» ενώ πρόσθεσε ακόμη πως «το πρόβλημα το Προσφυγικό δεν λύνεται με φράχτες». Μια θέση που μπορεί να ασπάζονται πολλοί εντός της Κουμουνδούρου αλλά με νόημα ορισμένοι εκ των πολιτικών αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ θύμιζαν πως τον εν λόγω φράκτη τον είχε αποδεχθεί η Κουμουνδούρου στις δικές της ημέρες – οι του ΣΥΡΙΖΑ επιμένουν πως ο φράκτης μπορεί απλώς να είναι αστυνομικό μέτρο κατά των ροών αλλά όχι λύση για το Προσφυγικό.
Ενας διαρκής πονοκέφαλος
Οι συνταξιούχοι, τώρα, αποτελούν διαρκή πονοκέφαλο για την Αξιωματική Αντιπολίτευση. Στις έρευνες για τις εκλογές του 2019 βρέθηκε πως ένα μεγάλο μέρος της δυσαρέσκειας για τον κυβερνητικό ΣΥΡΙΖΑ ήταν δεξαμενή των συνταξιούχων και καθόλου τυχαία δεν ήταν η τελευταία περιοδεία του Αλέξη Τσίπρα στο Αιγάλεω που είχε στοχευμένη απεύθυνση σε αυτή την κοινωνική και ηλικιακή κατηγορία. «Εχουμε στόχο να επαναφέρουμε τη 13η σύνταξη, να δώσουμε τα αναδρομικά που είναι χρωστούμενα στους συνταξιούχους, να καταργήσουμε την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης, αυτά είναι δεδομένα. Τα έχουμε πει» είπε ο Αλέξης Τσίπρας αποδομώντας την κυβερνητική πολιτική για τους συνταξιούχους αλλά κάνοντας και mea culpa για το κομμένο ΕΚΑΣ επί ημερών του και θυμίζοντας το ασφυκτικό πλαίσιο των δανειστών.
Η αποχή που προκάλεσε θύελλα
Αιτία επίθεσης από την κυβέρνηση και άλλους έγινε επίσης και η στάση των ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση την απόφασή τους να απέχουν από την ψηφοφορία στο Ευρωκοινοβούλιο για τη συγκρότηση Ειδικού Διεθνούς Δικαστηρίου για τα εγκλήματα πολέμου στην Ουκρανία. «Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κατ’ επανάληψη τονίσει ότι η δημιουργία ειδικών δικαστηρίων εξασθενεί τη νομιμοποίηση και το κύρος του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου» ήταν η απάντηση των συριζαίων ευρωβουλευτών ενώ οι πολιτικοί τους αντίπαλοι έφτασαν να τους κατηγορούν πως σχετικοποιούν θύτη και θύμα στον εν λόγω πόλεμο. Πάντως εντός ΣΥΡΙΖΑ υπήρχε πάντα ένα σκεπτικισμός, όχι τόσο για την καθολική καταδίκη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία αλλά σε σχέση με το ΝΑΤΟ όπως προ μηνών ένα κείμενο μελών του διατασικού ρεύματος της Ομπρέλας και συμμάχων τους που διαφοροποιείτο από τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ προς Σουηδία και Φινλανδία.
Η ασφάλεια, τέλος, είναι πάντα ένα «αγκάθι» για τον ΣΥΡΙΖΑ και εδώ εκκρεμεί ένα μεγάλο στοίχημα να βρει εκείνες τις λεπτές ισορροπίες μεταξύ της ασφάλειας και της Δημοκρατίας αφού ένα μεγάλο μέρος της βάσης του διατηρεί ταυτοτικά χαρακτηριστικά μακριά από την κλασική λογική της αστυνόμευσης ή της καταστολής (δεν ήταν λίγες οι φορές επί ΣΥΡΙΖΑ που όλο αυτό το πεδίο ενεργοποίησε και αντιπαραθέσεις).